از میان 900 حریف حرفه‌یی دنیا،
گوزن طلایی فستیوال جهانی عكاسی زیر آب به "كاظم بایرام‌بخش" رسید
هنرمند عكاس و مستند‌ساز ایرانی، جایزه‌ی گوزن طلایی فستیوال جهانی عكاسی زیر آب دنیا را از آن خود كرد.
فستیوال جهانی تصویر زیر آب كه هر ساله در جنوب فرانسه برگزار می‌شود، امسال با حضور 900 شركت‌كننده همراه بود و شركت‌كنندگانی از سراسر جهان و مراكزی چون بی‌بی‌سی، نشنال جئوگرافی و ... با فیلم‌ها و گزارش‌های تصویری در این جشنواره شركت داشتند.
كاظم بایرام‌بخش از ایران مقام اول را برای یك گزارش از دریای خزر درباره‌ی ماهیان خاویاری - استروژن - كسب كرد و برنده‌ی جایزه‌ی نخست این جشنواره - گوزن طلایی - شد.
برای تهیه این گزارش بایرام‌بخش سه سال با همت و همكاری شیلات و همچنین دوستانش در سال‌های 2000 تا 2002 زمان صرف كرد.
وی به ایسنا گفت كه نتیجه این سه سال كار 16هزار اسلاید و 25 ساعت فیلم بوده است.
گزارش او تا امروز امروز بارها در كشورهای مختلف دنیا با زبان‌های مختلف منتشر شده است.
قبل از ترك ایران، تا سال 1979 عكاسی می‌كرد ـ هر چند حرفه‌یی نبود؛ اما همان سال‌ها با آژانس خبری فرانسه "فرانس‌پرس" همكاری داشت. حدود 27 سال پیش كه سربازی‌اش تمام شد، به‌خاطر علاقه‌مندی به زیر آب و شناگری، در رشته قایقرانی، قهرمان تیم ملی شد و مدال كسب كرد. اروپا رفتنش و نبود شرایط مناسب قایقرانی در ایران و ادامه تحصیل، بهانه و شرایطی فراهم كرد؛ تا غواصی را در پیش بگیرد.
كارشناسی بیولوژی دریا را در فرانسه گرفت و در مقطع فوق لیسانس تربیت بدنی فارغ‌التحصیل شد. شاید بدون ورزش هرگز نمی‌توانست به عكاسی زیر دریا برسد. از آن پس، غواصی، عكاسی و مستندسازی، كار همیشگی‌اش بوده است. اكنون پژوهشگری توانا در زمینه عكاسی زیرآب است.
تحقیق درباره شیلات و ماهیان خاویار ایران از بررسی تعداد كروموزم‌هاشان گرفته تا شرایط مناسب اقلیمی زندگی آن‌ها، دست‌مایه بیش از ده‌ها و شاید صدها مقاله علمی پژوهش عمومی بایرام‌بخش بوده است.
بایرام‌بخش همان ورزشكاری است كه نقشه تحریف‌شده ترك‌ها او را عكاس توانای خلیج فارس كرد.
اكنون 27 سال است ساكن فرانسه شده؛ اما بیشتر فصل‌های سرما و گرما را در ایران سپری كرده است. این را پروژه‌های تصویری و مقالاتش از شمالی‌ترین آب‌های ایران تا جنوبی‌ترین عمق ساحل و صخره دریای عمان و خلیج فارس گواهی می‌دهند.
او عضو گروه نیكون و مدرس دانشگاه لومیر است، با مجله ژئو، فیگارو - مگزین، نشریه جمعه - ایتالیایی و فكوس - اروپا هم كار می‌كند. در مجله پاری‌مچ نیز مقاله می‌دهد. گل و گیاه و انسان، اصلی‌ترین علاقه او را تشكیل می‌دهد و عكاسی‌اش را با دوربین‌های پیشرفته؛ اما آنالوگ ادامه می‌دهد، اسلاید را ترجیح می‌دهد. با این همه، نگران است؛ از حفاظت منابع طبیعی و حتا آثار باستانی: "از همه چیز استفاده می‌كنیم؛ اما آیا حفاظت هم می‌كنیم، برای نسل آینده هم چیزی داریم، بچه‌هایمان از ما نمی‌پرسند موهای سرتان را چرا سفید كردید؟ می‌ترسم فردا صیادان حتی نتوانند صید كنند".
سیزده سال پیش پوستری به دستش رسید كه خلیج فارس را نقاشی و به آن خلیج عربی اطلاق كرده بود. این پوستر در تركیه چاپ شده بود. همین عامل او را تحریك و غیرت ایرانی وی را تكان داد تا مقاله هزار و یك شب زیر آب‌های خلیج فارس را تحریر كند؛ و تصاویری منحصر به فرد از این دریای فارسی به دنیا نشان دهد. به فرانسه بازگشت و مقالات دیگری درباره محیط زیست و ماهیان خلیج فارس نگاشت.
منبع : ایسنا
