تبیان، دستیار زندگی
پوشاك كاسپین، لوازم منزل ایساتیس، پیتزا هالیدی، سی دی سنتر، هایپراستار و... نام فروشگاه هایی است كه در گوشه و كنار خیابان ها مشاهده می كنیم اما آیا به راستی نام گذاری مغازه ها با اسامی عجیب و غریب می تواند تاثیری در جذب مشتریان داشته باشد؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مغازه های خارجی در ایران!

پوشاك كاسپین، لوازم منزل ایساتیس، پیتزا هالیدی، سیتی سنتر، هایپراستار و... نام فروشگاه هایی است كه در گوشه و كنار خیابان ها مشاهده می كنیم اما آیا به راستی نام گذاری مغازه ها با اسامی عجیب و غریب می تواند تاثیری در جذب مشتریان داشته باشد؟

فرآوری: ه. هدایتی- بخش اجتماعی تبیان
سیتی سنتر

پوشاك كاسپین، لوازم منزل ایساتیس، پیتزا هالیدی، سیتی سنتر، هایپراستار و... نام فروشگاه هایی است كه در گوشه و كنار خیابان ها مشاهده می كنیم، اسامی كه نه تنها مناسب حرفه و نوع كالا و خدمات ارائه شده نیست بلكه متناسب با فرهنگ غنی و اصیل ایرانی نیز نیست و صرفا اسامی ناآشنا، فرنگی و عجیبی هستند كه به تصور فروشندگان و مالكان فروشگاه ها برای جلب مشتری بیشتر انتخاب می شوند. اما آیا به راستی نام گذاری مغازه ها با اسامی عجیب و غریب می تواند تاثیری در جذب مشتریان داشته باشد؟
در این گزارش نگاهی خواهیم داشت به علت انتخاب نام های فرنگی و دور شدن از اسامی اصیل فارسی و اینكه آیا اصولا نظارتی بر امر نام گذاری اماكن و فروشگاه ها صورت می گیرد؟ و اگر می گیرد مسئولان و متولیان این امر چه كسانی هستند؟
اسامی برخی از مغازه ها ساده بوده و انسان را یاد داستان های ایرانی می اندازد اما متاسفانه نام بیشتر مغازه ها برای انسان نامفهوم اند و برخی نیز از  سریال های خارجی و یا شبکه های ماهواره ای انتخاب شده که مروج فرهنگ بیگانه در جامعه است.
استفاده از اسامی مانند نایس، سون، سان سیتی، تریکو تلی و یا ده ها نام دیگر که هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارد و صاحب مغازه با هدف جذب بیشتر مشتری آن را انتخاب کرده است، امروزه رو به افزایش است.
اسامی كه طبق سلایق فروشندگان و یا صاحبان مغازه ها انتخاب شده یا می شود بدون هیچ نظارت و قید و بندی از زبانهای مختلف بخصوص انگلیسی بر سر در مغازه ها نقش بسته و تبلیغات و محیط شهر را به محاصره زبان و فرهنگهای بیگانه درآورده است.
این درحالیست که قانونی در سال 75 توسط مجلس به تصویب رسید که کسی نمی تواند از حروف لاتین بر روی محصولات ایرانی یا از اسامی بیگانه و غیر ایرانی برای ثبت شرکت و کارخانجات استفاده کند اما در طول سالهای اخیر به نظر می رسد این قانون مورد بی توجهی بسیاری از افراد قرار گرفته است.

نام برخی از مغازه ها متناسب با پیشه آنها نیست

نام گذاری تابلوی مغازه ها مسئله بسیار مهم و حساسی است چرا كه اسامی باید با محتوا، با معنی و پر مفهوم باشند و پیام مغازه دار برای ارائه كالا و خدماتش را به راحتی بتواند به مشتریان القا سازد ؛ فروشگاه «مینیون»، «آلوس»، دافی»، «سون» و... چه پیامی برای خریداران دارد؟!

برخی از صنوف نیز از نام متعارف استفاده کرده ولی این نام با آن شغل و پیشه هیچ سنخیتی نداشته مانند اینکه نام بوعلی سینا برای یک پنچرگیری استفاده شده باشد.
همچنین  برخی از صنف ها نیز از اسم ائمه برای مغازه خود استفاده کردند که در شان آن مقام نیست . هر چند که نام ائمه در قلب و ذهن شیعیان جای داشته اما انتخاب این نوع اسامی برای کسب و پیشه درست نیست. این فرهنگ غلط در جامعه باید ریشه کن شده و این اسامی باید از شهر جمع آوری و به اسامی که با فرهنگ ایرانی اسلامی سنخیت دارد تغییر کند.

محتوای اسامی و تاثیر آن بر مخاطب
نام گذاری تابلوی مغازه ها مسئله بسیار مهم و حساسی است چرا كه اسامی باید با محتوا، با معنی و پر مفهوم باشند و پیام مغازه دار برای ارائه كالا و خدماتش را به راحتی بتواند به مشتریان القا سازد ؛ فروشگاه «مینیون»، «آلوس»، دافی»، «سون» و... چه پیامی برای خریداران دارد؟! چه هدفی از انتخاب این اسامی بی محتوا دنبال می شود؟ آیا مشتریان بیشتری جذب این فروشگاه ها می شوند؟

از خانمی كه خود را «شیما شكوهی» معرفی می كند سوال می كنیم كه نام گذاری مغازه ها با عناوین و اسامی فرنگی و ناآشنا تاچه حد در جذب مشتریان موثر است؟

شیما می گوید: «همان طور كه افراد باید دارای اسامی با محتوا، با معنی و اصیل باشند نام مغازه ها هم باید برازنده و مناسب باشد.» وی اضافه می كند: «انتخاب اسامی نامفهوم و نامتجانس مسلما در جذب مشتری تاثیر چندانی ندارد چرا كه خریداران معمولا به كیفیت و نوع كالا توجه می كنند نه نام مغازه و آنچه برایشان مهم است برخورد مناسب فروشندگان و صبر و حوصله آنان برای معرفی كالایشان است.»

شیما همچنین می گوید: «برای شخص من در درجه اول نوع رفتار فروشندگان مهم است و در درجه بعدی طراحی مناسب و نظم و ترتیب فروشگاه وگرنه نام فروشگاه در درجات بعدی قرار می گیرد.» وی در عین حال یادآوری می كند كه البته اگر نام فروشگاه های كشور ما با توجه به فرهنگ و ارزش های ملی انتخاب شود بسیار برازنده و جالب تر است و تحسین خریداران را برمی انگیزد به طور مثال اسامی اصیل فارسی مثل «گلابتون»، خاتون،  بنفشه، پارسا، گل سرخ و... هم برازنده است و هم مطابق با فرهنگ ایرانی است.

نام های زیبای ایرانی بر مغازه های ایرانی
تا وقتی در زبان فارسی، این همه اسامی زیبا و اصیل داریم چرا باید از عناوین و اسامی بیگانه استفاده كنیم؟ وقتی در خیابان های شهر قدم می زنیم و از كنار مغازه ها رد می شویم نام مغازه ها بیش از هر چیز توجه انسان را به خود جلب می كند و چه زیباتر و شایسته تر اینكه این مغازه ها با اسامی زیبا و اصیل ایرانی تزیین شده باشند.

«مجتبی سیفی» كارشناس مسائل اجتماعی درباره نام گذاری مغازه ها و واحدهای تجاری و صنفی معتقد است: «مردم ما مسلمان، شیعه و دارای فرهنگ اصیل و والای ایرانی هستند و نام گذاری مغازه ها و واحدهای تجاری باید متناسب با شأن و فرهنگ والای كشورمان صورت گیرد.»
وی می گوید: «انتخاب اسامی زیبای ایرانی برای مغازه ها و مراكز تجاری و خدماتی بی شك در سلامت روانی و اجتماعی شهروندان تاثیر مستقیمی می گذارد همان گونه كه انتخاب اسامی بیگانه و نامأنوس تاثیر زیان باری دارد و زمینه را برای تهاجم فرهنگی بیگانه فراهم می سازد.» به اعتقاد این كارشناس مسائل اجتماعی، همكاری شهروندان و نظارت دقیق مسئولان در انتخاب اسامی مناسب برای مراكز تجاری بسیار موثر است و می تواند از هجوم فرهنگ های بیگانه جلوگیری كند.

سیفی اضافه می كند: «به كارگیری اسامی غیرمتعارف بر سردر مغازه ها یكی از معضلات جدی در عرصه تبلیغات شهری است و طراحان و سیاست گذاران مسائل شهری و اجتماعی باید نهایت دقت را به عمل آورند تا بتوانند چهره شهرها را متناسب با آیین، فرهنگ و ارزش های ملی و اسلامی تزیین كنند.» وی همچنین می گوید: «وقتی ما به كشورهای خارجی سفر می كنیم آیا مغازه یا واحد تجاری می بینیم كه نام اصیل فارسی بر آن گذاشته شده باشد اما بالعكس در ایران از برخی خیابان ها كه رد می شویم تصور می كنیم كه در خیابان های فرنگ قدم می زنیم چرا كه نام مغازه ها غالبا خارجی است.»
همین مسئله نشان می دهد كه مسئولان فرهنگی و مدیریت شهری تاكنون نسبت به این معضل توجه شایسته ای نشان نداده و اقدام موثری به عمل نیاورده اند.

این كارشناس مسائل اجتماعی همچنین یادآور می شود: «در گذشته نام گذاری مغازه ها بسیار ساده و بر اساس سلیقه مغازه دار یا بر اساس نام خود مغازه دار یا یكی از بستگانش انتخاب می شد كه با حرفه و شغل وی متناسب بود اما متاسفانه امروز نام های فرنگی كه بر سر در مغازه ها گذاشته می شود حتی قابل خواندن هم نیستند.»

برخورد ناجا با استفاده از کلمات نامانوس بیگانه در تابلوی مغازه ها

«مجتبی سیفی» كارشناس مسائل اجتماعی درباره نام گذاری مغازه ها و واحدهای تجاری و صنفی معتقد است: «مردم ما مسلمان، شیعه و دارای فرهنگ اصیل و والای ایرانی هستند و نام گذاری مغازه ها و واحدهای تجاری باید متناسب با شأن و فرهنگ والای كشورمان صورت گیرد.»

رئیس پلیس پایتخت از آغاز اجرای طرحی خبرداد که در راستای اجرای آن با متصدیان واحدهای صنفی که برای سر در مغازه های خود از الفاظ نامانوس بیگانه و یا برندهای خارجی استفاده می کنند، برخورد و واحد صنفی متخلف پلمب می شود.

به نقل از پایگاه خبری پلیس، سردار حسین ساجدی نیا افزود: متصدیان برخی از مراکز تولیدی،توزیعی و مغازه ها در برخی نقاط شهر تهران؛ از الفاظ نامأنوس و بیگانه برای سر در واحد صنفی خود استفاده می کنند و نام برخی از شرکت ها و برند ها خارجی را به کار می برند که این، معمول نیست و برابر قانون هم مجوزی برای این کار ندارند.

وی، تاکید کرد: طبق قانون تبلیغات،کاملاً مشخص شده است که متصدیان این گونه واحدهای صنفی باید به جای الفاظ نامانوس بیگانه از الفاظ زیبای ایرانی استفاده کنند؛، به همین منظور طرح نظارت مستمر و برخورد با اینگونه واحد ها در دستور کار پلیس پایتخت قرار گرفت.

فرمانده انتظامی تهران بزرگ گفت: قبل از اینکه همکاران ما در مجموعه اداره اماکن پلیس پایتخت به این مسئله ورود یابند و برخورد قانونی صورت گیرد؛ به متصدیان اینگونه واحدها توصیه می کنیم که به سرعت نسبت به تغییر نام سر در واحدهای خود اقدام کنند و از الفاظ و کلمات با مفهوم ایرانی استفاده کنند.

سردار ساجدی نیا اضافه کرد: پلیس، تنها به مقوله تابلو های سر در مغازه ها رسیدگی نمی کند؛ بلکه اداره اماکن با هرگونه تخلفی طبق قانون نظام صنفی برخورد می کند.


منابع : صراط/ کیهان / عصر ایران