تمدید قرارداد برانکو؛ چرا نه؟

حالا دیگر دوست و دشمن اذعان دارند که تیم برانکو خوب بازی می کند. پرسپولیس که از ابتدای لیگ پانزدهم نمایش های روان و یکدستی ارائه می داد، در شش هفته نخست درگیر مشکلاتی مثل اشتباهات داوری و بدشانسی بود؛ آنچه اجازه نداد این تیم نتایجی در خور کیفیت فنی اش به دست بیاورد.

فراموش نکنیم پرسپولیس امسال 9 بار در لیگ و 2 بار در جام حذفی توپ را به تیر دروازه زده که واقعا آمار شگفت انگیزی است. مجموعه این مسائل باعث شد سرخپوشان در 6 هفته ابتدایی تن به 4 باخت بدهند و حتی قعرنشینی را تجربه کنند. با این حال پرسپولیس در 9 بازی پایانی نیم فصل اول عالی عمل کرد و 6 پیروزی و 3 تساوی به دست آورد. میانگین امتیازی سرخپوشان در 9 هفته پایانی، «33/ 2» بوده که از معدل امتیازی قهرمان نیم فصل هم بهتر است. استقلال صنعتی خوزستان از هر بازی به طور میانگین «13 /2» امتیاز کسب کرده و هم اکنون در صدر جدول قرار دارد.
این مساله نشان می دهد شاید اگر سرخپوشان در هفته های نخست در فاز نتیجه گیری کمی خوش اقبال تر بودند، می توانستند امروز خیلی جدی تر مدعی قهرمانی باشند. مجموعه این مسائل باعث شده منتقدان و البته هواداران پرسپولیس برای تمدید قرارداد برانکو به باشگاه فشار بیاورند. آنها که از تحولات پی درپی کادرفنی در سال های اخیر به ستوه آمده اند، حالا می خواهند مربی خوب فعلی شان را حفظ کنند، اما گویا باشگاه در این زمینه زیاد با آنها هم سو نیست. طی دو روز گذشته، حسین عبدی و علی اکبر طاهری در مصاحبه های جداگانه مدعی شده اند «فعلا وقت طرح این مسائل نیست و بحثی در مورد تمدید قرارداد با برانکو مطرح نشده است!»

در فوتبال حرفه ای چه می کنند؟

از قرار معلوم مدیران پرسپولیس مثل دو دهه قبل هنوز اعتقاد دارند اول باید فصل به پایان برسد تا بعد بتوان در مورد کادرفنی تصمیم گرفت. این دقیقا نقطه مقابل رویکردی است که در دنیای حرفه ای پیرامون مربیان موفق وجود دارد. اواخر فصل گذشته وقتی هنوز یک سال کامل از تعهد لوییس انریکه به بارسلونا باقیمانده بود، مسوولان این باشگاه قرارداد او را تا سال 2017 تمدید کردند. در همین باشگاه، قرارداد پپ گواردیولا در نخستین هفته های سال 2011 (زمستان 89) تمدید شد، در حالی که هنوز 4 ماه تا پایان مسابقات آن فصل زمان باقی بود. واضح است که این قبیل تصمیمات را نباید عقب انداخت.
 موکول کردن مذاکره و توافق با یک مربی موفق، این خطر را دارد که قیمت او در بازار افزایش پیدا کند و رقبا وی را جذب کنند. به علاوه حتی در صورت توافق با قیمت بالاتر، قطعا برنامه ریزی و شروع تمرینات برای فصل جدید به تعویق می افتد که اصلا اتفاق جالبی نیست. چه اشکالی دارد اگر قرارداد کادرفنی همین حالا تمدید شود و همه بازیکنان فعلی و نیز گزینه های ورودی و خروجی نقل وانتقالات تکلیف خودشان را بفهمند؟ آیا این اسمش «مدیریت» نیست؟