آیت الله میرزا ابوالقاسم کلانتر تهرانی از علمای بلند پایه و از مشهورترین شاگردان شیخ انصاری است. جد ایشان حاج ملا هادی نوری اهل نور مازندران و به نیکنامی و صداقت در تجارت معروف بود.
آیت الله میرزا باقر زنجانی پیوسته از مرجعیت گریزان بود و هیچگاه نپذیرفت که فتواهایش منتشر شود. پس از وفات آیت الله العظمی حکیم بسیاری از علما و فضلای نجف خواستار انتشار رساله عملیه ایشان بودند که آیت قبول نفرمود وگفت: من توانایی اداره حوزه را ندارم.
با پیوستن جمهوری آذربایجان به اتحادجماهیر شوروی، به شدت آزارها افزوده شد و این فقیه مبارز را به مدت پانزده سال به سیبری تبعید نمودند، که پس از پنج سال آزاد گردید. خودش می گفت که در مدت تبعید هر روز به همراه دیگر زندانیان به مقدار معین به حفرکانال می پرداختیم.
با نگاهی گذرا به تاریخ حوزه علمیه خراسان بهخصوص در یک قرن اخیر، میتوان گفت مهمترین ویژگی ممتاز این دانشگاه مذهب جعفری، توانایی، احاطه و تسلط اساتید آن به ادبیات عرب است که بدینوسیله آن حوزه را سرآمد سایر مراکز علمی نموده و جایگاه ممتاز و ویژهای بدان بخشیده است؛
آیةالله مدرسی لب خندقی فقیهی ممتاز، مرجعی بزرگ و مسلم، حافظ قرآن، دانشمندی وارسته و پرهیزگار و حامی فقرا و محرومان و شاعری خوش قریحه و نیکو طبع بود. او با بزرگانی چون آیات عظام حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، میرزا محمدحسین نایینی، میرزا محمدتقی شیرازی، سیدابوالحسن اصفهانی همدرس بود؛
مرحوم آیةالله حاج شیخ قوامالدین وشنوهای به مدت 15 سال مسئولیت پاسخگویی به سؤالات شرعی و دینی مردم را در بیت مرجع عالیقدر حضرت آیةالله بروجردی بر عهده داشت و به مدت سی سال از خرمن دانش آیةالله مرعشی نجفی توشهها برگرفت و زیر نظر آن مرجع والامقام به تدوین کتاب گرانسنگ و ارزشمند ملحقات احقاق الحق پرداخت؛
فقیه محقق و غواص اقیانوس دانش و فضیلت مرحوم شیخ محمدتقی بروجردی نجفی در سال 1315 قمری در شهر عالمپرور بروجرد قدم به عرصه وجود گذاشت. پدرش حاج عبدالکریم انسانی وارسته، ارادتمند به خاندان اهلبیت عصمت و طهارت و مالک روستای «مرو» بود.
آیةالله حاج سیدعلیاصغر صادقی خویی از چهرههای علمی و خدمتگذار تهران بود که در سال 1312 قمری در شهرستان خوی در خانوادهای علمی و مذهبی دیده به جهان گشود. تبار ایشان از خاندان علمی شیعه در آذربایجان و از سادات حسینی علیهالسلام بوده و در سدههای گذشته دانشمندان و رجال علمی بسیاری از این خاندان در جامعه اسلامی در عرصههای علمی فرهنگی درخشیدهاند.
روحانی محقق و اندیشمند، حجةالاسلام والمسلمین استاد شیخ علی صفایی حائری قمی در سال 1330 شمسی در بیت دانش و تقوا در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. والد ارجمندش آیةالله حاج شیخ محمدعلی صفایی حائری قمی از فحول علمای نجف اشرف و از شاگردان آخوند ملامحمدکاظم خراسانی بود؛
عالم ربانی، فقیه صمدانی، مرحوم آیةالله ملامحمد اشرفی معروف به حجةالاسلام، از ستارگان فروزان علم و فقاهت در خطه سرسبز مازندران بود. ایشان در نیمه شعبانالمعظم سال 1220 قمری در بیت علم و تقوا دیده به جهان گشود. پدرش ملامحمدمهدی، عالمی پرهیزکار و مورد احترام و توجه مردم منطقه هزار جریب از توابع بهشهر بود.
سیدمحمدجواد نجومی به خاطر انتسابش به امام حسین علیهالسلام به حسینی شهرت یافتند و چون اجدادش در علم نجوم و تقویمنگاری تخصص داشتهاند، به نجومی لقب یافتند. ▪ تحصیلات معاشرت با پدری عالم، زاهد، عابد و هنرمند تأثیر زیادی در تقویت پایههای اعتقادی، اخلاقی و علمی وی ایجاد کرد. سیدمحمد دروس مقدماتی را نزد پدر فراگرفت و سپس در محضر اساتید و علمای کرمانشاه ادامه تحصیل داده و سطح را به پایان رسانید.
ولادت: عالم ربانی حجةالاسلام والمسلمین حاج شیخ محمود یاسری از روحانیون مخلص و خدمتگذار مکتب اهلبیت علیهمالسلام بود که در سال 1306 قمری در بیت علم و فضیلت در تهران دیده به جهان گشود. پدر ارجمندش بنام ملاعباس یاری دامغانی، مردی فقیه و فاضل و متقی بود و در محله «در دار» در خیابان ری تهران زندگی میکرد. او مورد اعتماد و محل رجوع مردم در مسایل شرعی بود.
علامه بزرگوار حضرت آیت الله حاج سید علی حسینی میلانی در ماه مبارک رمضان سال 1367 هجری قمری مطابق با سال 1327 شمسی در نجف اشرف در میان خانوادهای علمی، اصیل و ریشهدار و معروف به علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود.
آیتالله ممدوحی در سال 1318 هجری شمسی در کرمانشاه در خانوادهای متدین و دانش دوست چشم به جهان گشود. پدرش به پیشه تجارت اشتغال داشت و خود، تا شرح لعمه را خوانده و بر آن مسلّط بود. خانه ایشان در کرمانشاه محل رفت و آمد روحانیان و علماء شهر بود.
آیت الله اعرافی به سال ۱۳۳۸ در شهر میبد در استان یزد متولد شد، پدرش آیت الله محمد ابراهیم اعرافی از علمای زاهد ،شجاع و از دوستان نزدیک امام خمینی (ره) بود.