تبیان، دستیار زندگی
دنیا، دنیای عجیبی است و شاید این مردمند که با سلایق و نظرهای مختلف، معنای بسیاری از واژه ها را در طول زمان تعیین می کنند و تغییر می دهند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

رازهای نورانیت صورت

دنیا، دنیای عجیبی است و شاید این مردمند که با سلایق و نظرهای مختلف، معنای بسیاری از واژه ها را در طول زمان تعیین می کنند و تغییر می دهند، یکی به دنبال عشق می گردد، دیگری محبت می خواهد و یکی هم توجه.

فرآوری: عشقی-بخش زیبایی تبیان
زیبایی درون

شخصی همه تلاشش برای بندگی بیشتر خداست و دیگری فقط به خودش توجه دارد، زیبایی هم دستخوش همین تغییرات است، یکی فقط صورت ظاهر می خواهد و دیگری دوست دارد که دلش زیبا شود. دل زیبا، همان دلی است که جایگاه عشق خداست و اولیاء او، همان دلی که هرگز نمی میرد و حتی پیر هم نمی شود، کسانی که به دنبال زیبایی درون می گردند، چه کارهایی انجام دهند، تا چهره شان مانند دل اولیاء خدا، نورانی و زیبا شود؟
امام حسن عسکری(علیه السلام)فرمودند: زیبایی صورت، زیبایی ظاهری و زیبایی عقل، زیبایی باطنی انسان است. (1)

اگر انسان اعمالی انجام بدهد که مورد عنایت پروردگار قرار بگیرد در نتیجه صورتش زیبا خواهد شد

حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: زیبایی انسان در صبر و بردباری اوست. (2) و نیز فرمودند: زیبایی انسان در وقار و آرامش و طمأنینه اوست. (3) در این روایات مراد از زیبایی، زیبایی باطنی است، اما همین زیبایی باطنی موجب جلب قلوب دیگران و در نتیجه علاقمند شدن آنان به انسان می شود. پس اگر بخواهیم از این کلام های نورانی، نتیجه بگیریم، داشتن عقل، صبر و بردباری و وقار و طمانینه، از رازهای زیبایی درون است. به راستی وقتی زندگی اولیاء خدا را ورق می زنیم، در لحظه لحظه زندگیشان، از این رفتارهای زیبا، بارها و بارها می بینیم. حال اگر کسی بخواهد علاوه بر زیبایی درون، صورتش را نورانی کند، چه؟ از دیدگاه اولیاء خدا، چه کنیم که نور صورتمان، ما را زیباتر و محبوب تر کند؟

در روایات فراوانی، از اعمال و کارهایی که موجب زیبایی ظاهر و نورانیت صورت انسان می شود، نام برده شده است از جمله:

1-وضوء: در روایات آمده: وضوء روی وضوء، نور روی نور است(4).
کسانی که می خواهند صورت آنها نورانی و مملو از آرامش باشد، روی وضو داشتن، تاکید زیادی کنند و در روایت دیگری از رسول خدا شیعیان حضرت امیر به واسطه نور وضو در بهشت وارد می شوند، در حالی که روسفیدند.(5)

آب

2 -کم خوابیدن: حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: نورانیت صورت با خوابیدن تمام طول شب جمع نمی شود. یعنی اگر کسی می خواهد که صورت نورانی داشته باشد باید قسمتی از شب را بیدار شده و به عبادت بپردازد. (6)
خواب زیاد و غفلت از یاد خدا ، سیاهی صورت و دل را همراه می آورد.

3-نماز شب: امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: من نورانیت صورت را طلب کردم و آن را در نماز شب یافتم. نماز شب، اکسیر زیبایی است. (7)

4-نماز خواندن:حضرت علی (علیه السلام) فرمودند:نماز نورانیت صورت و موجب عزت مومن است.(8)

5- عنایت پروردگار: حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: نیکویی صورت مومن به خاطر نیکویی پروردگار به اوست. (9)

بنابراین اگر انسان اعمالی انجام بدهد که مورد عنایت پروردگار قرار بگیرد در نتیجه صورتش زیبا خواهد شد، و البته حتما که بهترین اعمال انجام واجبات و دوری از کارهای حرام است.

مراد از زیبایی، زیبایی باطنی است، اما همین زیبایی باطنی موجب جلب قلوب دیگران و در نتیجه علاقمند شدن آنان به انسان می شود

6- ورع:حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: زیبایی مومن به تقوا و ورع اوست. (10) زیرا اگر انسان تقوا را رعایت کند در چشم دیگران زیبا جلوه خواهد کرد. چرا که همه افراد حتی افراد بی تقوا ، انسان های واقعا متقی را دوست دارند.

نکته مهم و کلیدی آخر اینکه؛ انسان نباید این اعمال را فقط به خاطر زیبایی و نورانی شدن صورت انجام دهد، بلکه باید فقط و فقط به خاطر خدای متعال و رضایت مندی او انجام دهد و البته که زیبا و نورانی شدن صورت یکی از نتایج طبیعی این کارهاست، اما نباید هدف از این کارها، قرار گیرد، و نباید نیت انسان برای تظاهر و ریا به وسیله این مساله باشد. همچنان که بزرگان ما چهره های نورانی و معنوی داشتند. ولی هیچ وقت به دنبالش نبودند و اعمالشان خالص بود و چهره زیبا و محبوب و نورانی نتیجه طبیعی کارهایشان بود.

پی نوشت ها:
1. مجلسی، محمدباقربن محمد تقی، بحارالانوار(ط-بیروت)ج1، ص95، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
2. تمیمى آمدى، عبدالواحدبن محمد، تصنیف غررالحكم ودررالكلم ، ص285، دفترتبلیغات ؛چاپ اول ؛قم ؛1366ش .
3. همان؛ ص 250.
4. محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج1، ص377، مؤسسه آل البیت، قم، 1409 ه. ق.
5. مجلسی، محمدباقربن محمد تقی، بحارالانوار(ط-بیروت)ج65، ص25، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
6. نوری، حسین بن محمدتقی؛ مستدرك الوسائل ومستنبط المسایل؛ج6، ص340؛ مؤسسه آل البیت، قم1408ه. ق.
7. همان، ج12ص173.
8. شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار( للشعیری)، ص73، مطبعة حیدریة، مكان چاپ: نجف ، بى تا، چاپ: اول .
9. تمیمى آمدى، عبدالواحدبن محمد، تصنیف غررالحكم ودررالكلم ، ص91، دفترتبلیغات ؛چاپ اول ؛قم ؛1366ش .
10. همان، ص 269.



منبع: پاسخگو

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.