تبیان، دستیار زندگی
را از آهنگها گرفت تا زمانی که فراگیری و اجرای موسیقی به صورت سینه به سینه و بدون استفاده از نت انجام می گرفت آثار آهنگسازان و نوازندگان از حس عمیق تر و خالص تری برخوردار بود. جواد لشگری ، آهنگساز پیشکسوت با بیان این مطلب به ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جواد لشگری: تکیه بر نت احساس را از آهنگها گرفت

تا زمانی که فراگیری و اجرای موسیقی به صورت سینه به سینه و بدون استفاده از نت انجام می گرفت آثار آهنگسازان و نوازندگان از حس عمیق تر و خالص تری برخوردار بود.

جواد لشگری ، آهنگساز پیشکسوت با بیان این مطلب به خبرنگار مهرگفت :تا سال ها پس از ساخت ، ضبط وپخش تصنیفهای ایرانی در رادیو،بحث نت و نت نویسی در میان نبود و موسیقی اصطلاحا به روش "گوشی"اجرا و منتقل می شد وهمین امر موجب می شد تا موسیقی ایرانی با تمامی گوشه هایش در جان موسیقیدانان رخنه کند ودرنتیجه آثاری خلق می شد که کاملابا آنچه امروزه ارائه می شود،متفاوت بود.

این نوازنده ویولن به شعربه عنوان یکی دیگرازدلایل ماندگاری تصنیف های قدیمی اشاره کرد و گفت:در آن زمان از اشعار شعرای طراز اول استفاده و وسواس بیشتری در انتخاب اشعار به کار گرفته می شد.

وی نتیجه چنین امری را تلفیق کامل و صحیح شعر و موسیقی دانسته وافزود:بر اثر قوی بودن اشعارو ترانه ها،موسیقی بر روی آنها کاملا می نشست و اثری خلق می شد که روح و جان شنونده را می نواخت و در ذهن او باقی می ماند.

لشگری به نقش تکرار در پخش آثار اشاره کرد وگفت:هر آهنگی، هرقدر هم که زیبا باشد، تا چندین بار شنیده نشود، آنچنان که باید به دل نخواهد نشست.هر بار که شنونده آهنگ را می شنود بیشتر به معنای شعر،ظرائف ملودی وهنر نوازندگان پی می برد.این امر چیزی نیست که طی یک یا دو بار شنیده شدن آهنگ به وقوع بپیونددو در گذشته به محض خلق یک اثر موسیقی ،آنقدرمردم آن را در رادیو و یا توسط گرامافون می شنیدند ،که کاملا در گوش وجان آنها می نشست.

این استاد آهنگساز درتشریح تصانیف خلق شده در زمان حاضر گفت: بسیاری از ترانه های امروز که در قالب اشعار نو و غیر کلاسیک سروده می شوند،فاقد پایه و اساس هنری بوده و اغلب آهنگهایی که بر روی آنها ساخته می شود، صرفا جنبه تفنن و شاد کردن مخاطب را داشته و خالی از عیارو بار هنری است.

وی در بیان تاریخچه تصنیف در ایران(به صورت امروزی آن) گفت:اولین بار شش و هشت های سنگین در موسیقی ایران ساخته شد وبه دنبال آن "بدیع زاده" تصنیف هایی را خواند که شادتر بودند،مانند تصنیف "خزان عشق"و یا"ماشین مشدی ممدلی"و....با خلق این آثار موج تازه ای در تصنیف های ایرانی پدید آمد.

لشگری در ادامه گفت:پس از آن "مهدی خالدی" ریتمهای غربی، از قبیل تانگو و رومبا و... را وارد تصانیف ایرانی کرد و سایر سازندگان تصنیف نیز از وی تبعیت کردند.

این موسیقیدان در خاتمه با ابراز امیدواری نسبت به فعالیت بیشتر هنرمندان جوان گفت:چارچوبهایی که امروزه برای تولید آثار موسیقی اعمال می شود نتیجه ای کاملا مخرب بر عیار هنری این آثار دارد.

منبع: مهر