استخوانی شدن
در قسمت قبل خواندید...
استخوانی شدن داخل غشائی ( مستقیم )
در شکل بالا که مقطعی از سرجنین را نشان می دهد استخوان های در حال تشکیل سر قابل رویت می باشد .
تیغه های استخوانی که به صورت اسیدوفیل و حاوی استئوسیت ها می باشند. استئوبلاست ها که در اطراف تیغه های استخوانی زنجیروار قرار گرفته و دارای سیتوپلاسم می باشند.
استئوکلاست ها که با داشتن چندین هسته و سیتوپلاسمی اسیدوفیل چسبیده به سطح تیغه های استخوانی و یا در داخل لاکون های ها و شیب دیده می شوند.
استئوئیدها مواد آلی منیرالیزه نشده ای که در حد فاصل بین استئوبلاست ها و تیغه ها و یا در انتهای در حال تشکیل تیغه ها به صورت قسمت های قرمز روشن دیده می شوند. در بعضی از اسلایدها متراکم شدن سلول های مزانشیمی جهت تبدیل به استئوبلاست قابل مشاهده می باشد.
استخوانی شدن داخل غضروفی ( غیر مستقیم )
وقتی که استخوان سازی در ناحیه سر استخوان شروع نشده ، غضروف سر استخوان به صورت ناحیه رزرو و سایر نواحی بترتیب دیده می شوند:
ناحیه تکثیر یا پرولیفراسیون :
در این ناحیه سلول ها تکثیر یافته به صورت ردیف به دنبال هم قرار گرفته اند.
ناحیه رشد یا هیپرتروفی :
که با داشتن سلول های غضروفی بزرگ و رشد کرده مشخص می باشد.
ناحیه کلسیفیکاسیون یا آهکی شدن :
این ناحیه با پیدایش مواد رسوبی به رنگ بنفش تیره در اطراف سلول های غضروفی مشخص می شود.
ناحیه انهدام (از بین رفتن سلول های غضروفی)
در این ناحیه سلول های غضروفی از بین رفته و جای آن ها به صورت فضاهای خالی داخل رسوبات آهکی شده مشاهده می شود.
ناحیه استخوانی شدن یا اوسیفیکاسیون :
این ناحیه با پیدایش مواد آلی استخوانی ( مواد اسیدوفیل ) در اطراف رسوبات آهکی همراه با استئوبلاست ها مشخص می شود. لایه پریوست در اطراف تنه استخوان با دو لایه پرسلول و فیبریلر توجه نمایید. لازم به ذکر است که استئوبلاست ها و استئوکلاست ها در ناحیه مغز استخوان به علت تراکم بیش از حد سلول های مغزی به سختی قابل رویت می باشند.
