من الاغ هستم!

الاغ ها جزء خانواده های اسب ها وگورخرها هستند.

 الاغ ها از اسب ها کوچکترند. نسبت به اسب ها با سرعت کمتری می دوند و با ارتفاع کمتری می پرند اما از اسب ها قویترند و از پسرعموهای خود مقاوم تر هستند. 

 گوش الاغ ها از گوش اسب ها بزرگ تر است بنابراین صداها را بهتر می شنوند.

 یک الاغ نگران برای بوجود آوردن صدای گوش خراش از بینی نفس می کشد که به آن عرعر الاغ می گویند. در گذشته الاغ ها برای اعلام خطر مثل سگ های نگهبان از خود صدا تولید می کردند.

الاغ ها پنج مهره بیشتر از اسب ها در پشت خود دارند. پاهای جلویی آن ها نصف وزنشان را تحمل می کند. اسب ها نسبت به الاغ ها تعادل خوبی ندارند و بیشتر وزنشان بر روی پاهای جلویی آن ها می افتد. به همین دلیل یک الاغ می تواند به اندازه وزن خود بار حمل کند اما یک اسب نمی تواند.

 الاغ ها نسبت به اسب ها پاهای کوتاه تری دارند به همین دلیل نسبت به اسب ها کمتر زمین می خورند.

 سم الاغ از جنس شاخ است. مانند سم اسب ها اما به طول کلی شاخ سفت تر از سم است. سم های یک الاغ به آسانی و به سرعت بیرون نمی آید.

 یک الاغ تشنه می تواند 60 لیتر آب را در مدت 5 دقیقه بنوشد. این مقدار آب به اندازه یک سوم وزنش است. الاغ ها می توانند 6 روز بدون آب زنده بمانند اما اسب ها فقط دو روز بدون آب طاقت می آورند. 

 کره الاغ ها برای تفریج لگد می زنند اما الاغ های نر بزرگ تربرای دور کردن نرهای دیگر جفتک می اندازند.

اجداد الاغ ها، گورخر ها و اسب ها:

فسیل های هیراوتریوم، در جنوب کشور انگلستان و قاره آمریکا پیدا شده است. هیراکوتریوم 50 میلیون سال قبل زندگی می کرد. جثی آن به اندازه یک گرگ بوده و چهار انگشت در پاهای جلویی و سه تا در پاهای عقبی داشت.

مسوهیپوز 36 میلیون سال قبل در اروپای غربی و آمریکای شمالی زندگی می کرد و بدن بلندتری داشته. جثه اش به اندازه یک گوسفند بود در هر پایش سه انگشت داشت.

مریچیپوس 17 میلیون سال قبل در آمریکای شمالی زندگی می کرد و جثه اش به اندازه یک الاغ کوچک بود و با این که سه انگشت داشته،فقط با یک انگشت خود راه می رفت.

منبع: ماهنامه نبات

تنظیم: فهیمه امرالله