داعش این بار سفید!
داعش سیاه، داعش سفید؛ که این آخری گلو می برد، می کشد و سنگسار می کند و دست می برد میراث فرهنگی و باستانی کشورها را غارت می کند و... اما این داعش سفید بهتر لباس می پوشد و ظاهر آراسته و تمیزی دارد
داعش سیاه، داعش سفید؛ که این آخری گلو می برد، می کشد و سنگسار می کند و دست می برد میراث فرهنگی و باستانی کشورها را غارت می کند و آنچه را نمی تواند با خود ببرد منهدم می کند، زنان مسلمان و غیر مسلمان را به بردگی می گیرد و می فروشد. اما این داعش سفید بهتر لباس می پوشد و ظاهر آراسته و تمیزی دارد اما عملکردش مانند داعش سیاه است: و این کسی نیست جز مملکت اسلامی: عربستان سعودی ! این داعش سفید در مبارزه اش با تروریسم، از سویی به مزدوران داعش سیاه دستمزد می دهد و از سویی با طرف دیگر دست می دهد. این مکانیسم، مکانیسم انکار است، و انکار هزینه ی خودش را دارد: حفظ اتحاد استراتژیک با عربستان سعودی با ریسک فراموش کردن این مسأله که مملکت عربی سعودی بر اتحادش با مفتی هایی که قوانین شرع را می سازند و وعظ و خطابه دارند و به شدت از وهابیت حمایت می کنند و شکل فوق العاده خشک مقدسی از اسلام یعنی داعش را به نمایش می گذارند و به شدت آن را تغذیه می کنند تکیه دارد.
وهابیت نوعی رادیکالیسم یا افراطی گری است که در قرن هجدهم برخاست؛ به این امید که خلافتی را به مرکزیت شبه جزیره ی عربستان بازبیافریند، یک کتاب مقدس، و خون، و رابطه ای سورئال با زنان ؛ نوعی منع در برابر حضور غیر مسلمانان در سرزمینی مقدس، و با قوانین مذهبی وحشی . در حال حاضر همه ی این ها به صورت نفرتی وسواس گونه و شدید، برهنگی، و آزادی بازتاب یافته است، عربستان سعودی همان داعشی است که خودش آن را ساخته است. داعش به رنگ سفید!
انکار غرب در مورد عربستان سعودی قابل توجه است. عربستان سعودی از حکومت دینی به عنوان هم پیمانی وفادار استقبال می کند؛ با این حال تظاهر می کند توجهی به آن ندارد؛ اما این مهم ترین حامی ایدئولوژیکی جهانی فرهنگ اسلام آمریکایی آنهاست. نسل های جوان تر تندروها در جهان عرب جهادگر متولد نشده اند. آنها از سینه ی فتواها شیر خورده اند، نوعی نظام واتیکان اسلام آمریکایی با صنعتی عظیم که در پشت صحنه الهیات می آفریند، فتوا می دهد، کتاب می نویسد، سیاست های افراطی را در قالب ویرایش خلق می کند و کمپین های رسانه ای می سازد و پیش می رود.
ممکن است به ذهن هر کسی حتی شما خطور کند که آیا این عربستان سعودی خودش هدف بالقوه و احتمالی داعش نیست؟ بله ، اما برای تمرکز بر روی این مسأله باید به بررسی نیروی هم پیمانی میان خاندان حاکم بر عربستان، و مفتی های آل شیخ، یعنی بازوی روحانیت خود خوانده ای پرداخت که یا ثبات را رقم می زد و یا تزلزل را به ارمغان می آورد.
سلطنت عربستان در حال حاضر در تله ای کامل افتاده و دست و پا می زند. ضعیف شده با قوانین وراثت که گردش مالی را تشویق می کنند، آنها به روابط میان پادشاه و مفتی ها آویزان اند. مفتی های عربستان اسلامی را ساخته اند که هم کشور را تهدید می کند و هم به رژیم سعودی مشروعیت می بخشد.
فرد باید در جهان اسلام زندگی کند تا بفهمد نفوذ بسیار زیاد تغییر و تحول کانال های تلویزیونی دینی بر جامعه بر سست ترین پیوندهایش استوار است: خانه داری، زنان، مناطق روستایی. فرهنگ اسلام تندرو در همه ی کشورها گسترده شده ، الجزیره، مراکش، تونس، لیبی، مصر، مالی، موریتانی. هزاران روزنامه ی تندرو اسلامی و مفتی در اختیار و کنترل کامل آنهاست تا دیدی تک بعدی و چشم اندازی واحد از جهان، سنت، و پوشش در اماکن عمومی، را به مخاطبان ارائه دهند تا در پیکر بندی از قوانین دولت و در مراسم یک جامعه که به نظرشان آلوده شود، مورد استفاده قرار گیرد.
خواندن صفحاتی از روزنامه های تندرو اسلامی ارزش یک بار خواندن را دارد تا دریابید واکنش آنها نسبت به حوادث پاریس چگونه بوده است. از دید آنها؛ غرب نقش سرزمین "کافران" را بازی می کند. این حملات ناشی از تهاجم به اسلام است. مسلمانان و عرب ها تبدیل به دشمنان سکولارها و یهودیان شده اند. سوال حل نشده ی فلسطین در کنار حمله به عراق و خاطره ی ترومای استعمار همچنان در اذهان مردم جهان وجود دارد؛ از سوی دیگر این خاطرات تلخ تبدیل به گفتمانی مسیحایی برای از بین بردن توده ها نیز تجمع پیدا کرده است. این گفتگوها در فضاهای اجتماعی و جوامع مختلف پایین دستی هم پراکنده شد و در میان رهبران بالادستی و سیاسی نیز باعث شد به فرانسه تسلیت بگویند و این حوادث را جرمی بر علیه انسانیت بخوانند. این وضعیت جنون آمیز به موازات دیدگاه غرب نسبت به دست نداشتن عربستان سعودی در شکل گیری حوادث است.
تنها اظهارات جنجالی و مشکوک دموکراسی جویانه ی غربی، در خصوص ضرورت مبارزه با تروریسم باقی مانده اند. این جنگ فقط می تواند کوته نظرانه باشد؛ زیرا که هدفش بیشتر از آن که از بین بردن علت باشد، اثرگذاری است. داعش اولین مورد است و پس از آن هم این فرهنگ در پی اش می آید، نه به صورت یک گروه شبه نظامی یا میلیشیا ! آن وقت چگونه شما جلوی نسل های آینده برای ممانعت از تبدیل شدن آنها به تروریست را خواهید گرفت؟ آن هم زمانی که اثر فتوای مفتی وهابی و وعظ و خطابه اش برای سر بریدن انسان ها ؛ و فرهنگ و اثر فرهنگی که باقی می گذارد در صنعت ذهن سازی و ذهن شویی آنها همچنان جولان خواهد داد و هم چنان بی نقص جنایت هایی را رقم خواهد زد!!
