هشت هسته ای یا چهار هسته ای؟

خرید یک گوشی اندرویدی امروزه بسیار فراگیر شده. اما اگر مدل های انتخابی برای ما دشوار نباشد، سازندگان این گوشی ها از اصطلاحاتی استفاده می کنند که ممکن است کار را برای انتخاب ما سخت کند.

ترجمه:محمد امین سعادت-بخش دانش و زندگی تبیان

شما ممکن است فکر کنید که یک پردازنده هشت هسته ای از یک پردازنده چهار هسته ای بهتر باشد. چرا که هشت هسته از چهار هسته به ظاهر بیشتر و بهتر است. در حالی که موضوع اینطور نیست.
تکنولوژی بسیار پیچیده است و کار بازاریاب ها این است که این پیچیدگی ها را برای خریداران ساده کنند. در حالت عادی، عبارت "بیشتر بهتر است" ممکن است در این باره صدق کند. اما همانند اینکه مگاپیکسل بیشتر، کیفیت یک دوربین را تضمین نمی کند، هسته بیشتر هم به معنای سرعت بیشتر پردازش نیست.

هسته بیشتر همیشه بهتر نیست

بگذارید طور دیگری بیان کنیم. برای اینکه سرعت پردازش افزایش پیدا کند، لزوما بیشتر بودن تعداد هسته ملاک نیست، و فاکتور های دیگری نیز دخیل هستند.
هنگامی افزایش تعداد هسته موثر واقع می شود که فاکتور های دیگر نیز به تناسب آن افزایش پیدا کنند. درست مثل اینکه در آشپزخانه ای یک گاز داشته باشیم، و بدون افزایش تعداد گاز، با افزایش آشپزها انتظار تعداد غذای پخته شده بیشتری داشته باشیم.
فرکانس پردازنده، نرم افزار، چیپ ها، و طراحی، از فاکتور هایی هستند که با تعداد هسته ها باید تناسب داشته باشند.
مهم ترین فاکتور هم بخش نرم افزاری است. بطور مثال، اکثر برنامه های عادی طوری طراحی شده اند که حداکثر از یک یا دو هسته استفاده کنند.

طراحی مدار ها و تقابل ARM و Intel

پردازنده ممکن است همانند یک چیپ مربعی به نظر برسد. اما در واقع متشکل از مقدار زیادی مدار پیچیده است. هر پردازنده از عناصری مانند هسته ها، حافظه Cache، درگاه های منطقی و غیره تشکیل می شود. البته نیازی نیست که شما درباره هریک از اینها اطلاعات داشته باشید و بدانید که چگونه کار می کنند. اما چیزی که مهم است بدانید این است که نحوه کنار هم قرار گیری هریک از اینها در کیفیت پردازنده بسیار موثر است.

شرکت های زیادی هستند که این قطعات تشکیل دهنده پردازنده را تولید می کنند، اما تنها دو شرکت ARM و Intel هستند که در مبحث چینش مداری صاحب نظر بوده و آرشیتکت های خصوص داردند.
بنابر این هریک از شرکت های Qualcomm، Samsung، NVIDIA و Mediatek از مرجع طراحی ARM استفاده می کنند، و اینتل هم خود به تنهایی پردازنده های مورد نیازش را تولید می کند.

ARM

آی آر ام پیشتاز بازار گوشی های هوشمند است. اگر شما صاحب یک گوشی هوشمند باشید، حتما نام ARM را در یکی از قطعات گوشی خود خواهید یافت.
ARM صاحب ایدئولوژی big-LITTLE برای هسته های پردازنده است. در این ایدئولوژی، دو سری چهار هسته ای( در مجموع هشت هسته) بصورت جداگانه در مدار قرار می گیرند، که چهار هسته اول عمل پردازش اصلی را بر عهده می گیرند، و چهار هسته دوم نیز برای افزایش بهره وری مورد استفاده قرار می گیرند.

Intel

اینتل نیز همانند ARM گام های بلندی در این زمینه بر می دارد. در عرصه گوشی های هوشمند، ASUS و لنوو، که در بخش کامپیوتر نیز با هم در ارتباط هستند، از فناوری اینتل برای سخت افزارشان استفاده می کنند.
اما اینتل برخلاف ARM، تنها از حداکثر چهار هسته برای پردازنده ها استفاده می کند. در اینتل اما اوضاع پیچیده تر می شود؛ چرا که در پردازنده های لپ تاپ از خط تولید و روش جداگانه استفاده می کند که پردازنده Core M اینتل بسیار قدرتنمد است.

هشت هسته ای چیست و چه فایده ای دارد؟

Octa-Core که در آن Octa به معنی هشت می باشد، و ایدئولوژی استفاده کننده از آن، همانطور که ذکر شد، big-LITTLE شرکت ARM است. البته نه آنگونه که در بازار ارائه شده است. در حقیقت تمام این هشت هسته در آن واحد بصورت یکسان فعالیت نمی کنند؛ و به همین دلیل است که برخی تولید کنندگان از عبارت "هشت هسته ای واقعی" استفاده می کنند.
نکته جالب توجه این است که هیچ یک از برنامه ها و بازی هایی که تا کنون تولید شده اند، حتی در بالاترین ورژن های اندرویدی، در طراحی شان از هشت هسته پردازنده به طور کامل استفاده نمی شود، و حد اکثر از چهار هسته استفاده می کنند.

تمام چهار هسته ای ها و هشت هسته ای ها با یکدیگر برابر نیستند

جدای از بحث تعداد هسته، خود هسته ها نیز به خودی خود با یکدیگر متفاوت هستند. اینجاست که در پردازنده های تولید شده توسط ARM، سری های Cortex-A پدیدار می شوند، که از قویترین به ضعیف ترین عبارتند از: A72، A57، A53، A17، A15، A9، A7 و A5.
پردازنده MT6592 شرکت مدیاتک نیز که در سال 2013 میلادی عرضه شد، از پردازنده های مشهور هشت هسته ای است که همچنان در گوشی های گرانقیمت اندرویدی استفاده می شود. این پردازنده از هشت هسته ARM Cortex A7 بصورت همزمان و با فرکانسی بین 1.7 تا 2 گیگاهرتز بهره می برد.
در همین حین، NVIDA Tegra 4 هم که تقریبا همزمان در سال 1013 عرضه شد، یک پردازنده 4 هسته ای بر پایه ARM A15 بود؛ و از آنجایی که کیفیت هسته اش بالاتر بود، در بسیاری از آزمایش های مختلف، عملکرد بهتر و مطلوب تری نسبت به MT6592 ارائه داد.
و اینجا است که یک پردازنده چهار هسته ای بهتر از یک پردازنده هشت هسته ای عمل می کند. و البته مثال های بی شماری در این زمینه در دنیای تکنولوژی وجود دارد.