اثرات بدی که پرخوری عصبی یا بولیمیا، روی سلامت دهان دارد شامل موارد زیر است.

خرابی دندان‌ها

مطالعات نشان می دهد بین 47 تا 93 درصد بیماران مبتلا به پرخوری عصبی که خود را وادار به استفراغ عمدی می‌کنند، در معرض آسیب دیدگی مینای دندان هستند، زیرا برگرداندن محتوای اسیدی معده به محیط دهان می‌تواند موجب خرابی سطح مینای دندان‌ها شود.

این آسیب معمولا به طور نامتناسب در درون و سطوح جونده دندان‌ها ظاهر شده و رسیدن این خرابی به مینای دندان در بیماران متفاوت است. این باور وجود دارد که برخی عوامل در مستعد بودن فرد برای خرابی دندان دخیل هستند، مانند تغذیه و عادات بهداشت دهانی و البته این که خودواداری به استفراغ هرچندوقت یکبار اتفاق می افتد.

افرادی که چند بار در روز این کار را انجام می دهند، نسبت به کسانی که به ندرت دست به این رفتار می زنند، ریسک بالاتری در خرابی دندان‌ها دارند. خرابی دندان می‌تواند تنها شش ماه بعد از خودواداری به استفراغ ظاهر شود.

مسواک زدن بعد از استفراغ که یک رفتار عادی است، می‌تواند آسیب به دندان را به دلیل ساییدگی دندان بیشتر کند. به مرور زمان که مینای دندان بواسطه تماس مکرر با اسید معده تحلیل می رود، دندان درخشندگی‌اش را از دست داده و به زردی می زند و ناصاف به نظر می رسد.

پیامدهای پوسیدگی دندان فراتر از جنبه های ظاهری و زیبایی است. ممکن است دندان‌های‌تان نسبت به گرما و سرما حساس‌تر شوند. در موارد شدیدتر، دندان از بین رفته و باید برای ترمیم آسیب، هزینه‌های بسیار سنگینی بپردازید.

پوسیدگی دندان‌ها

خیلی از افراد مبتلا به پرخوری، چه خود را وادار به استفراغ کنند و چه نکنند، به دلیل مصرف بیش از حد خوراکی‌های بسیار شیرین، خطر پوسیدگی دندان‌های شان را افزایش می‌دهند.

آنهایی هم که خود را وادار به استفراغ می‌کنند، طبیعتا بیشتر در معرض پوسیدگی دندان هستند که علتش هم اسید معده است. دندانپزشکان هم وقوع پوسیدگی در اشخاص مبتلا به پرخوری را تائید می‌کنند.

تاثیر پرخوری عصبی روی سایر قسمت های دهان

استفراغ مکرر می‌تواند موجب تحریک لثه و خونریزی آن شود. همچنین می‌تواند منجر به بزرگ شدن غدد بزاقی در استخوان پایینی آرواره و نزدیک به گوش گردد و در نهایت گونه های سمورچه مانند در ظاهر فرد نمود پیدا کند.

پاکسازی دهان هم می‌تواند موجب کاهش بزاق شده و در نتیجه لب ها خشک و ترک خورده می‌شوند، دهان خشک شده و احساس سوزش در دهان و مخصوصا روی زبان بوجود می‌آید.

چه باید کرد؟

بهترین کار، کاهش آسیب دیدگی دندان و جلوگیری از عواقب آن می‌باشد. اگر پرخوری عصبی تان درمان نشده، از یک متخصص روانشناس کمک بخواهید. رفتاردرمانی شناختی، درمانی موقت برای پرخوری عصبی است. انواع خودیاوری رفتاردرمانی شناختی هم برای برخی افراد مفید می‌باشد.

بنا به گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، اگر درگیر خودواداری به استفراغ باشید، نباید فورا بعد از این اتفاق، دندان‌های تان را مسواک بزنید، چون می‌تواند منجر به آسیب دیدگی مینای دندان شود. درعوض، می‌توانید دهان تان را با محلول جوش شیرین آبکشی نمایید تا اثرات اسید معده را به حداقل برسانید. سپس چند ساعت صبر کنید و بعد مسواک بزنید.
همچنین می‌توانید تاثیر اسید معده را با خوردن پنیر یا نوشیدن شیر به کمترین میزان ممکن برسانید.

هر چند ممکن است بابت ابتلای به این بیماری احساس شرمندگی کنید، اما باید برای چکاپ به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید. سعی کنید با دندانپزشک تان در مورد بیماریی که دارید روراست باشید تا او بتواند به شما در پیشگیری از مشکلات جدی تر دندانی کمک نماید.