تبیان، دستیار زندگی
وقتی تلاش برای خلق كاراكتر متفاوت به بار نمی‌نشیند
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : احمد رنجبر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

این خانم گلچین است ؟

وقتی تلاش برای خلق كاراكتر متفاوت به بار نمی نشیند

احمد رنجبر -بخش سینما و تلویزیون تبیان
نفس گرم

1 ) «بازی متفاوت مرجانه گلچین در نقشی كاملا جدی» این ترجیع بند اخباری است كه در بازه تولید «نفس گرم» رسانه ای می شد. شهرت خانم گلچین به نقش های طنز، می طلبید كه روی این تفاوت تاكید شود. حتی در محافل خصوصی  بازی گلچین در نقشی جدی محل بحث و جدل بود كه این بار چه كرده؟
2 ) حافظه آن ها كه قوی تر است حتما به یاد دارند مرجانه گلچین ، پیش از آن كه مُهر طنز بر پیشانی اش بخورد نقش های جدی زیادی بازی كرده بود؛ سریال «آئینه» و فیلم «شب بیست و نهم» ماناترین تصویری است كه در اولین فلش بك به ذهن می رسند. گلچین  از نیمه دوم دهه هشتاد كم كم كاركتری متفاوت و نو از خود نشان داد. مهم نیست سهم چه كسی در شكل گیری شمایل تازه گلچین بیشتر است، او با تیپ تازه هم خود را احیا كرد و هم عنوان یكی از موفق ترین بازیگران كمدی تلویزیون را به نام خود زده: زنی ملیح با اداهای دوست داشتنی كه تكیه كلام و جزئیات رفتاری اش خیلی زود مقبول طیف زیادی از مخاطبان تلویزیون افتاد. نحوه به دندان گرفتن چادر ، حركات لب و لوچه ، دو دو زدن چشم ها و ... همگی حساب شده و در اختیار بازیگر بود. گلچین این تیپ ملیح را در سریال های زیادی به نمایش گذاشت. راز این كه مخاطب از این تكرار خسته نمی شود و تیپ مذكور برایش خواستنی بوده، چیست؟

چرا گلچین، نتوانسته از زیر نقاب تیپ كمدی اش خارج شود؟ چرا همین مقدار تلاش برای تصویر شمایل یك خانم جلسه ای، باسمه ای شده و از قاب كوچك تلویزیون بیرون می زند؟! تلاش خانم بازیگر در صحنه های احساسی ، ستودنی و قابل باور است اما وقتی در قالب اصلی نقش می رود دچار اغراق می شود.

3)وقتی «نفس گرم» شروع شد، برای خیلی از بیننده ها آشنازدایی خانم گلچین ، قابل باور نبود. طبیعی است، باید زمان می گذشت تا كلام و رفتار توام با طمانینه او جای ملاحت و شیطنت پیشین را بگیرد. گرفته؟ نه!  
4 ) سال پیش در همین حوالی سریال «پرده نشین» روی آنتن رفت. هسته مركزی آن ، همین تیم «نفس گرم» هستند. تفاوت فاحش میان خروجی دو سریال نشان می دهد تلاش برای به بار نشستن «پرده نشین» جواب داده ولی برای «نفس گرم» نه. دلیل آن به سبقه كارگردان ها بر می گردد؟ احتمالا. بهروز شعیبی اشرافی كامل بر زندگی روحانیت دارد؛ با جزئیات رفتاری شان آشنا است، با آن ها حشر و نشر داشته و همین می شود كه هومن برق نورد بعد از یكی دو قسمت ، مخاطب را مجاب می كند كه این نقش ، یك روحانی واقعی است نه تیپی كه پیش از آن در «ساختمان پزشكان» ، »دزد و پلیس» و .... دیده. یا فرهاد آئیش از همان قسمت اول همه تصورات قبلی بیننده را به هم می ریزد؛ طوری نقش یك روحانی وارسته را بازی می كند كه تا مدت ها محل ارجاع است. چرا این اتفاق برای گلچین نیفتاده؟ محمد مهدی عسگرپور با مجالس روضه خوانی آشنا نیست؟ تم مذهبی كارهای قبلی اش این فرضیه را كمرنگ می كند. پس چرا گلچین، نتوانسته از زیر نقاب تیپ كمدی اش خارج شود؟ چرا همین مقدار تلاش برای تصویر شمایل یك خانم جلسه ای، باسمه ای شده و از قاب كوچك تلویزیون بیرون می زند؟! تلاش خانم بازیگر در صحنه های احساسی ، ستودنی و قابل باور است اما وقتی در قالب اصلی نقش می رود دچار اغراق می شود.
كاش حداقل گلچین در انتخاب های بعدی ، اگر می خواهد نقشی جدی بازی كند، آنی باشد كه از عهده اش بر می آید نه چیزی كه كارنامه اش را مخدوش كند. نقش یك خانم جلسه ای ، انتخاب جسورانه ای است اما بر قامت این بازیگر دوست داشتنی گشاد است.