من از گم شدن می ترسیدم!

سلام!
می خواهم یک راز یواشکی را به تو بگویم. از من درباره چیزی است که شاید تا حالا تو را هم اذیت کرده باشد.
تو هم از گم شدن می ترسی؟

من که خیلی خیلی می ترسیدم. می دانی چرا؟ الان برایت می گویم چرا.
من یک بار توی پارک گم شدم و خیلی ترسیدم.

حتی وقتی با تاب، بالا و پایین می شدم یا از سرسره بالا می رفتم. آن وقت هم همه اش نگاهم به دور و بر بود تا دوباره گم نشوم.

کم کم ترسم بزرگ و بزرگ تر شد. آن قدر هول داشتم که دیگر بازی کردن را دوست نداشتم.

این قدر گشتم تا چند راه حل درست و حسابی پیدا کردم:

همیشه نزدیک خانواده ام باشم و بازی کنم.

همیشه توی جیبم شماره تلفن پدر و مادرم را داشته باشم.
اگر یک روز دوباره گم شدم، گریه نکنم و از جایی که بودم دور نشوم تا خانواده ام راحت تر پیدایم کنند.
اگر خانواده ام را پیدا نکردم، دنبال پلیس بگردم و فقط به او بگویم که گم شده ام.
حالا با این راه حل هایی که توی مشتم دارم، به هر جا بخواهم می روم و از هیچی هم نمی ترسم.
تو  هم اگر دوست داری فکر کن و راه حل های بهتری برای این کار پیدا کن تا هر وقت گم شدی تصمیم درست بگیری.

منبع: ماهنامه نبات
تنظیم: فهیمه امرالله