مصاحبه با دانش آموزان پژوهش سرای شهید علی محمدی
در دهمین جشنواره پروژه های دانش آموزی تبیان

"امید" تنها بازمانده درناهای سیبری در ایران

تبیان: سلام و وقت به خیر، به دهمین جشنواره پژوهشی دانش آموزی تبیان خوش آمدید. لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید از کدام مدرسه شرکت کردید؟
با سلام من محمد متین هاشمی به همراه دیگر اعضای گروه، رامتین صداقتی زاده از پژوهش سرای دانش آموزی شهید علی محمدی ساری با همکاری دبیر راهنما سرکار خانم کتایون صداقتی زاده در دهمین جشنواره تبیان شرکت کردیم. موضوع پروژه ما " امید" تنها بازمانده درنای سیبری در ایران است.

تبیان: لطفاً درباره کار پژوهشی تان صحبت کنید و بفرمایید دلیل انتخاب این موضوع چیست؟ موضوع انتخابی شما زیر شاخه کدام بخش می شود؟
موضوع انتخابی ما زیر شاخه پروژه های برگرفته از طبیعت است. همانطور که می دانید به دلیل افزایش جمعیت و برداشت بیش از حد انسان از طبیعت، باعث تخریب محیط زیست جانداران به ویژه پرندگان که به طور مستقیم نیز شکار می شوند، شده است. ما درباره آخرین بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری که با نام "امید" میان دوست داران حیات وحش شناخته می شود، تحقیق کردیم.

تنها باز مانده درنای سیبری هر سال مهاجرت خود را از سیبری به مازندران انجام می دهد. تعداد درناهای سیبری در ایران از سال 1386به سه درنا رسیده بود که متاسفانه یکی در سال 86 و دیگری در سال 87 بر اثر شلیک یک شکارچی ناآگاه از بین رفتند و تنها یک پرنده نر از جمعیت غربی درناها باقی ماند. آخرین بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری، بامداد روز جمعه 9/8/1393 حوالی ساعت ۲ نیمه شب در تالاب فریدونکنار فرود آمد. این هفتمین سال متوالی است که این درنای سیبری مهاجرت زمستانه خود را به تنهایی انجام می دهد و وارد ایران می شود.

"امید" نمونه ای زنده از بی رحمی انسان ها است. بی رحمی ای که جمعیت غربی درناهای سیبری را با انقراض مواجه کرد. شاید توجه به زندگی درناهای مهمان در ایران کمی دیر به نظر برسد ولی "امید" نمونه ای زنده برای درک مفهوم انقراض است.

تبیان: شکل ظاهری درنای سیبری به چه صورت است تا با تشخیص آن سریع شناسایی شود و در خطر شلیک شکارچیان قرار نگیرد و بیش از پیش مورد حمایت طبیعت دوستان قرار گیرد؟
درنای سیبری شبیه لک لک است با این تفاوت که درلک لک سفید تمام سر سفید است. هم چنین تمام پرهای پرواز در لک لک سیاه می باشد ولی در درنای سیبری فقط شاهپرهای ثانوی داخلی بال ها مشکی است. اندازه کل بدنش 120-140و طول دو سر باله  230 تا 260 سانتی متر است. دم کوتاه و پهن با 12 عدد پر دمی دارد. منقار قوی و بلند دارد که برای تغذیه از حشرات و دفاع به کار می رود. چشم این پرنده رنگی است و بیشتر به نظر زرد می رسد و البته قدرت بینایی عالی دارد.

تبیان:  مسیر مهاجرت این پرندگان زیبا از سیبری به کدام مناطق است؟ زمان مهاجرتشان به چه صورت است؟
امروزه درنای سیبری در سه ناحیه مجزا در شمال سیبری زادآوری می کنند و زیستگاه زمستان گذرانی آنها

1. چین

2. هند و

3. دامگاه فریدون کنار در شمال ایران است.

جمعیت غربی به ایران وارد می شوند. جمعیت شرقی به چین و جمعیت مرکزی به هند می روند.

طبق تحقیقات انجام شده جمعیت شرقی شانس بقا دارد ولی غربی و مرکزی درحال انقراض هستند. از جمعیت مرکزی اطلاعی در دست نیست و احتمالاً منقرض شده است. از جمعیت غربی نیز همانگونه که گفته شد فقط یک درنای نر باقی مانده است که وارد ایران می شود.

تبیان: طی انجام کار پژوهشی به چه نتایجی رسیدید؟ آیا این پژوهش در زندگی روزمره شما تأثیر گذار بود؟
همانطور که گفته شد درنای سیبری نمونه ای زنده از مفهوم انقراض است که باید برای حفظ جمعیت شرقی بیش از پیش تلاش شود. هم چنین با آموزش و فرهنگ سازی خصوصا در بین دانش آموزان و افراد بومی منطقه در حفظ گونه های جانوری و گیاهی موثر بود.

بله در طی انجام این پژوهش ما به اهمیت گونه های جانوری و گیاهی اطراف محل زندگی خودمان بیش تر پی بردیم و علاوه بر اینکه از استفاده گوشت شکار شده پرندگان خودداری کردیم بلکه به دیگر دانش آموزان و افراد بومی نیز این مهم را متذکر شدیم.

تبیان:  خیلی ممنون از شما دانش آموزان عزیز که وقت خود را در اختیار ما قرار دادید. موفق و پیروز باشید.

بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تهیه: الهام گارسچی
تنظیم: نسرین صادقی