مصائب حضرت علی اکبر علیه السلام
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1394/07/22
اشکواره های حضرت علی اکبر علیه السلام
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
(1)
مصائب حضرت علی اکبر علیه السلام
| به خدا هیچ کسی مثل تو اکبر نشده پسرم هیچ کسی مثل تو بی پر نشده | |
| رفتنت ولوله ای در حرم انداخته است عمه ات هیچ کجا اینهمه مضطر نشده | |
| اربا اربا شده ای سرو صنوبر ، به خدا بدن هیچ کسی مثل تو پرپر نشده | |
| بعد تو خاک دو عالم به سر این دنیا پسرم دیده ی من غیر غمت تر نشده | |
| خیزو یک جنگ نمایان دگر کن پسرم تا پدر دست خوش خنده ی لشگر نشده | |
| غیرت هاشمیت را به همه ثابت کن تاکه دست احدی راهی معجر نشده | |
| تکه های بدنت را که در اینجا پخش است پیش هم چیدمو افسوس که پیکر نشده |
حبیب باقر زاده
***
(2)
| قد رعنای تو چون سرو سپیدار شده | کربلا محور رخ احمد مختار شده |
| دور تا دور سرت آیینه می چرخانم | بسکه گیسوی بلند تو دل آزار شده |
| تا کمی راه روی این دل من می لرزد | قد طوبایی زهراست پدیدار شده |
| چشم بد دور از آن قد رشیدت پسرم | قامتت شانه به شانه با علمدار شده |
| گر ترک خورده لبت غصه مخور ای بابا | تشنه ی وصلی و هنگامه ی دیدار شده |
| تا صدای تو شنیدم که پدر زود بیا | گفتم ای وای علی بی کس و بی یار شده |
| نیزه ها رفت چو بالا به سر خویش زدم | وسط معرکه این یاس گرفتار شده |
| کوچه ای باز شدو هر که زره آمد و زد | ماجرای تو شبیه درو دیوار شده |
| زشکافی که به پهلوی تو خورده پیداست | نوک نیزه اثرش چون نوک مسمار شده |
| دشمن آن بغض علی را سر تو خالی کرد | تن تو طعمه هر گرگ جگر خوار شده |
| بین محراب دو ابروی تو از هم شد باز | صورتت جلوه ای از حیدر کرار شده |
| خیز و زیر بغلم گیر و سوی خیمه ببر | ای جوانم ز غمت دیده ی من تار شده |
| اربا اربایی و کس معنی آن کی فهمد | این عبا تا به ابد محرم اسرار شده |
قاسم نعمتی
***
(3)
| پدر آرامش دنیا، پدر فرزند أعطینا پدر خون خدا اما، پسر مجنون پسر لیلا | |
| به کم قانع نبود اکبر، لبالب گشت از دلبر به یکدیگر رسید آخر، لب رود و لب دریا | |
| پسر دور از پدر می شد، مهیّای خطر می شد پدر هی پیرتر می شد، پسر می ب رد دلها را | |
| در این آشوب طوفانی، مسلمانان مسلمانی! مبادا اینکه قرآنی بیفتد زیر دست و پا | |
| پسر زخمی، پدر افتاد، پسر در خون، پدر جان داد پسر ناله، پدر فریاد، میان هلهله، غوغا | |
| پسر از زخم آکنده، پسر هر سو پراکنده پدر چون مرغ پرکنده، از این صحرا به آن صحرا | |
| که دیده این چنین گیسو چنین زخمی شود پهلو؟ و خاک آلوده تر از او به غیر از چادر زهرا |
سید حمید رضا برقعی
***
(4)
| درنگاه نافذت دریا مجسم میشود | بهترین اوقات این دنیا مجسم میشود |
| پیچش عمامه ات عینا شبیه حیدر است | چون که بر سی مینهی مولا مجسم میشود |
| جای مهرت فاطمه طرز نگاهت فاطمه | لحظه ی خندیدنت زهرا مجسم میشود |
| جبرئیل از عرش می آید پی انزال وحی | در تو انوار محمد تا مجسم میشود |
| یک نخ از پیراهنت وقتی که تا کنعان رسید | بی گمان یعقوب هم بینا مجسم میشود |
| آیه ی تطهیر را بر هرکه خواند آقای ما | عصمتش چون عصمت آقا مجسم میشود |
| آلت قتاله خوبیست ابروی کجت | سرسپردن لذتش اینجا مجسم میشود |
| از اذان ظهرتو صد مرده احیا گشت پس | برفراز مادنه عیسی مجسم میشود |
| صحبت آمد از اذان و گریه ام بالا گرفت | در دل آشفته ام غمها مجسم میشود |
| لحظه ی افتادن فرزند ارشد روی خاک | زنده زنده مردن بابا مجسم میشود |
| مرکبی از دور می آید بسوی پیکرت | پیرمردی گرم واویلا مجسم میشود |
| نه بروی اسب نه!انگار افتاده زمین | روی زانو بی رمق تنها مجسم میشود |
| چیزهایی از تنت ماندست آن هم جمع نه! | چندتایی پخش در صحرا مجسم میشود |
| عمه ات پنجاه سال از چشم مردم دور بود | حال دارد عمه در مرئی مجسم میشود |
گرچه راوی بر تن تو اربا اربا را نوشت | لیک بر جسمت هزار اربا مجسم میشود |
| روی زخم ابرویت بابا سر خود را گذاشت | التماسش بین این اعدا مجسم میشود |
| "خیز ازجا آبرویم را بخر بابا علی | عمه را از بین نامحرم ببر بابا علی" |
سید پوریا هاشمی
***
(5)
| بازدلشوره ای افتاده به جانم چه کنم تندترمیزند آخرضربانم چه کنم | |
| پسرم رفته و چندیست از او بی خبرم باز هم بی خبری برده امانم چه کنم | |
| آه یا راد یوسف پسرم برگردد نگرانم نگرانم نگرانم چه کنم | |
| همه ترسم از این است صدایم بزند دیر خود رابه کنارش برسانم چه کنم | |
| گرگهادور وبر یوسف من ریخته اند پدری پیرم وافتاده جوانم چه کنم | |
| به زمین خورده انار من وصد دانه شده جمع باید کنم او راو ندانم چه کنم | |
| جگرسوخته ام را زحرم پوشاندم مانده ام زار که باقد کمانم چه کنم |
محسن عرب خالقی
