تعطیلی سریالی لیگ و شرایط تیم ها

اعمال یک تعطیلات 13 روزه در بین هفته های سیزدهم و چهاردهم لیگ برتر فوتبال کشور به بهانه اردوی جدید برون مرزی «امیدها» و سپس عدم همراهی باشگاه نفت و خودداری این باشگاه تهرانی از آزادسازی 3 بازیکنش برای سفر به ترکیه، موجب حیرت ناظران شده است.

مسأله سه بازیکن فوق ظاهراً با رایزنی مسئولان تیم امید با سران نفت حل شده ولی از یک سو کارشناسان امر می پرسند آیا برپایی این اردوی البته مهم باید باعث یک توقف اجباری تازه در گردش چرخ های لیگی می شد که تا به حال چوب کمپ های مکرر تیم ملی بزرگسالان را کم نخورده و حالا که این تعطیلی به درست یا غلط اعمال شده، چطور سران نفت ابتدا رضایت به حضور سه مهره منتخب شان (ارسلان مطهری، محمد دانشگر و رضا علیاری) در اردوی ترکیه  ندادند و فقط با چانه زنی های بعدی مقام های مسئول، این امر را پذیرفتند.

توقعات برآورده نشده

ابعاد حیرت زمانی بیشتر می شود که در نظر بگیریم علیرضا منصوریان، سرمربی نفت یک چهره کاملاً آشنا با مشکلات رده سنی  امید است زیرا خودش به مدت سه سال سرمربی تیم های ملی زیر 23 و زیر 22 سال کشور بود. شاید او پس از کنار رفتن تیمش از جام حذفی و تساوی برابر پرسپولیس در لیگ برتر بیش از پیش نگران وضعیت نفت شده و دغدغه مسابقه 22 آذرماه خود با فولاد در اهواز را دارد اما توقع از او به عنوان مردی که چند سال همراه با هومن افاضلی، امیدها را هدایت می کرد، حمایت هر چه بیشتر از کادر فنی فعلی امیدها است که اعضای آن همانند محمد خاکپور و هادی طباطبایی همدوره ای های او در زمان بازیگری اش هستند و مثل وی مردانی خوشنامند.

سؤال اصلی باقی است

اگر مشکل نفت و منصوریان را با احتساب اطلاعیه ظهر دیروز سرپرست تیم ملی امید مبنی بر کسب مجوز سفر علیاری، مطهری و دانشگر به آنتالیای ترکیه پایان یافته بدانیم، سؤال اول به قوت خود باقی است و سران و سرمربیان باشگاه هایی که امسال برای چهارمین بار در لیگ پانزدهم به یک نقطه توقف رسیده اند، می پرسند آیا نمی شد لیگ را برای اردوی جاری امیدها در ترکیه تعطیل نکرد؟ حرف اصلی اکثر آنها این است که می شد لیگ را ادامه داد و فقط به باشگاه هایی که سه نفر یا بیش از آن در اردوی امیدها نماینده دارند، اختیار داد که اگر مایل به انجام دیدارهای خود در لیگ نیستند، درخواست تعویق بدهند. تعداد این گونه تیم ها البته بسیار کم است و اکثریت با تیم هایی است که یک یا حداکثر دو نفر در اردوی امیدها دارند و کل نفرات حاضر در آنتالیا حتی اگر سه بازیکن نفت به آنها بپیوندند، از 24 فراتر نخواهد رفت. با این بساط بدیهی است که هدف مقبول کمک به امیدها تبدیل به یک عامل مضر دیگر برای تیم های لیگ و مربیان آنها شده و لیگ یک بار دیگر قربانی شده است و این مربیان با هر تعطیلی تازه، باید چند هفته بکوشند تا تیم خود را به شرایط قبل از تعطیلی برگردانند که در این سرمای اواخر پاییزی و با احتساب زمستان در راه طبعاً کار آسانی نخواهد بود. تعطیلی های قبلی که در ارتباط با تیم ملی بزرگسالان بود، در ماه های شهریور، مهر و آبان ضررها و صدمات زیادی به تیم های لیگ وارد و آنها را دچار نوسان محسوسی کرد و فراتر از بحث مصدومیت ها، امکان کاری یکنواخت و حفظ ریتمی ثابت را از تیم های لیگ گرفت و حالا نه فقط به چنان مسأله ای رسیدگی نشده، بلکه تعطیلی تازه برخاسته از اردوی امیدها نیز ضمیمه شده است.

راه های اصولی فراموش شده

این در حالی است که در مورد اهمیت تدارک و تمرین امیدها به قصد کسب مجوز حضور در المپیک 2016 از طریق شرکت در رقابت های انتخابی در قطر تردیدی وجود ندارد و باید از هر جهت امیدها را تقویت کرد اما به نظر می رسد که یک بار دیگر در کش و قوسی از این دست، حق باشگاه ها تضییع شده و به لیگ یک کم لطفی شده است و راه های اصولی تری که برای لطمه نخوردن لیگ از طریق برپایی اردوها و مسابقات ملی وجود دارد، باز هم نادیده گرفته شده است.

منبع : ایران