تبیان، دستیار زندگی
هر سال در همین زمان با دیدن لباس های رنگارنگ پشت ویترین مغازه ها قلب کوچکش مانند پرنده ای پر می کشد و خود را درون هر یک از آن ها تجسم می کند. گویی بوی بهار که به مشامش می رسد بوی فقر و نداری را در خانه اش بیشتر حس می کند و دلش تنگ و تنگ تر می شود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آرزوی لباس نو در پشت ویترین مغازه ها

هر سال در همین زمان با دیدن لباس های رنگارنگ پشت ویترین مغازه ها قلب کوچکش مانند پرنده ای پر می کشد و خود را درون هر یک از آن ها تجسم می کند. گویی بوی بهار که به مشامش می رسد بوی فقر و نداری را در خانه اش بیشتر حس می کند و دلش تنگ و تنگ تر می شود

فرآوری:طاهره رشیدی - بخش اجتماعی تبیان
جشن نیکوکاری

پدرش کارگر فصلی است که به سختی نان بخور و نمیری را تهیه می کند و دیگر توانایی تامین پوشاک فرزندان قد و نیم قد خود را ندارد. اما نوروز در راه است و یکی از دلخوشی های کودکان در این ایام  همان لباس  و کفش  نو است. چه خوب است در این روزها، توجه بیشتری به دانش آموزان بی بضاعت داشته باشیم و آن ها را در آستانه سال جدید شاد کنیم.
مریم دختر کوچکی است که از پشت ویترین رنگانگ مغازه به عروسک های  آن سوی ویترین می نگرد، علی پسری است که آرزوی لباس نو برای شب عیدش را دارد، پدری که پشتش خمیده شده ، دستانش پینه بسته و توان خرید مایحتاج زندگی اش را ندارد.
مادری که چشم امید فرزندانش به در دوخته شده تا او از راه برسد و در این ایام خریدی برای سال نو داشته باشد،اما وقتی تمام این خواسته ها از توان خارج باشد جز عرق شرمندگی بر جبین باقی نخواهد گذاشت؛ واینجا است که کمک های ما و شما می‌تواند همچون قطره هایی در اقیانوس بی کران محبت موج آفرینی کند و تمام غم ها را از چهره های همنوعانمان برچیند وشادی را به ارمغان آورد.
و این گونه است که هر سال در لابلای شلوغی خیابانها و هیاهوی سال نو به همت کمیته امداد جشنی برپا می شود که بوی عید و بهار طبیعت را با همدلی و دوستی همراه کرده و به میزبانی بهار ببرد.
چه زیباست که ما هم با کمک اندک خود سهمی در شاد کردن کودکی داشته باشیم که روزها وساعتهاست پشت ویترین مغازه ها در حسرت خرید لباس نو ست.
چه حس خوبی است وقتی با کمک ما و شما پدر خسته ای عرق شرم  پیش فرزند بر پیشانی اش نمی نشیند و با دست پر به خانه می رود.

چه زیباست که ما هم با کمک اندک خود سهمی در شاد کردن کودکی داشته باشیم که روزها وساعتهاست پشت ویترین مغازه ها در حسرت خرید لباس نو ست.


شادی و نو شدن سال همیشه با خانه تکانی و خرید رخت و لباس نو همراه نیست، آن هنگام  که توانستیم مردمان شهر را خرسند کنیم و دست نوازش بر سر مستمندی بکشیم عید واقعی فرا رسیده است.
بذل و بخشش فقط رسم بزرگترها نیست، کودکان شهر و دیارمان هم دلشان پیش بچه های یتیم است، آنها اندوخته های اندک خود را در قلک ها می ریزند تا کوهی از بخشش و مهربانی بیافرینند.

آنها نیکوکاری و کریم بودن را تمرین می کنند و جوانه وجودشان را با عطر مهربانی پرورش می دهند تا شاید فردا و فرداهای دیگر کودکی بی سرپرست یا مسکین در گوشه شهر و دیار شان نگریند.

بلکه همه کودکان ایران خندان و شاداب و با لباس های رنگارنگ نوروز باستانی را به جشن بشینند و بخوانند ما گلهای خندانیم، فرزندان ایرانیم، ما سرزمین خود را مانند جان می دانیم ، آباد باش ای ایران، آزاد باش ای ایران، از ما فرزندان خود دلشاد باش ای ایران.

و اینک جشن نیکوکاری در پیش است و زمان آن فرا رسیده تا غم از رخسار کودکان بینوا، مادران بیمار و پدران تنگدست بزداییم .

امروز روز احسان و نیکوکاری و آغاز هفته نیکوکاری است ، هرچند می توان در تمام سال به نیازمندان کمک کرد اما این هفته فرصتی است تا همه با هم لباس نو بر تن کودکان و نیازمندان شهر و دیارمان بپوشانیم ، آذوقه و مواد غذایی آنها را تامین کنیم و نگذاریم عید را با لباس های کهنه و پاره به نظاره بنشینند.

اگرچه خودمان هم آنطور که باید و شاید درآمد خوبی در طول سال نداشته ایم اما به برکت سلامتی که خداوند به ما ارزانی داشته با همان نیم اندوخته همنوعان نیازمندمان را دستگیری کنیم.

حلاوت و شیرینی عید زمانی است که مسکین و غنی در کنار سفره های هفت سین سال جدید را با شادمانی آغاز کنند و هیچ کس به خاطر فقر و نداری حتی از نشستن پای این سفره محروم نشود.

آری فردا کودکان این مراسم قلک به دست پای صندوق های نیکوکاری می روند تا کودکان نیازمند سال نو را با خاطره ای شیرین و در کنار سفره هفت سین اغاز کنند.
شاید دلیل این که جشن نیکوکاری را در آستانه بهار برگزار می کنند آن است که در ایام نوروز تفاوت دارا و ندار بیشتر عیان می شود. تفاوتی که از نو یا کهنه بودن لباس ها نمایان می شود وحتی نوع پذیرایی میزبانان در دید و بازدیدها.
اکنون که دستان فرزندانمان را می گیریم و به بازار می بریم تا برایشان شادی بخریم چه خوب است که آنها را به شاد کردن دل کودکانی دیگر ترغیب کنیم. بچه ها زودتر از بزرگترها همدلی نشان می دهند پس خرید برای بچه ها را بهانه حضور کمرنگ در جشن نیکوکاری قرار ندهیم.
هر کدام از اعضای خانواده سهمی از خرید خود را به نیازمندان اختصاص دهد تا دست محرومان خالی نماند در این شب عید. خداوند به کمک ما برکت می دهد این وعده آن وجود تبارک و تعالی است.

امروز روز احسان و نیکوکاری و آغاز هفته نیکوکاری است ، هرچند می توان در تمام سال به نیازمندان کمک کرد اما این هفته فرصتی است تا همه با هم لباس نو بر تن کودکان و نیازمندان شهر و دیارمان بپوشانیم ، آذوقه و مواد غذایی آنها را تامین کنیم و نگذاریم عید را با لباس های کهنه و پاره به نظاره بنشینند.


اثر اجتماعی کمک به همنوع، ایجاد همدلی و پرهیز از خودپسندی ها و خودخواهی های ما است که در رفتارهای ترافیکی، رعایت حقوق شهروندی، رعایت حقوق همسایگان و از این قبیل نمایان می شود.
شرکت در جشن شاد کردن دل نیازمندان و نونوار کردن ظاهر آنان، فرصتی است برای نونوار کردن اخلاقیات و هر آنچه به درونیات ما مربوط است. شب عید خانواده ها، متناسب با میزان درآمد خانوادگی، نونوار می شوند؛ اما به لحاظ ظاهری. نونوار شدن درونیات، خیلی ارزان تر از تازه شدن لباس، فرش ومبلمان تمام می شود. کسی نمی تواند با ۱۰هزارتومان کالای ۱۰۰هزارتومانی بخرد اما خداوند نیکی مومن را ۱۰ برابر می کند. مثل این است که ۱۰هزارتومان کمک کنیم و حداقل ۱۰۰هزارتومان محبت خداوند را برای خود بخریم هر چند که عنایات حضرت حق در اعداد و ارقام نمی گنجد و این اعداد فقط برای تشریح روشن تر مطلب بود.


منابع : ایسنا / خراسان نیوز / خبرگزاری مهر