تلفات ایران از آمار جنگ ها هم بالا زد!

همه تقریبا سر این موضوع که تلفات  در ایران وضعیت آشفته ای دارد اتفاق نظر دارند .در واقع  نوعی آشفتگی بر پا شده است که نشان می دهد که تلفات در ایران از آمار جنگ ها هم بالا زده است...

همه تقریبا سر این موضوع که رانندگی در ایران وضعیت آشفته ای دارد اتفاق نظر دارند، انگار این قوانین رانندگی نیست که در خیابان ها اجرا می شود و قاعده دیگری در جریان است. نوعی آشفتگی که نتیجه آن نقض حقوق یکدیگر و آمار بالای تصادف و تلفات جانی است. معلوم نیست وقتی پشت فرمان می نشینیم چه قانونی را اجرا می کنیم.
آمارها نشان می دهد در دنیا به ازای هر ۱۰ هزار خودرو حدود ۹ نفر کشته می شوند، در حالی که ایران به ازای این تعداد خودرو، ۳۷ تن کشته می شوند.

اگر میانگین ۲۳ تا ۲۷ هزار کشته در حوادث رانندگی در طول سال را همراه با میانگین ۲۵۰ هزار زخمی این حوادث در نظر بگیریم، گویی هر سال در ایران یک زلزله بزرگ با این مقدار کشته و زخمی اتفاق می افتد. هم چنین تعداد تلفات جاده ای كشور در سال با تلفات یك جنگ تمام عیار برابری می كند.

در ۷ ماهه اول سال ۹۲ روزانه حدود ۵۴ نفر در ایران بر اثر حوادث جاده ای جان خود را از دست داده اند. طبق اعلام سازمان پزشکی قانونی در ۷ ماهه اول ۹۲ در حدود ۱۱ هزار نفر بر اثر حوادث جاده ای فوت و ۲۰۴ هزار و ۷۴۱ نفر مصدوم شده اند.

وضعیت نامناسب حوادث جاده ای کشور ما باعث شده بانک جهانی در بررسی و مطالعات خود، وضعیت حوادث جاده ای ایران را بحرانی عنوان کند. بر اساس اعلام پژوهشكده بیمه مركزی ایران، کشور ما از نظر تصادفات ناایمن رانندگی در بین ۱۹۰ كشور جهان، رتبه ۱۸۹ را به خود اختصاص داده و از این جهت، تنها كشور سیرالئون در غرب قاره آفریقا است كه وضعیت نامناسب تری نسبت به ایران دارد.

در مقایسه با برخی از کشورهای آسیایی می توان گفت میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران ۲۵ برابر ژاپن و ۲ برابر ترکیه است.

بر اساس آمارهای موجود، خودروهای سبک و سنگین در ایران تا ۱۰۰ برابر بیش تر از برخی کشورهای دنیا با یکدیگر برخورد می کنند. به عنوان مثال در انگلستان با وجود اینکه تا سه برابر بیشتر از ایران خودرو وجود دارد، میزان بروز تصادفات تا ۳۲ برابر کمتر است. یعنی می توان گفت به نسبت خودروهای موجود در ایران، حدود ۱۰۰ برابر بیش تر از انگلستان تصادفات رانندگی رخ می دهد.

۸۰ درصد تصادفات کشور منشا انسانی دارد

هرچند آمار مرگ و میر تصادفات در حال کاهش است اما دلایل وقوع این حوادث هنوز به طور علمی و تخصصی واکاوی نشده با این حال سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای در گزارشی گفته است: با بررسی دقیق حوادث رانندگی در راه های کشور و تجزیه و تحلیل آن، حدود ۸۰ درصد تصادفات و تلفات جاده ای دارای منشا خطاهای انسانی است.

این تحلیل در حالی است که حدود ۱۸ میلیون خودرو، ۶ میلیون موتور و ۸۰ هزار کیلومتر راه شامل آزادراه، بزرگراه و راه اصلی و فرعی و بیش از یکصد هزار کیلومتر راه روستایی در کشور داریم که در نگاه این سازمان علی رغم اینکه بخش اندکی از تصادفات و سوانح رانندگی برون شهری مربوط به وضع جاده ها یا وسایل نقلیه است اما نگاه خرد و تجزیه و تحلیل دلایل تصادفات و بررسی شاخص های مختلف حاکی از آن است که حدود ۸۰ درصد تصادفات و تلفات جاده ای منشا انسانی دارد.

خسارات اقتصادی ناشی از تصادفات روزانه ۳۲ میلیارد تومان!
طبق آمارها روزانه ۳۲ میلیارد تومان ضرر اقتصادی ناشی از تصادفات را متحمل می شویم. مرکز پژوهش های مجلس در آخرین گزارش خود از تصادف های جاده ای برآورد کرده است، هزینه های اقتصادی و اجتماعی تصادفات رانندگی حدود ۸ درصد تولید ناخالص داخلی است. هزینه مورد نظر در سال ۱۳۹۰ در حدود ۵۱ هزار و ۹۱۰ میلیارد تومان است. البته هزینه درمانی سالانه ۱۱ هزار میلیارد ریالی افرادی که بر اثر تصادف مصدوم شده اند و هزینه ۱۸۰ میلیون تومانی هر فرد کشته شده در تصادفات و هزینه ۲۸۰ میلیون تومانی هر معلول بر اثر تصادف های جاده ای هم باید در این آمارها محاسبه کرد.

باید سازمانهای مرتبط در کمیسیون ایمنی راه ها ساز و کاری برای فرهنگ سازی بهتر در کاهش تصادفات رانندگی در پیش بگیرند تا روند کاهشی آمار تصادفات ادامه یابد. با این حال ایمنی راه ها و جاده ها و حتی ایمنی خودرو هم در این خصوص تاثیر گذار خواهد بود. اجرایی شدن استفاده از ترمز استاندارد (ای بی اس)، اجباری شدن نصب کیسه هوا برای راننده و سر نشین در تمام خودروها و همچنین استاندارد سازی جاده ها اعم از تامین روشنایی و هموار بودن جاده و نصب دوربین های کنترل سرعت می تواند مهمترین عامل در کاهش مرگ و میر در تصادفات جاده ای کشور باشد.

در کدام جنگ اندازه تصادفات رانندگی در ایران کشته می دهند؟

آقای «شقاقی» 54 سال دارد و 15 سال است که مربی رانندگی است، او می گوید سه بار تصمیم گرفته شغلش را تغییر بدهد، اما هر بار به دلیل نبود ثبات مالی بازار، کار جدیدش به نتیجه نرسیده و دوباره به سراغ مربی گری آمده است. او می گوید 99 درصد کسانی که گواهینامه می گیرند، نمی توانند در شهر رانندگی کنند.
« مهمترین مشکل ما در عرصه رانندگی، فرهنگی است و بخش بزرگی از آن از فرهنگ غلط برمی آید.

99 درصد کسانی که در امتحان قبول می شوند و گواهینامه می گیرند، نمی توانند در شهر رانندگی کنند. آموزش امروز ما کافی نیست، هنرجوها فقط می خواهند قبول شوند و هزینه ای که برای آموزش می دهند، 10 درصد هزینه ای است که باید پرداخت شود. انگار گرفتن گواهینامه فقط برای شروع به آموزش رانندگی است. این در حالیست که سالانه به دلیل تصادفات رانندگی 20 هزار کشته و 40 هزار میلیارد خسارت بر جای می گذارد. کدام جنگ این قدر تلفات دارد، این میزان را با آمار کشته ها در زلزله مقایسه کنید!؟ در زلزله های مهیب هم حدود 7000 نفر می میرند! اما هیچ کس عین خیالش نیست که چرا ما در خیابان ها اینقدر کشته می دهیم و چه هزینه ای برای این تعداد کشته شده است؟

پلیس جدی نیست
"خانم «خلیلی» 37 سال سن دارد و چهار سال است که مربی رانندگی است، او می گوید بیشتر برای اینکه وقتش بگذرد مربی گری می کند، چون این شغل نه بیمه دارد و نه درآمد چندانی. خلیلی از شیوه رانندگی مرسوم در خیابان ها گله دارد و می گوید نه تنها مردم هر روز قوانین را زیر پا می گذارند، بلکه در برابر خودرویی که "تحت تعلیم" است هم احتیاط نمی کنند و اگر او تمام مدت مراقب نباشد، فاجعه به بار می آید."
«مشکل رانندگی ما نبود آموزش نیست، چون آموزش های لازم داده می شود و هر کسی گواهینامه می گیرد، هم آیین نامه را می خواند و امتحان می دهد و هم افسر ممتحن عملکردش در رانندگی و رعایت قانون را بررسی می کند، اما همین که افراد دوره آموزشی خود را به پایان می رسانند، همه قوانین را نقض می کنند. بیشتر هنرجوهای من خانم هستند، آن ها همه قوانین را یاد می گیرند و به آنها عمل هم می کنند. هنرجوهای خانم یشتر از آقایان به قوانین توجه دارند. اما همسر یا پدر و اطرافیانشان می گویند "این که رانندگی کردن نیست! چه کسی گفته برای عبور از سرعت گیر باید دنده یک باشی، با دنده دو هم می شود رفت!" همین توصیه ها آموزش ما را خنثی می کند. مواقع زیادی وقتی خانم ها درست رانندگی می کنند و سرعت شان زیاد نیست، پشت سر آن ها بوق می زنند و فکر می کنند که آن ها بلد نیستند رانندگی کنند.
من فکر می کنم دلیل این موضوع این است که هیچ برخورد سلبی با متخلفین نمی شود، خیلی راحت همه در حال نقض قوانین هستند و پلیس برخورد جدی ندارد. کاش یک مامور پلیس توی ماشین من می نشست و می دید در زمان تعلیم چند نفر سبقت نابجا می گیرند و می پیچند جلوی ماشین. به نظر من این موضوع فقط با برخورد جدی پلیس درست می شود، همسر من خیلی بد رانندگی می کرد، گواهینامه اش را گرفتند و چند ماه گواهینامه نداشت، حالا که دوباره گواهینامه دارد، درست و با احتیاط رانندگی می کند.
برای اصولی شدن آموزش هم باید کمی وضعیت مربی ها بهتر شود، ما هیچ پشتوانه ای نداریم و نه تنها وضعیت مالی شغل ما خوب نیست، بلکه ما هیچ کاری در برابر آزار و اذیت ها نمی توانیم انجام دهیم.»
رانندگی صحیح و کاهش تصادفات دغدغه خیلی از کسانی است که برای تردد روزانه از خیابان های شهر استفاده می کنند. جمعی از چهره های هنری، سیاسی و اساتید دانشگاه که نقشی در شکل گیری فرهنگ عمومی دارند هم در بررسی علت اینکه "چرا بد رانندگی می کنیم؟" به رفتارهای قانون گریزانه و نقض حقوق شهروندی در کشور ما پرداخته اند. با این حال این معضل شهری ریشه ها و عوامل مختلفی دارد که صاحبنظران و دست اندرکاران آن باید از زوایای مختلف به آن بپردازند.