بفرمایید پن کیک! / طنز

17 میلیون ایرانی سالانه 11000000000000 تومان صرف خرید لوازم آرایش می کنند. اَاَاَ چه عدد رندی؟! رتبه جهانی ما در مصرف این لوازم هفتم و در خاورمیانه دوم است.  یعنی ما قادر به انجام کارهایی هستیم که تعجب اروپایی ها، آسیایی ها، آفریقایی ها و آمریکایی ها را هم در پی دارد و فقط با اندکی تلاش بیشتر می توانیم رتبه نخست جهان و فرانخست خاورمیانه را کسب کنیم. قطعا می توانیم! از وزنه برداری که سخت تر نیست. برای برداشتن وزنه اول باید دستت را داخل پودر بزنی، یک کمربند محکم دور کمرت ببندی به طوری که اعضای شکمت برود توی حلقت، بعد زور بزنی تا وزنه را بگذاری روی سینه ات، بعد پاهایت را باز کنی و بروی سراغ ضرب دوم و وزنه را ببری بالای سر! اینهمه زور و فشار و زحمت برای یک رتبه جهانی؟ مگر حال داری؟  به جایش می توانی دستت را بزنی داخل کرم پودر، کمربند باریک همت را ببندی و در یک چشم به هم زدن، فرچه آرایش را برداری و بی آنکه آن را روی سینه ات بگذاری یا پاهایت را حرکت بدهی، بروی سراغ ضرب بعدی و رتبه جهانی ایرانی ها را ارتقا دهی.
یا مثلا برای کسب رتبه علمی برتر در جهان باید چه قدر چشم روی کتاب بگذاری؛ تازه آیا رتبه ات اول بشود یا نشود! اما یک گل می اندازی روی گونه ات و مثل هلو می روی توی گلو و بعد هم میروی برنامه آقای مردادیان و با هر سازی که برایت زدند می رقصی! آنها به خوبی و با احترام به تو تلقین می کنند که یک ایرانی باید دنبال چه باشد.
حتما می دانید که برخی کشورهای غربی و رسانه ها و شبکه های ماهواره ای آنها هر چند راضی به پیشرفت علمی و تحقیقاتی شما نیستند اما یقین داشته باشید که آنها برای کسب رتبه نخست در مصرف لوازم آرایش همواره پشتیبان و مشوق شما هستند و حتی حاضرند در این راه پول خرج کنند تا شما به جایگاه خوبی برسید. مثلا همین برنامه های ٜبفرمایید پن کیک ٝ، ٜاتاق کمر ٝ، ٜریمل سلطان ٝ! یا همین شبکه های آرایش وان، تن و مو، بی بی قِر،تی وی اِرشیا، صدای آرایش!
اینها همراه شما هستند و خودشان الگو هم برایتان می شوند. مثلا اگر شبکه بی بی قر جهانی را با بی بی قر فارسی مقایسه کنید متوجه می شوید که تفاوت آرایش مجری هایشان از زمین تا آسمان است. به عبارت دیگر بی بی قر جهانی به نفع بی بی قر فارسی کوتاه آمده است تا ایرانی ها راحت تر بتوانند به رتبه نخست جهان در آرایش برسند. همیشه آنها در آرایش ساده تر از اینها هستند. حتی بی بی قر عربی هم ساده تر از فارسی است.
با خودم فکر می کنم که چه قدر خوب بود که در تاکسی، مترو، اتوبوس و اماکن عمومی از توی کیف برخی ایرانی ها به جای مداد چشم و لب، یک قلم و کاغذ و یا کتابی بیرون می آمد.
چه قدر خوب بود که دستشویی های عمومی فقط مخصوص همان کار بود نه برای تخلیه هیجاناتی که ما برایشان برنامه عاقلانه ای نداریم؛ شاید این هم از کارکردهای شگفت انگیز برخی دستشویی های عمومی در ایران است که آدم ساده را تحویل می گیرد و عروس بیرون می دهد!
حالا سری به سرانه مطالعه ایرانی ها بزنید. البته برای اینکه بتوانیم این سرانه را بالا ببریم و حفظ آبرو کنیم مجبوریم چیزهای دیگری را هم جزو مطالعه حساب کنیم. مثلا خواندن توضیحاتی که روی جلد لوازم آرایش نوشته شده است: پنجاه و پنج هزار تومان، ساخت انگلیس/آمریکا/ ترکیه، واردکننده شرکت بهبود آرایش ایرانیان!  اگر اینها را جزو سرانه مطالعه حساب کنیم احتمالا از ژاپنی ها هم بهتر هستیم. چون آنها 90 دقیقه در روز را صرف مطالعاتی غیر از جلد لوازم آرایش می کنند. حتی آن کشوری که برای ما ایرانی ها سریال های صدها قسمتی مثل ٜریمل سلطان و ٜرژگونه لاله و ٜروژی روژداری را پخش می کند نیز  سرانه مطالعه مردمش 55 دقیقه است؛ یعنی 53 دقیقه بیشتر از ما در روز!
اصلا همه اینها را بی خیال! چند روز قبل خبری منتشر شد درباره ساخت لوازم آرایشی غیرمجاز با فضولات مرغ در حومه تهران؛ تازه یادم افتاد که چرا رتبه ما ایرانی ها در آرایش اینقدر پر و بال گرفته و بالا رفته! ما می خواهیم ثابت کنیم که از کمترین امکانات برای ارتقای رتبه جهانی ایران در آرایش استفاده می کنیم.