غمـــــخــــــانه

بار دیگر عالمــــی غمخــــــــانه شـــــــــد

غــم فـــــــزا از ناله جانانـــــــــه  شـــــــد

در عـزای نـــــــور چشــــــــــم احمـــــــدی

غـــــــرق ماتـــــم شـــــــد جهان  سرمدی

قلزم كون و مكــــــان آمــــد به جــــــــوش

می‌رسـد بر گـوش دل ، بانگ  ســــروش

شد پریشـــــان خاطــــــــر بدر الدجـــــــــی

آن سمــــــی مصطفــــــی ، پـــور رضـــــا

آن جـــواد  جـــــــــود رب العالمـــــیــــــــن

شد مشــــــوش خاطــرش از زهر كیـــــن

در جوانــــــی شــــد خــــزان گلــــــــزار او

زرد گشتـــــــه چــــــهـــــــره گلنــــــار او

همســـرش ظلم و ستــــــم بنیــــاد كـــــــرد

بهر قتلش هر زمــــــان امــــــداد كــــــرد

بـــــــود در خانـــــــــه ولــــــی كائنـــــــات

در تلاطــــم ، كشتــــــی بهــــــر نجــــــات

ز آه جانسوزش دل زهــــــــرا شكســـــــــت

در به رویش، مشــــــــرك ملعونه بســــــت

هر چه گفت از زهــــــــــر قاتل سوختــــــم

شمع جان در نار جـــــــور افروخــــــتــــم

هیچكس غیـــــر از خدا یــــــــادش نكـــــرد

گوش بر افغـــــــــان و فــــریادش نكــــرد

عاقبـــــــت  با لعل عطــــشان ، داد جـــــان

همچــــــــو جــــــدش بر لـــــــب آب روان

رخـت بســــــت و رفـــــــت از دار فنــــــا

شد جهـــــان در ماتمـــــــــش ماتم سرا

قطره، جسم اطهـــــرش عریــــان نبــــود

اهل بیتش بی ســر و سامـــــان نبــــــــود

بی كفن جسمش نشد پنهــــــــــان به خاك

جسمش از خنجر نگشته چــــاك چــــــاك