رضازاده: هدفم كسب مدال طلا بود
خسته شده‌ام، باید استراحت كنم لازم بود، بالاتر از230 هم وزنه می‌زدم
حسین رضازاده پس از كسب اولین مدال طلای كاروان وزنه‌برداری ایران در بازی‌های آسیایی دوحه صبح جمعه وارد تهران شد.
قوی‌ترین مرد جهان درگفت‌وگویی اظهاركرد: مسابقه‌ی سنگینی در دوحه نداشتم. با توجه به ضعف حریفانم فكر می‌كنم كه یك مرحله‌ی تمرینی نسبتا سنگین برای من بود. در یك ضرب به راحتی حریفانم را پشت سر گذاشتم. در دو ضرب نیز همه دیدند كه با 230 كیلوگرم اول شدم. اگر لازم بود برای وزنه‌های بالاتر و حتی 245 و یا 250 كیلوگرم هم می‌آمدم. اما، مهم برای من در این مسابقات كسب مدال طلا بود.
وی تاكید كرد: با هر ركوردی كه بود پایین یا بالا باید مدال طلا را می‌گرفتم. اگر هزار كیلو هم می‌زدم و مدال نقره می‌گرفتم، می‌گفتند رضازاده باخته است. اما، با لطف خدا توانستم به هدفی كه از این بازی‌ها دارم دست پیدا كنم.
قهرمان دو دوره‌ی المپیك با بیان این كه بیش از دو ماه است كه بدنم زیر فشار قرار دارد و نیاز به استراحت دارم، ادامه داد: تا چند ماه دیگر مسابقه‌ی مهمی ندارم. از مسابقات جهانی كه یك ماه و نیم پیش برگزار شد تاكنون بدنم فشار بسیار زیادی را تحمل كرده و این برای من بسیار سخت است. باید حتما در چند ماه آینده استراحت خوبی داشته باشم تا بتوانم این خستگی را جبران كنم. فكر می‌كنم حداقل دو ماه استراحت كنم.
رضازاده در مورد عدم حضور وزنه‌بردار فوق سنگین چین در این دوره از بازی‌ها گفت: مسابقات جهانی یك مسابقه‌ی بسیار سنگین است و وزنه‌بردار چینی برای اولین بار در این مسابقات شركت كرد و سوم شد. او به طور حتم فشار زیادی را برای آن مسابقات تحمل كرده بود و وزنه‌برداری كه برای یك مسابقه فشار بسیار زیادی را تحمل كند برای مسابقات آتی نمی‌تواند به خوبی به روی صحنه‌ها حاضر شود. فكر می‌كنم این وزنه‌بردار چینی به علت خستگی از مسابقات جهانی نتوانست در دوحه شركت كند.
ركورددار دسته‌ی فوق سنگین وزنه‌برداری جهان و المپیك در ادامه‌ی گفت‌وگو با ایسنا با تشكر از مردم ایران خاطر نشان كرد: ایرانی‌ها در دوحه برای من سنگ تمام گذاشتند. فكر نمی‌كردم كه در یك كشور غریب وزنه می‌زنم. بسیاری از هموطنانم برای دیدن مسابقه‌ی من حتی بلیت خریده بودند اما، نتوانستند به علت ازدحام در سالن حضور پیدا كنند. من از همه‌ی آنها عذرخواهی می‌كنم.
وی افزود: از همه‌ی ایرانیانی كه در دوحه مرا تشویق كردند و آنهایی كه در پایای تلویزیون‌ها دعای خیرشان همراه من بود، تشكر می‌كنم.
