می ترسم مقابل بچه های کلاس حرف بزنم ...
خیلی ها اینطوری هستند.
بیشتر کسانی هم که به حرف های تو گوش می دهند، مقابل تو هستند.
همه بچه های کلاس به تو خیره شده اند و ترس بَرَت داشته است. تعجبی ندارد، طبیعی است! علت آن این است که تو فقط به فکر تصویری هستی که از خود نشان می دهی و این فکر مهم تر از چیزی می شود که می خواهی بگویی.
تنها راه چاره، تمرین است، تمرین حرف زدن، چون باید با دیگران بحث کنی و وقتی از تو سوال می کنند، نظرت را بگویی و جواب همه را بدهی.
حالا خودمانیم. راستش رابگو، آیا واقعا از حرف زدن در مقابل دیگران می ترسی یا می ترسی شنوندگانت تو را تحسین نکنند و سه چهار نفر از همکلاسی ها مسخره ات کنند؟
ناراحت نشو، نمی خواستیم نا امیدت کنیم ولی چیزی که تو می گویی دنیا را زیر و رو نمی کند، حتی اگر در نتیجه گیری اشتباه کنی، زمین از حرکت نمی ایستد.
شاید با پاسخ هایی که می دهی، چندان مورد تحسین قرار نگیری ولی آن قدرها هم که فکر می کنی کارَت بد نبوده است. جسارت داشته باش! برو میان گود! حتی اگر چیزهای احمقانه ای سر هم کنی دنیا به هم نمی ریزد...
ولی اگر اصلاً از فکر کنفرانس دادن وحشت داری، باید در این مورد با پدر و مادرت صحبت کنی. شاید بیش از حد خجالتی هستی و باید برنامه های دیگری برایت در نظر گرفته شود. با کمک یک بزرگ تر، اعتماد به نفس، پیدا کن.
حالا نوبت توست!
یکی از دوستانت را که با او خیلی صمیمی هستی، انتخاب کن و هنگام سخنرانی یک راست به چشم های او نگاه کن. اگر این دوستت ته کلاس باشد خیلی بهتر است. مجبوری بلندتر صحبت کنی و سرت را بالا بگیری...
در کلاس های تئاتر مدرسه شرکت کن. به این ترتیب یاد می گیری چه طور در مقابل جمع صحبت کنی. این کار با متن هایی که حفظ شان می کنی، ساده است.
برای بالا بردن روحیه ات، پیش از شروع سخنرانی، موقعیت های مشکلی را به خاطر بیاور که موفق شده ای پشت سر بگذاری. خواهی دید که به خوبی از پسِ این کار هم بر می آیی!
مطالبی را که می خواهی در مغزت مرور کن. بعد آن ها را شمرده شمرده و بدون عجله به زبان بیاور.
سخنرانی در مقابل جمع را با یک « جمع کوچک » تمرین کن: مادر، مادر بزرگ، تعدادی از بهترین دوستان و ...
برای خودت هدفی را تعیین کن و ثابت قدم باش: حداقل روزی یک بار در کلاس درس دست بلند کن، سپس کم کم به تعداد این دست بلند کردن ها اضافه کن.
اگر در مدرسه شورای دانش آموزی دارید، در جلسات آن شرکت کن. این راه خوبی است برای آنکه عادت کنی رشته کلام را به دست بگیری و در مورد امور مدرسه صحبت کنی.
اگر نماینده کلاس بشوی، یاد می گیری چه طور به حرف های دیگران گوش کنی و همین طور چه کار بکنی که دیگران به حرف هایت گوش بدهند.