تبیان، دستیار زندگی
‌های تاریخی لنگ می‌زنیم محسن شاه‌ابراهیمی با اعتقاد بر این كه انبارداری و نگهداری صحیح آكساسوار كارهای تاریخی به سیستمی متمركز نیاز دارد، تصریح كرد: این سیستم متمركز وقتی تعریف شود با تعویض مدیران تغییر نخواهد كرد. طر...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

محسن شاه‌ابراهیمی:

در بحث نگهداری وسایل سریال‌های تاریخی لنگ می‌زنیم

محسن شاه‌ابراهیمی با اعتقاد بر این كه انبارداری و نگهداری صحیح آكساسوار كارهای تاریخی به سیستمی متمركز نیاز دارد، تصریح كرد: این سیستم متمركز وقتی تعریف شود با تعویض مدیران تغییر نخواهد كرد.

طراح هنری سریال «مختارنامه» در گفت‌وگو با ایسنا، درباره‌ی اهمیت ماندگاری آكساسواری كه برای سریال‌های تاریخی ساخته می‌شود، گفت: ماندگاری وسایلی كه ساخته می‌شود به سیستم انبارداری بستگی دارد كه متاسفانه در این بخش لنگ می‌زنیم.

سعی می‌كنیم بهترین تولیدات را برای فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی داشته باشیم، زمانی كه در كار بعدی به آن‌ها احتیاج داریم، پیدا نمی‌شوند. بنابراین در این بخش هر چه هزینه‌ نشود، بهتر است.

وی تاكید كرد: تا زمانی كه سیستم خوبی برای انبارداری آكساسوار در اختیار نداشته باشیم، هزینه كردن برای ساخت تولیدات بهتر، بی‌فایده خواهد بود.

محسن شاه‌ابراهیمی در پاسخ به این پرسش ایسنا كه چه بخش از تولیدات سریال «مختارنامه» برای استفاده در پروژه‌های بعدی نگهداری خواهد شد، اظهار كرد: اكثر وسایل پر كار از جمله لباس‌ها و اسلحه‌های مرصع را نگهداری می‌كنیم. چرا كه اگر در كارهای بعدی هیچ استفاده‌ای از آن‌ها نشود به عنوان نمونه موزه‌هایی برای دانشجویان و بازدیدكنندگان قابل استفاده خواهند بود.

وی هم‌چنین به این پرسش ایسنا كه آیا از آكساسوار پروژه‌های قبلی در ساخت دكورهای سریال «مختارنامه» استفاده شده است، پاسخ منفی داد و افزود: بساری از وسایلی كه در سریال‌های قبلی ساخته بودم، در این پروژه نیز مورد نیاز بود، اما هیچ ردی از آن‌ها پیدا نشد.

طراح هنری سریال «مختارنامه» با اعتقاد بر ایجاد سیستمی متمركز برای نگهداری آكساسوار صحنه، در عین حال گفت: در این بخش، «صنف»، ‌كارآیی ندارد. چرا كه در دوره ابتدایی این ماجرا هستیم.

وی درباره‌ی استفاده از دكورهای سریال «مختارنامه» برای پروژه‌های بعدی و امكان گسترش زمینی كه دكورهای این سریال بر روی آن ساخته شده است، تصریح كرد: این مكان از ابتد از روی ناچاری انتخاب شد یك ماه فیلم ما از دماوند تا برقان را زیر پا گذاشتیم تا سرانجام این زمین را مناسب‌ترین و نه بهترین تشخیص دادیم.

شاه ابراهیمی با اشاره به مشكل كمبود بودجه برای در اختیار گرفتن زمینی برای ساخت دكورهای سریال «مختارنامه»، یادآور شد: زمین احمدآبادمستوفی، زمینی كشاورزی و استیجاری است. این مشكل باید در سطوح مدیریتی بالا حل می‌شد، كه حل شدنی هم هست.

وی به این پرسش ایسنا كه آیا خراب شدن دكورهای سریال «مختارنامه» پس از پایان این سریال، با ناراحتی وی و گروهش همراه نخواهد بود، پاسخ منفی داد و متذكر شد: دكور تعریف خاص خود را دارد و به معنای ناماندنی است. مهم آن است كه آن چه ساخته می‌شود ثبت شود و این اتفاق برای دكورهای «مختارنامه» خواهد افتاد. در كشورهایی كه فضای استودیویی باز دارند نیز همین اتفاق برای دكورها می‌افتد. مگر قرار باشد تعریفی ثابت از جایی ثابت داشته باشیم كه در چنین شرایطی دكورها باید با استفاده از متریالی ساخته شوند كه ثابت باشند.

شاه ابراهیمی معتقد است: دكورهایی مانند آن چه در سریال «مختارنامه» ساخته می‌شوند، نیازی به استفاده از متریال ثابت ندارند. بنابراین از مصالحی استفاده شده كه هزینه چندانی در بر نداشته باشند. این دكورها با استفاده از شبكه‌های فلزی و روكش ساخته شده‌اند كه یكی ـ دو سال دوام بیاورند.

این طراح هنری درباره‌ی مشكلاتی كه به لحاظ پیدا كردن لوكیشن سریال‌هایی كه داستان آن‌ها در تاریخ معاصر می‌گذرد، با چنین پروژه‌هایی همراه است، گفت: سرعت نوسازی در شهر تهران در لحظه اتفاق می‌افتد. خانه‌های دهه‌ی 40 و 50 به سرعت تخریب می‌شوند و ساختارها و رنگ‌های جدیدی كه جای آن‌ها را می‌گیرند كه بیشتر شبیه به آش شله قلمكار هستند.

با این حال برای رسیدن به چنین فضاهایی هنوز می‌توان محله‌هایی را پیدا كرد. راه بعد نیز مراجعه به شهرستان‌ها است.

محسن شاه‌ابراهیمی با اشاره به آرشیو صحنه و لوكشینی كه در برخی كشورهای پیشرفته دنیا موجود است، گفت: چنین كشورهایی در واقع «مادر» سینما هستند و چون از ابتدا حضور داشتند می‌دانند چه كار كنند. این در حالی است كه صنایع مدرن وارد كشور ما شده، اما آداب و رسوم و فرهنگ آن نیامده تا خود را با آن به روز كنیم.

وی در پایان خاطرنشان كرد: در ایتالیا هر برهه تاریخی كه ورق می‌خورد نمونه بیرونی‌اش وجود دارد و دوربین می‌تواند آن جا كار كند. اما ساختمان‌های قدیمی ما به سرعت تخریب می‌شوند. برای مثال برای گرفتن داستان‌های دوره قاجار، 3- 4 خانه وجود دارد كه مجوز گرفتن برای كار در آن جا بسیار سخت است. ضمن این كه به عنوان طراح اصلا راغب نیستم به این محل‌ها بروم، چرا كه ممكن است تخریب شوند. بنابراین ترجیح می‌دهم این دكورها را بسازم.

منبع : ایسنا