تبیان، دستیار زندگی
تنبلی به معنی به تأخیر انداختن یا خودداری از انجام چیزی است که باید انجام شود. طبیعی است که گاه و بیگاه دچار تنبلی شویم. ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تنبلی را کنار بگذارید

طفره رفتن و تنبلی چیست؟

تنبلی به معنی به تأخیر انداختن یا خودداری از انجام چیزی است که باید انجام شود. طبیعی است که گاه و بیگاه دچار تنبلی شویم. اما تنبلی مفرط می‌تواند موجب احساس گناه در مورد عدم انجام یک عمل در زمانی که باید انجام شود، گردد. همچنین تا زمانی که آن کار همچنان به عهده شماست، تنبلی می تواند موجب اضطراب شود. همچنین اگر کار مورد نظر تکمیل شود اما دیرتر از موعد به پایان رسد موجب ضعف اجرای آن کار می گردد. به طور خلاصه، تنبلی زیاد می تواند در کار تحصیل و موفقیت شخص تداخل ایجاد کند.

چرا دانش آموزان طفره می روند و تنبلی می کنند؟

دلایل بسیاری وجود دارد که چرا دانش آموزان و دانشجویان تنبلی می‌کنند. در ادامه  به رایج ترین دلایل این مهم اشاره می کنیم است:

۱- کمال گرایی:

شاید یک دانش آموز استاندارد انجام یک کار را آن قدر بالا بگیرد، که دسترسی به چنان سطح استاندارد و کیفیت در انجام آن کار غیر ممکن گردد.

۲- ترس از شکست:

ممکن است دانش آموزی کمبود اعتماد به نفس داشته باشد و از این بترسد که نتواند آن کار را با موفقیت به انجام برساند.

۳- گیج شدن:

ممکن است دانش آموزی در مورد نحوه‌ی آغاز یک کار یا نحوه ی تکمیل کردن آن نامطمئن باشد.

مدرسه

۴- سختی کار:

شاید دانش آموزی مهارت‌ها و توانایی‌های لازم برای انجام دادن آن کار مشخص را نداشته باشد.

۵- انگیزه ضعیف:

شاید دانش آموزی نسبت به تکمیل کردن یک کار علاقه‌ی کمی داشته باشد یا کم علاقه باشد. چرا که آن کار را نامربوط یا خسته کننده بداند.

۶- سختی تمرکز:

ممکن است دانش آموزی آن قدر کار در اطراف خود داشته باشد که حواس او را از انجام آن کار مشخص پرت کند.

۷- فقدان اولویت‌ها:

شاید دانش آموزی نسبت به این که کدام کارها برای انجام دادن مهم تر هستند، درک ناچیزی داشته باشد یا اصلا متوجه نباشد.

چگونه باید بفهمم که کارها را زیاد به تعویق می اندازم و تنبلی می‌کنم؟

اگر با ۵ مورد یا بیش از ۵ مورد از عبارات زیر موافق باشید، شما دچار تأخیر اندازی و تنبلی مفرط هستید.

۱- من شروع کردن کارهایی را که می دانم دشوار است، به تأخیر می اندازم.

۲- من به محض آن که بفهمم کاری سخت است، از آن دست می کشم.

۳- من اغلب از این که کاری را باید انجام دهم، شگفت زده می شوم.

۴- من اغلب برای شروع کارها، مشکل دارم.

۵- من اغلب می‌خواهم تعداد زیادی کار را در یک زمان انجام دهم به هیچ کدام از آن ها نمی رسم.

تنبلی

۶- من اغلب کاری را که به آن کم علاقه هستم یا اصلا علاقه ای ندارم، به تعویق می اندازم.

۷- من اغلب سعی می کنم با آوردن دلایلی، کار دیگری را به جای کاری که باید انجام بدهم، به انجام برسانم.

۸- من معمولاً از کاری که نمی دانم چگونه باید شروع یا تمامش کنم، چشم پوشی می کنم.

۹- من معمولاً کاری را شروع می کنم اما قبل از تکمیل، آن را رها می کنم.

۱۰- من بیشتر مواقع دارم به این موضوع فکر می‌کنم که اگر از کاری چشم پوشی کنم، خود به خود حل می‌شود یا یک جوری مسئولیتش از عهده ام برداشته می شود.

۱۱- من اغلب نمی‌دانم از چندین کار، کدام کار را باید اول تکمیل کنم.

۱۲- من اغلب می بینم که حواسم به چیزهای دیگری غیر از آن کاری که دارم انجام می دهم، پرت است.

من برای طفره روی و تنبلی مفرط چه کاری می توانم بکنم؟

در ادامه راه کارهایی برای کنترل طفره روی و تنبلی مفرط آورده ایم:

۱- با تفکراتی مثلی «هیچ زمانی مثل الان نیست» و یا «هیچ کسی کامل نیست» خودتان را به انجام کاری تحریک کنید.

۲- کارهایی که باید انجام دهید، اولویت بندی کنید.

۳- خودتان را متعهد بدانید که وقتی کاری را شروع کردید، تمامش کنید.

۴- هر وقت کاری را تکمیل کردید، به خودتان جایزه دهید.

۵- زمانی کارها را انجام دهید، که به بهترین نحو، عمل می کنید (و بازدهی خوبی دارید)

۶- کارهای بزرگ را به قسمت کوچکتر قابل مدیریت بشکنید.

۷- در قالب یک گروه درسی بر روی تکالیف و دروستان کار کنید.

۸- هر وقت می بینید کاری دشوار است از معلم هایتان و دیگر دانش آموزان کمک بگیرید.

۹- برنامه‌ای برای کارهایی که باید انجام دهید بنویسید و سفت به هدف و برنامه‌ خود بچسبید.

۱۰- چیزهایی که موجب حواسپرتی در حین انجام کار یا تکلیفی می شوند، برطرف کنید.

۱۱- استاندارهای معقولی برای انجام یک کار یا تکلیف در نظر بگیرید تا بتوانید از پس آن ها برآیید. ( مثلا برای ۲ صفحه جزوه درسی، ۱۲۰عدد تمرین استاندارد نامعقولی است. یا پرداختن به تمام جزئیات در عین کمبود وقت نامعقول است یا …)

۱۲- در حین انجام یک کار یا تکلیف، گاهی به استراحت هم بپردازید تا از پا در نیایید.

۱۳- بر روی کارهای سخت و یا نامطلوب (ناپسند) اول از همه کار کنید.

۱۴- پس از آن که کار سختی را انجام دادید، به کار بر روی یک کار آسان تر بپردازید.

۱۵- برای انجام تکالیف و مطالعه ی خود، یک مکان مناسب برای مطالعه پیدا کنید.


علاوه بر همه این موارد، با فکر مثبت و محکم استارت بزنید. به محض آن که داخل کاری بیفتید و به انجام تکلیفی بپردازید، احتمالاً می فهمید که خیلی جالب‌تر از آن چیزی است که شما فکر می کردید و آن قدرها هم که از آن می‌ترسیدید سخت نیست. همان طور که به سمت تکمیل کار می‌روید، به طور فزاینده ای احساس آرامش و راحت‌تر شدن می کنید و انتظار می رود که پس از تکمیل کار احساس رضایت بخشی خواهید داشت.


مرکز یادگیری سایت تبیان - منبع:  انتشارات بین المللی گاج
تهیه و تنظیم: مریم فروزان کیا