تجربه خشونت، درد مشترک پرستاران
اقوام فرد متوفی از پرسنل بیمارستان و کادر درمانی توقع دارند معجزه کنند و فرد را برگرداند یا تصور میکنند در اثر کمکاری و سهلانگاری ما این اتفاق افتاده است درحالی که، همه ما پرستاران و کلا تیم درمانی قسم یاد کردهایم تا جایی که در توان داریم برای درمان و شفای بیماران اقدام کنیم و اگر فردی فوت میکند این ربطی به کم کاری بیمارستان ندارد
چند روز گذشته در حالی منابع خبری از وقوع دومین حمله به پرستاران خبر دادند که در سال گذشته شاهد اعمال خشونت علیه پرستاران چه از طرف همراهان بیمار و چه از طرف کادر پزشکی بودیم. بهصورت کلی عنوان میشود 30 درصد پرستاران در معرض خشونتهای فیزیکی قرار دارند. این درحالی است که حقوق و مزایای این قشر از افراد چندان زیاد و راضیکننده نیست و پرستاران همواره نسبت به این موضوع معترض بودهاند.
دومین حمله به پرستاران توسط همراهان بیماران در سال جدید، این بار در نقطهای از شرق کشور رخ داد و طی آن پهلوی پرستار مرد با قیچی جراحی، شکافت. قائممقام سازمان نظام پرستاری ایران در این مورد گفته است، هنگام انتقال یک بیمار بدحال از خواف به سمت مشهد، هنگامی که تیم پزشکی در آمبولانس متوجه وضعیت وخیم بیمار میشود، ناچار او را به نزدیکترین مرکز درمانی در تربت حیدریه منتقل میکنند. اما بیمار فوت میکند. همراهان بیمار نیز که دنبال آمبولانس در حرکت بودهاند، وقتی به بیمارستان تربت حیدریه میرسند و متوجه فوت بیمارشان میشوند، با عصبانیت به سمت پرستار مرد حمله کرده و او را با قیچی که دم دستشان بود مجروح میکنند. به گفته احمد نجاتیان، پرستار مرد با انتقال به مرکز درمانی تحت مداوا قرار میگیرد و خطر رفع شده است.
اولین حمله به پرستاران در سال 94
اولین حمله به پرستاران توسط همراهان بیماران در سال جدید، مربوط میشود به روز ۱۲ فروردین در بیمارستان شهید مدرس شهرستان ساوه که در آن حادثه نیز دو پرستار از سوی فردی که برای پانسمان دستش به بیمارستان آمده بود، مورد حمله قرار میگیرند و یکی از پرستاران که دانشجوی پرستاری است از ناحیه ران پا چاقو میخورد.
بررسیها نشان میدهد بیش از ۹۰ درصد پرستاران در محیط کار، خشونتهای کلامی و ۳۰ درصد آنها خشونت فیزیکی را تجربه کردهاند
هنوز این پرونده در دست بررسی است و سازمان نظامپزشکی با طرح شکایت مستقیم وارد عمل شده است. حالا به فاصله دو هفته از وقوع آن حادثه، دومین حمله به پرستاران در سال ۹۴ اتفاق میافتد و این بار در نقطهای دیگر از کشور، پرستار مرد تنها به خاطر احساس مسئولیتش و اینکه در صف اول پاسخگویی به بیماران قرار دارد، توسط همراهان بیمار مورد خشونت فیزیکی قرار میگیرد.
خشونتهای کلامی و فیزیکی برای پرستاران
بررسیها نشان میدهد بیش از ۹۰ درصد پرستاران در محیط کار، خشونتهای کلامی و ۳۰ درصد آنها خشونت فیزیکی را تجربه کردهاند. پرستاران در محیط کاری امنیت لازم را ندارند، درحالی که وظیفه تامین امنیت پرسنل بر عهده مدیریت بیمارستان است و همین ضعف مدیریتی باعث میشود که پرستاران همواره در معرض خشونتهای فیزیکی و کلامی قرار بگیرند. از سوی دیگر کمبودهایی در نظام سلامت هست که به پای پرستاری نوشته میشود. زیرا پرستاران در صف اول پاسخگویی به بیماران و همراهان آنها قرار دارند. یک زمانی دادن اسپری فلفل و گاز اشکآور به پرستاران مطرح بود، اما این راهحل نیست و باید زیرساختها فراهم شود.
96 درصد پرستاران خشونت را تجربه کردهاند
در مطالعهای، پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی همدان مورد مطالعه قرار گرفتند که نتایج این مطالعه نشان داد ۹۶ درصد پرستاران در طول دوره کاری خود مورد خشونت قرار گرفته بودند. همچنین، خشونت علیه پرستاران مرد بیشتر از پرستاران زن بوده است. بیشترین عامل خشونت علیه پرستاران، خشونت کلامی بوده و بیشترین علت و عامل محرک بروز خشونت شلوغی و ازدحام در ایستگاه پرستاری بوده است. مهران یکتا یکی از پرستاران بخش اورژانس یک مرکز درمانی در مورد تعرضاتی که به او در محیط کارش صورت میگیرد، میگوید: تقریبا درباره همه مواردی که به اورژانس این بیمارستان منتقل میشوند و متاسفانه فوت میکنند اقوام فرد متوفی از پرسنل بیمارستان و کادر درمانی توقع دارند معجزه کنند و فرد را برگرداند یا تصور میکنند در اثر کمکاری و سهلانگاری ما این اتفاق افتاده است درحالی که، همه ما پرستاران و کلا تیم درمانی قسم یاد کردهایم تا جایی که در توان داریم برای درمان و شفای بیماران اقدام کنیم و اگر فردی فوت میکند این ربطی به کم کاری بیمارستان ندارد.
مهناز زمانیان، سرپرستار این بیمارستان که 20 سال است کار پرستاری را انجام میدهد میگوید: بعد از انتشار مواردی از اشتباهات پزشکان و کادر درمانی بیمارستانی درمورد بیماران و مرگ آنها متاسفانه اعتماد مردم به این گروه سلب شده است درحالی که، درمان فرایندی است که تا اطمینان اولیه در آن حاصل نشود محقق نمیشود. این پرستار درمورد خاطره برخورد در محیط کاریش میگوید: بارها این اتفاق افتاده و بهویژه از سوی همراهان بیماران بهشدت به ما توهین میشود و ما چارهای جز سکوت نداریم. چند سال پیش یکی از همکاران من به دلیل اینکه میخواست مانع خروج یک فرد معتاد از بیمارستان و فرار او شود از سوی آن فرد معتاد با چاقو مجروح شد اما، بهدلیل دلسوزی برای آن فرد و چون نمیخواست به زندان بیفتد از شکایت صرفنظر کرد.
یک حقوقدان در مورد مصادیق قانونی برخورد با متعرضان میگوید: در برخی مشاغل برای حفظ حرمت و شأنیت آن شغل قوانین خاصی وجود دارد که در صورت تعرض به آن فرد صرفنظر از مجازات در قوانین عادی مجازاتهای اضافه نیز درنظر گرفته شده است اما، پرستاران و کلا کادر درمانی بیمارستان شامل این قانون نمیشوند
او میگوید: ما همه نوع فداکاری برای بیمار میکنیم اما عموم مردم تصور میکنند ما به دلیل سختی کار و ساعات متمادی بیدارماندن شبانه عصبی و کمحوصلهایم و از بیماران طلبکاریم درحالی که من در این 20 سال خدمت در خودم و همکارانم چنین روحیهای را ندیدهام. این پرستار باسابقه درمورد مشکلات این شغل میگوید: شبکاری و حقوق کم موضوعاتی نیست که هرکس بتواند با آن کنار بیاید بهویژه که مشکلات کار با بیماران نیز به شدت در روحیه پرستاران تأثیرگذار است. او میافزاید: تا آنجا که من اطلاع دارم در بسیاری کشورها پرستاران مرخصیهای ماهانه دارند ضمن اینکه حقوق آنها نیز بسیار بیشتر از پرستاران ایرانی است.
مجازات ویژه قانونگذار شامل کادردرمانی نمیشود
سال گذشته موارد متعددی از حمله به پرستاران در محیط کاری از سوی مراجعان و کادر درمانی بهویژه پزشکان منتشر شد. در اکثر این موارد موضوع درگیری دعوای پزشک معالج با پرستار و توهین مطرح بود اما در سال جدید درحالی که هنوز یک ماه هم از شروع آن نگذشته است موارد تعرض به این صنف به همراهان بیماران سرایت کرده است. یک حقوقدان در مورد مصادیق قانونی برخورد با متعرضان میگوید: در برخی مشاغل برای حفظ حرمت و شأنیت آن شغل قوانین خاصی وجود دارد که در صورت تعرض به آن فرد صرفنظر از مجازات در قوانین عادی مجازاتهای اضافه نیز درنظر گرفته شده است اما، پرستاران و کلا کادر درمانی بیمارستان شامل این قانون نمیشوند. مصطفی ترکهمدانی میافزاید: درحالی که این مجازات ویژه شامل کادردرمانی نمیشود، طبق ماده 608 و 609 قانون مجازات اسلامی این افراد میتوانند برای تعرض علیه خود از این افراد شکایت کنند و در ماده 604 قانون نیز برای ضرب و شتم این افراد مجازاتهایی در نظر گرفته شده است
منبع : آرمان