تبیان، دستیار زندگی
به بهانه هفته بزرگداشت مقام شامخ معلم سراغ معلمانی رفتیم که موقعیت های بهتری داشتند اما این شغل را رها نکردند. یک از این مربیان مجید جلالی یکی از سرمربیان خوب و با اخلاق فوتبال ایران است که افتخار می کد بازنشسته آموزش و پرورش است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

گفت و گو با مجید جلالی که عشقش معلمی است.

گفت و گو با مجید جلالی که عشقش معلمی است


 به بهانه هفته بزرگداشت مقام شامخ معلم سراغ معلمانی رفتیم که موقعیت های بهتری داشتند اما این شغل را رها نکردند. یک از این مربیان مجید جلالی یکی از سرمربیان خوب و با اخلاق فوتبال ایران است که افتخار می کد بازنشسته آموزش و پرورش است.


معلمی شغل و حرفه نیست، بلکه ذوق و هنراست. کسانی که با تمام وجود به این حرفه عشق می ورزند و همیشه بی ادعا بودند و هستند. به سراغ یکی ازمعلمان رفتیم. مجید جلالی معلم و بازیکن پیشین فوتبال ایران است.او سال ها در قامت معلم ورزش در آموزش و پررورش خدمت کرده است.

با جلالی از دوران خوش معلمی اش، از روزهایی که دیگر بر نمی گردد و تنها یاد و خاطره شان لبخندی بر لبان این معلم بازنشسته می آورد به گفت و گو نشستیم.

وی در ابتدا از زمان شروع کارش گفت: در مهرماه سال 57 به استخدام آموزش و پرورش در آمدم. اما قبل از آن 6 ماه دوره کارآموزی دبیری را گذراندم. بعد از آن در منطقه 19 جاده ساوه در یک شهرک خدمت خودم را شروع کردم. زمانی که به عنوان معلم فعالیت می کردم بهترین دوران زندگی ام بود. در کنار دانش آموزان و دیگر همکاران دنیای شیرینی داشتیم و درس های بزرگی از همدیگر آموختیم.

جلالی افزود: دورانی خدمت من در آموزش و پرورش به اوایل انقلاب بر می گردد.

فضای آن روزهای مدارس و همدلی و وحدتی که میان دانش آموزان و معلمان برقرار شده بود خاطرات خوبی برای من داشت.

جلالی گفت: یکی از افتخاراتم این است که در طول خدمتم شاگردانی داشتم که هم اکنون از چهره های شاخص کشورهستند.

سر مربی تیم فوتبال سایپا اظهار داشت: شغل معلمی هم مانند مشاغل دیگر مشکلات خودش را داشت اما من به دلیل عشق و علاقه ای که به معلمی داشتم از ابتدا هم به دنبال انتخاب همین شغل بودم. در طول سی سال خدمتم در آموزش و پرورش به دفعات پیشنهاد پست های دیگری داشتم اما هیچ زمانی نتوانستم شغل معلمی و فضای مدرسه را کنار بگذارم. و بارها هم تاکید کردم در آموزش و پرورش تنها شغل معلمی را دوست دارم.

جلالی گفت: یکی از افتخاراتم این است که در طول خدمتم شاگردانی داشتم که هم اکنون از چهره های شاخص کشورهستند.

وی در پایان درباره مشکلاتی که در طول سی سال خدمتش داشت بیان کرد: در ورزش آموزشگاه ها مشکلات داشتیم. در آن زمان تربیت بدنی تحت پوشش معاونت فرهنگی قرار گرفت و این مساله برای ما مشکلاتی به وجود آورده بود. همه این موارد باعث شد جایگاه ورزش در آموزش و پرورش نزول کرد. به عنوان مثال من در زمانی که معلم ورزش بودم به طناب زدن اهمیت می دادم ولی اداره کل از من ایراد گرفت.

اما در حال حاضر طناب زدن جزو اصول اصلی ورزش شده است. اوضاع ورزش در آموزش و پرورش نسبت به چندسال پیش بهتر شده. در این چندسال اخیرشاهد بروز استعدادهای ویژه ای درفوتبال بودیم که همگی به دلیل نقش ارزنده ای آموزش و پرورش است. امیدوارم همین روند طی شود و شاهد ظهور بازیکنان بزرگ در فوتبال ایران باشیم.


منبع: خبرگزاری پانا

بخش سفیران تبیان