فوتبال و یک انتخابات پرسروصدا
اسفند 94، ماه "انتخابات" است. از یک طرف انتخابات مهم و سرنوشت ساز مجلس خبرگان رهبری و همینطور انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار می شود و از طرف دیگر انتخابات مهم فدراسیون فوتبال برگزار می شود.
اسفند 94، ماه "انتخابات" است. از یک طرف انتخابات مهم و سرنوشت ساز مجلس خبرگان رهبری و همینطور انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار می شود تا با حضور پرتعداد مردم دورنمای کلی کشور ترسیم شود و از طرف دیگر انتخابات مهم فدراسیون فوتبال برگزار می شود؛ اتفاقی که قرار است چهره صاحب مهمترین صندلی ورزش کشور را هم مشخص کند. چیزی حدود 80 روز دیگر انتخابات فدراسیون فوتبال برگزار خواهد شد و از حالا روزشمار آغاز این انتخابات به شماره افتاده و قابل پیش بینی است که حاشیه های مربوط به این اتفاق هر روز بیشتر و بیشتر شود.
حضور چهره های مختلف و منتقد به هم در انتخابات فدراسیون فوتبال، به نظر می رسد تنور این انتخابات را بسیار گرم کند و باعث شود که فوتبال و به طور کل ورزش ایران روزهای داغی را پشت سر بگذارد. مروری بر گمانه زنی حضور افراد مختلف در این انتخابات، نشان می دهد که چرا باید انتخابات فدراسیون فوتبال را ضلع سوم و مهم "ماه انتخاباتی" سال جاری در کشور دانست:
اکنون محمد دادکان در حال سبک و سنگین کردن شرایط است. اگر واکنشها به خبر احتمال حضور دادگان در انتخابات اسفند مثبت باشد، باید منتظر بود تا مرد موفق فوتبال ایران دوباره برای حضور در فدراسیون فوتبال دست به کار شود و بعد از 8 سال اداره فوتبال دست یک فوتبالی بیفتد
1-علی کفاشیان: رییس فعلی فدراسیون فوتبال هر چند به عنوان یک "غیر فوتبالی" وارد فوتبال شد اما اکنون با 8 سال ریاست در مهمترین فدراسیون ورزشی کشور، اکنون یک فوتبالی تمام عیار است. سیاست او در همه این سالها "خنده" بوده و توانسته با همین سیاست خونسردانه روزهای سخت فوتبال را از سر بگذراند. اما او منتقدان سرسختی هم دارد.
مهمترین و تاثیرگذارترین منتقد کفاشیان در ماههای اخیر، وزارت ورزش و شخص وزیر است. ماجرای راه ندادن کفاشیان به جلسات خصوصی محمود گودرزی با روسای فدراسیونها خودش می تواند نشانه بزرگی از اختلاف جدی گودرزی و کفاشیان باشد اما رییس فدراسیون فوتبال سعی کرده این موضوع را مدیریت کند و بارها به استقلال فدراسیونش اشاره داشته باشد. کفاشیان امیدوار است که با اتکا به همین استقلال، رسانه ها را برای انتخابات اسفند پشت سر خود بیاورد تا همان سناریوی انتخابات چهار سال قبل و کنار رفتن محمدحسین قریب پس از حمایت دولت گذشته تکرار شود. در کنار این، حمایت سرسختانه روسای هیاتهای فوتبال سراسر کشور که نیمی از آرای انتخابات را در دست دارند می تواند اهرم بسیار بزرگی برای کفاشیان باشد تا بتواند برای چهار سال دیگر ریاستش را بر فدراسیون فوتبال تمدید کند. از سوی دیگر ورود نیروهای امنیتی به دفتر رییس فدراسیون فوتبال و جمع آوری اسناد و مدارک مربوط به علی کفاشیان شاید نشان دهنده تحرکاتی است که سرانجام به ممانعت ورود کفاشیان به انتخابات فدراسیون فوتبال ختم شود.
2- محمد دادکان: احتمالا تنها کسی که از دوران مدیریت محمد دادکان در فوتبال خاطره بدی دارد، محمد علی آبادی رییس سازمان تربیت بدنی دولت محمود احمدی نژاد است. دعوای این دو نفر باعث شد که فوتبال ایران توسط فیفا تعلیق شود و سرانجام مدیریتش دست کسی (کفاشیان) بیفتد که کوچکترین سابقه ای در فوتبال نداشته است. اکنون محمد دادکان در حال سبک و سنگین کردن شرایط است. اگر واکنشها به خبر احتمال حضور دادگان در انتخابات اسفند مثبت باشد، باید منتظر بود تا مرد موفق فوتبال ایران دوباره برای حضور در فدراسیون فوتبال دست به کار شود و بعد از 8 سال اداره فوتبال دست یک فوتبالی بیفتد. دادکان را می توان در کنار محسن صفایی فراهانی موفقترین روسای فدراسیون فوتبال بعد از انقلاب دانست، هر چند هستند کسانی که معتقدند دادکان در زمان حضورش در فدراسیون فوتبال مانند صفایی فراهانی تنها به تیم ملی بزرگسالان توجه داشته و بی توجهی اش به تیم های پایه باعث از بین رفتن فوتبال شده است. مانند علی کفاشیان، وزارت ورزش بزرگترین مخالف سر کار آمدن محمد دادکان است. صحبتهای تند و تیز دادکان علیه مدیریت وزارت ورزش باعث شده که مسوولان ارشد این وزارتخانه علاقه ای به حضور دادگان در انتخابات نداشته باشند اما دادکان به امید تغییر در راس وزارت خانه طی چند ماه آینده می خواهد شانسش را برای حضور دوباره در فوتبال امتحان کند و بعید است با حضور احتمالی دادکان شانس او برای انتخاب کم باشد.
رییس فعلی فدراسیون فوتبال هر چند به عنوان یک "غیر فوتبالی" وارد فوتبال شد اما اکنون با 8 سال ریاست در مهمترین فدراسیون ورزشی کشور، اکنون یک فوتبالی تمام عیار است. سیاست او در همه این سالها "خنده" بوده و توانسته با همین سیاست خونسردانه روزهای سخت فوتبال را از سر بگذراند. اما او منتقدان سرسختی هم دارد. مهمترین و تاثیرگذارترین منتقد کفاشیان در ماههای اخیر، وزارت ورزش و شخص وزیر است
3- علیرضا اسدی: دبیرکل منتخب وزارت ورزش برای فدراسیون فوتبال هنوز تردید دارد که وارد انتخابات اسفند ماه شود یا خیر. او که با فشار وزارت ورزش و به امید تغییر در سیستم مدیریتی کفاشیان وارد فدراسیون فوتبال شد، در نزدیک به یک سال از حضورش در فدراسیون فوتبال نه تنها نتوانسته تغییری در مدیریت فدراسیون ایجاد کند، بلکه تعداد مخالفانش هم روز به روز افزایش پیدا کرده است. او که اسفند سال قبل برای اولین بار رودرروی کارلوس کی روش نشست، از همان جا متوجه شد که ایجاد تغییرات در فدراسیون فوتبال به آن راحتی که فکر می کرده نیست.
تبعات تصمیم جنجالی سرمربی پرتغالی تیم ملی برای خداحافظی با فوتبال ایران بعد از جلسه اش با اسدی بیشتر از همه دبیرکل فدراسیون فوتبال را گرفتار کرد و با توجه به محبوبیت کی روش رسانه ها بیشتر از همه به اسدی تاختند.
اسدی که چند بازی ملی محدود در کارنامه اش دارد، تنها در این مدت توانسته افراد سنتی فوتبال ایران را نظیر محمد مایلی کهن و نادر فریاد شیران با خودش همراه کند و قاطبه فوتبال ایران منتقد سیاستها و ادبیات اوست اما اسدی از حمایتی برخوردار است که دیگر رقبا از آن محرومند. حمایت تمام و کمال وزارت ورزش می تواند شانس اسدی را برای پیروزی در انتخابات به شدت افزایش دهد. البته او هنوز به صورت قطعی برای حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال به جمع بندی نرسیده است. اگر اسدی بخواهد نامزد شود باید از پست دبیرکلی خود دو ماه مانده تا انتخابات استعفا بدهد. اگر او چنین تصمیمی داشته باشد،استعفا از دبیرکلی فدراسیون فوتبال برای او و وزارت ورزش ریسک بزرگی خواهد بود چرا که جایگاه مهمی که برای به دست آوردنش کلی هزینه داده بودند با یک ریسک بزرگ از دست خواهد رفت و مشخص نیست که این ریسک با موفقیت همراه خواهد بود یا خیر.
به جز این سه نفر اسامی مختلف دیگری برای حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال مطرح است. از علی فتح الله زاده، محمود اسلامیان، شهاب عزیزی خادم، عزیز محمدی و مهدی تاج به عنوان دیگر نامزدهای انتخابات پر حاشیه فدراسیون فوتبال نام برده می شود. باید در هفته های آینده منتظر اتفاقات و تحولات جدیدتری هم در فوتبال ایران بود.