همراه با کاروان حسینی تا اربعین

مولاجان! بنا بود در این ایام، با فیلمبرداری فیلم سینمایی ثارالله، تصویرگر کاروان تو باشیم. با آنکه تمام مقدمات فراهم شده بود، بدلیل برخی مشکلات از این مهم باز ماندیم تا زمانی که تو بخواهی.

اما اگر غرض، با تو زیستن و با تو بودن است، ما را چه باک.
به نیت تمام آنانی که قدمی برداشتند، هرچند کوچک، و یاریم کردند و پایدار مانده اند تا به عهد خود وفا کنند و تصویرگر کاروان تو باشند.
در این مجال، دست بر قلم بردم و بر آن شدم، تا از هفتم ذیحجه با کاروان تو همسفر شویم تا اربعین. 
ای که گذشته و حال و آینده جهان از چشم وجود تو جوشید، این قلم شکسته نتواند که در رثای تو نویسد.
عذر تقصیر بپذیر و قلب ما را به نور معرفتت منوّر فرما.

توضیح:

1- روز شمار وقایع در این نوشتار، جز در موارد خاص، مانند خروج امام(ع) از مکه، تاسوعا، عاشورا و ...
با توجه به گوناگونی روایات و شیوه نگارش، به معنی شرح وقایع اتفاقیه آن روز نبوده و تنها برای توالی در همراهی با کاروان استفاده شده است.
2- در بخش های مختلف متن پیش رو، از عموم تواریخ و مقاتل استفاده شده، اما این نوشتار بنا ندارد مقتل بگوید و یا تاریخ نگاری کند.
3- این متن دستان خالیم را فریاد می کند، فریاد از سر سوز، و فغان از عمق جان.
آن را ننوشته ام، با آن زیسته ام.

منبع :مهر