برای قریشی 63 صفحه مطلب آماده کردم

گفت و گو با رضا رشیدپور مجری برنامه «دید در شب»

رضا رشیدپور که این روزها با اجرای هارد تاک های «دید در شب» بار دیگر سر زبان ها افتاده از این تجربه می گوید. این مصاحبه درست بعد از جنجال سحر قریشی انجام شده است.

سالها قبل در برنامه های سلسله وار شیشه ای، از سوپر استارها و آدمهای معروفی دعوت می کردید که به دلیل اهمیت جایگاهشان، برای مردم جذاب بودند اما در برنامه «دید در شب» سراغ ستاره هایی می روید که جنس معروفیت آنها فرق می کند. درواقع می شود گفت در فضای مجازی ستاره اند و در شبکه های اجتماعی طرفداران میلیونی دارند. شما قدرت رسانه هایی که در دست مردم است را بیشتر درک کرده اید و بیشتر به سمت آنها می روید. از همه مهمتر اینکه رصد شبکه های مجازی در برنامه بسیار ملموس است. «دید در شب» با همین فکر جلو رفت یا اینکه از اول قرار بود همان سیستم «تاک شو» با آدمهای معروف را داشته باشید اما به چنین جایی رسیدید؟
چه در «شب شیشه ای» چه در «دید در شب»، مراحل طراحی برنامه، خیلی طولانی تر از زمانی بوده که این برنامه روی آنتن می رفته. شاید به ظاهر 3 ماه است که 12 یا 13 قسمت از «دید در شب» پخش شده، اما ما کل تابستان را با یک تیم فکری خیلی قوی متشکل از بچه های رسانه های مختلف، نشستیم و طراحی کردیم که اصولا چه وجهی از سینما و چه وجهی از سیاست را مورد کنکاش قرار دهیم که برای مخاطب جذابیت داشته باشد. شما در تلویزیون رایگان برنامه را تماشا می کنید اما برای دیدن «دید در شب»، باید گیگا بایت مصرف کنید و پول بابتش بدهید. مردم کالای با کیفت را می خرند. به همین سبب مفهوم لغوی خود «دید در شب»، یعنی چیزهایی وجود دارد که شما نمی بینید و حالا عینک خاصی به چشمانتان بزنید که بتوانید ببینید. در واقع دیدتان را در فضای تاریک گسترده تر می کند. فضای تاریک الزاما فضای دلهره آور نیست، مثلا جهل نوعی فضای تاریک است. یعنی شما نسبت خیلی از کاراکتر های سیاسی هنری، دانش کافی ندارید و ما در برنامه چیزهایی را در مورد آن شخصیت به شما نشان می دهیم که شما قبلا نمی دیدید.
طبیعتا رضا رشیدپور به تنهایی مقابل این افراد قرار نمی گیرد. این افراد قطعا قبل از اینکه به برنامه بیایند از هر نظر چه روانشناسی چه رفتاری آنالیز شده اند و بعد روبه روی شما می نشینند. چقدر فکر پشت هرکدام از این مهمانها هست؟

می توانم یک نمونه برای شما بیاورم. ممهان آخر ما خانم قریشی بود و ما یک دفترچه 63 صفحه ای اطلاعات درباره او داشتیم. در واقع می توانم بگویم تیم ما تقریبا یک کتاب در باره سحر قریشی چاپ کرده بود. با مضمون  اینکه قریشی در فیلم های مختلف، چه تیپ هایی را بازی کرده ، گرایش شخصیتی این آدم بیشتر به چه نوع رفتارهایی است، بادی لنگوییج (زبان بدن) این آدم به چه شکلی است، پیشینه خانوادگی اش چیست و ... اگر دقت کرده باشید ما دماسنجی را پایین صفحه قرار داده ایم که براساس میمیک صورت آدمها، حرکات دستها، گارد گرفتن ها، تند تند صحبت کردن ها و ... این دماسنج دمایش تغییر پیدا می کند. می خواستیم به مردم یک دانش جدیدی را به نام رفتار شناسی حرکات بدن در یک گفتگو یاد دهیم. دماسنجی که پایین صفحه است، در واقع برنامه را از دید یک رفتار شناس نگاه می کند و او می گوید دماسنج کجا سبز باشد، کجا نارنجی. اینها چیزهایی است که ما به یک برنامه گفتگو محور اضافه کرده ایم، تا استایل تاک شو یا هاردتاک بتواند به یک بلوغ برسد.
در زمان برنامه «شب شیشه ای»، احساس می شد یک فخرفروشی خاصی در حالات و رفتار رضا رشیدپور وجود  دارد. دلش میخواهد ثابت کند که من فلان میهمان را در برنامه خودم آوردم، کسی که دسترسی به او بسیار کم است و فقط من توانسته ام او را به برنامه ام بیاورم. از طرفی آنقدر آن مهمان ها بزرگ بودند که هر جمله ای می گفتند برای مخاطب جذاب بود. اما در برنامه «دید در شب» اینطور نیست. اینجا رضا رشیدپور به نسبت مهمان ها سلبریتی تر است و برجستگی مجری دیده می شود. شاید الان بیشتر جای این باشد که افرادی مثل بهرام رادان، علی دایی، ابراهیم حاتمی کیا و... آورده شود.

ببینید، من اصولا کسی هستم که نه از شهرت جو زده می شوم و نه اینکه جو شهرت فرد دیگری من را میگیرد. من در عمرم از دو نفر عکس و امضا گرفتم، یکی در زمان دانشجویی از داریوش ارجمند بود و دیگری هم از خوانندگان قدیمی ایران. جز اینها هیچ وقت جو زده شهرت نبوده ام. ببینید در فیلم «گرگ وال استریت»، لئوناردو دی کاپریو بازی میکند اما نمی توانیم بگوییم چون او در این فیلم بازی می کند پس این فیلم، فیلم خوبی است. ما می گوییم این فیلم، فیلم خوبی است و دی کاپریو را هم دارد. «شب شیشه ای» برنامه خوبی بود و حاتمی کیا را هم داشت. با اینکه حاتمی کیا به برنامه های دیگر هم دعوت می شد، اما هیچ کدام آنها شب شیشه ای نمی شدند. درباره «دید در شب» هم همین طور است. جالب است بگویم که آقای کفاشیان تا قبل از اینکه وارد استودیو ما شود، فقط در طول سال 94، 186 بار مصاحبه داشته. اگر واکنش تمام این مصاحبه ها را جمع کنید، به اندازه واکنش های برنامه «دید در شب» نبوده. موضوع امنیتی بودن آقای تاج و مسایل تیم تراکتورسازی، تازه بعد از برنامه دید در شب، در سر خط خبرگزاری ها قرار گرفت. با اینکه آقای کفاشیان با برنامه 90 هم مصاحبه داشته. بنابراین اگر من می گویم برنامه من، منظورم امتداد فکر من، تیم طراحی من و گروه 30 نفره ای است که تلاش می کند تا حرف پر مغزی زده شود.
نکته مهمی که درباره مصاحبه های جنجالی تان در برنامه «دید در شب» وجود دارد این است که به عمد سراغ آدمهای ساده تر رفتید؛ آدمهایی که مطمئن بودید جواب هایی را که می خواهید می دهند. مثلا در مورد اکبر عبدی، شما خودتان می دانید که او آدم با هوشی است. اما درباره بعضی افراد، از آگاهی آنها استفاده و شاید سو استفاده کردید و در واقع آن آدم را برملا کردید. مثل الهام چرخنده، سحر قریشی و امیر تتلو. در واقع سوال این است، آیا شما می توانستید در مقابل آدمهای سخت هم اینقدر خودتان را راحت نشان دهید؟ همانطور که در برنامه شب شیشه ای کسی مثل شهاب حسینی خیلی به شما اجازه پیشروی نمی داد.
طبیعتا شهاب حسینی، مثل دکتر اصفهانی اگر عکسی به او نشان میدهم چیزی بر اطلاعات من می افزاید. دیگر تقصیر من نیست که به کسی عکسی نشان میدهم و بلد نیست جواب من را بدهد. من روال برنامه ام را دارم پیش می برم. مثلا من می دانم که خانم قریشی انگلیسی بلد نیست. اگر در هنگام ورود شروع می کردم به انگلیسی حرف زدن، آن می شد سو استفاده. برنامه من روال مشخصی دارد؛ آلبوم عکس آنهم معلوم است. حتی سحر قریشی قبل از برنامه گفت میشود بگویید عکس چه کسانی را می خواهید نشان دهید! ما هم یکی از آنهاکه حساسیت برانگیز بود یعنی آریا علومی را گفتیم واو قبول کرد در برنامه درباره این موضوع صحبت شود. یعنی طرف با علم و آگاهی می نشیند روی آن صندلی. من بحث سو استفاده را کاملا تکذیب میکنم. اما باید بگویم ما مهمان برجسته تر و با کاریزماتر از صادق خرازی نداریم. دکتر خرازی چندین سال نماینده ایران در سازمان ملل بوده است و به تعداد موهای سر من مصاحبه کرده است. کدام مصاحبه او واکنش برانگیز بود؟ کدام مصاحبه اش اینقدر بازتاب داشت؟ سحر قریشی جزو بازیگران ممتاز گیشه در سینمای ایران است. کارگردان های زیادی دنبال او می روند. خودش می گوید کارگردانها به من می گویند بین دوتا کار یک نیم ساعت وقتت را برای فیلم ما بگذار. خب پس این آدم در سینما برای خودش یک چارچوب درست کرده و می آید در برنامه دید در شب می نشیند و صادقانه هم می نشیند.
اما الان بعد از واکنش های شدیدی که نسبت به خاطر صداقتی که به قول شما به خرج داده روبه رو شده، از حرفهایی که زده پشیمان نیست؟
این دیگر بر می گردد به فرهنگ سازی. ما باید اینقدر در این راه برویم جلو که به مردم یاد بدهیم دیگران را قضاوت نکنیم. باید باهم همزیستی مسالمت آمیز داشته باشیم. من مطمئن هستم بسیاری از افرادی که ایراد گرفتند که چرا خانم قریشی کاپولا را نشناخته، خودشان هم کاپولا را نمی شناسند. اینکه او کاپولا نمی شناسد باعث تعجب است اما اینکه ما با انواع روش هایی که بلد هستیم، طرف مقابل را له بکنیم، بیشتر عجیب به نظر می رسد. باید بگویم بخشی از برخورد با سحر قریشی ناجوانمردانه است.
شما هدفتان چه بود؟ این که صداقت را نشان بدهید یا بگویید کسی که به عنوان ستاره قبول دارید این گونه است و همین اندازه آگاهی دارد؟
من وظیفه دارم همه اینها را بگویم. من کارم رسانه است اما می خواهم بگویم شما همه اینها را ببینید و یک تصمیم درست در مورد آن فرد بگیرید.

منبع: هفت صبح / وحید سعیدی. مرجان فاطمی