تبیان، دستیار زندگی
كسانى كه كافر مى شوند و دیگران را نیز از ایمان به خدا بازمى دارند و به كفر دعوت مى كنند، هم گناه خود را به دوش مى كشند و هم در گناه دیگران شریك هستند. خداوند یگانه مى فرماید:
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
قرآن کریم

١٣) جزء چهاردهم قرآن کریم، آیات ٨٨ الى ١٠٥ سوره‌ی نحل

 بر عذابشان مى‏افزاییم

كسانى كه كافر مى‏شوند و دیگران را نیز از ایمان به خدا بازمى‏دارند و به كفر دعوت مى‏كنند، هم گناه خود را به دوش مى‏كشند و هم در گناه دیگران شریك هستند. خداوند یگانه مى‏فرماید:

 كسانى كه كافر شدند و از راه خدا جلوگیرى كردند به سبب آن كه فساد مى‏كردند، عذابى بر عذابشان مى‏افزاییم.

آیه‌ی 88


 هر امتى شاهدى دارد

خداوند براى هر امتى راهنما و رهبرى قرار داد و روز قیامت آنان را به عنوان شاهد امت خود برمى‏گزیند تا حجت بر همه‌ی مردم تمام شود. به راستى ما در چه حالى پیامبران را خواهیم دید؟ مالك روز جزا مى‏فرماید:

 و روزى كه در هر امتى شاهدى از خودشان برمى‏انگیزیم و تو را بر آنان شاهد مى‏آوریم.

بخشى از آیه‌ی89


 قرآن، بیانگر همه چیز

امام صادق(ع) فرموده‏اند: «خداوند در قرآن هر چیزى را بیان كرده است. به خدا سوگند، چیزى كه مورد نیاز مردم بوده است كم نگذاشته تا كسى نگوید اگر فلان مطلب درست بود در قرآن نازل مى‏شد. آگاه باشید همه نیازمندى‏هاى بشر را خدا در آن نازل كرده است.» و خداوند قرآن را چنین معرفى نموده است:

 و ما این كتاب را كه بیانگر هر چیزى است و هدایت و رحمت و بشارتى براى مسلمین است، بر تو نازل كردیم.

بخشى از آیه‌ی 89

 قوانین اجتماعى

اسلام دین مهربانى و دوستى است و به اجتماع اهمیت فراوانى مى‏دهد. بهترین قوانین اجتماعى را دارد و مسلمانان را به رعایت حقوق دیگران دعوت مى‏نماید. به رعایت عدل و نیكوكارى و نیكى در حق خویشاوندان امر مى‏كند و از كارهاى زشت، در پیدا و پنهان، و ظلم و ستم نهى مى‏نماید. خداوند بخشنده مى‏فرماید:

 به راستى خداوند به عدل و نیكوكارى و بخشش به خویشاوندان فرمان مى‏دهد و از كار زشت و ناپسند و ستم بازمى‏دارد. پندتان مى‏دهد شاید پند بگیرید.

آیه‌ی 90


 وفاى به عهد

وفاى به عهد یكى از دستورات مهم اسلام است. در زمانى كه تعداد مسلمانان كم بود، ولى دشمنانشان بسیار بودند، بعضى از مسلمانان احساس تنهایى و ضعف مى‏كردند و ممكن بود بیعت خود را با پیامبر(ص) بشكنند و از پشتیبانى او دست بردارند و به سوى دشمن بروند. خداوند مهربان به آنان هشدار داد كه هرگز پیمان خود با خدا را نشكنند، زیرا هنگامى كه به خدا قسم مى‏خورند، خدا را حافظ و نگهدار پیمانشان كرده‏اند. و هشدار داد كه همانند زنی نباشند كه از صبح تا نیمروز نخ رشته مى‏كرد و بعد از ظهر گره‏ها را باز مى‏كرد و رشته‏ها را دوباره تبدیل به پنبه مى‏كرد. این زن «ریطه» نام داشت و دختر «عمروبن‏كعب» بود و نخ رشتن و باز كردن آن، كار روزانه‌ی او و كنیزانش بود. خداوند مهربان مى‏فرماید:

 و هنگامى كه پیمان بستید، به پیمان خود با خدا وفا كنید و سوگندهایتان را پس از محكم كردنشان نشكنید، در حالى كه خداوند را بر خود نگهبان قرار داده‏اید. به راستى كه خدا آن‏چه را انجام مى‏دهید مى‏داند. و همانند زنى نباشید كه رشته‌ی خود را پس از محكم بافتن از هم باز كرد، كه سوگندهایتان را براى آن كه گروهى از گروه دیگر بیش‏تر است بین خود وسیله‌ی فریب سازید. جز این نیست كه خدا شما را به این وسیله آزمایش مى‏كند و روز قیامت در مورد آن‏چه اختلاف مى‏كردید حتماً برایتان توضیح مى‏دهد.

آیات 91 و 92

 امت واحد

اگر خدا مى‏خواست، تمام مردم را مجبور مى‏ساخت كه امت واحدى تشكیل دهند و همه خداپرست و نیكوكار باشند. اما خداوند انسان را به كارى مجبور نكرد، بلكه به او عقل و اختیار بخشید تا بیندیشد و خودش راه راست را انتخاب كند. هر كس كارهاى شایسته انجام دهد، لایق هدایت مى‏شود، و هر كس به گناه آلوده شود، گمراه مى‏ماند و از رحمت هدایت الهى دور مى‏گردد. یگانه‌ی بى‏نیاز مى‏فرماید:

 و اگر خدا مى‏خواست حتماً شما را امت واحدى قرار مى‏داد، ولى هر كه را بخواهد گمراه مى‏كند و هر كه را بخواهد هدایت مى‏كند و از آن‏چه انجام دادید حتماً سوال خواهید شد.

آیه‌ی 93


 آن‏چه نزد خداست باقى مى‏ماند

مسلمانان نباید سوگندهاى خود را وسیله‌ی نیرنگ و خیانت قرار دهند و مردم را با پیمان خود دلخوش كنند و بعد به آن وفا نكنند؛ زیرا با این كار اعتماد مردم از بین مى‏رود و ایمانشان سست مى‏گردد. خداوند مهربان مسلمانان را به وفاى به عهد دعوت نموده و فرموده است:

 و سوگندهایتان را وسیله‌ی فریب میان خود قرار ندهید تا قدمى بعد از محكم شدنش بلغزد و به سبب آن كه از راه خدا جلوگیرى كرده‏اید به شما بدى برسد و برایتان عذابى بزرگ باشد. و پیمان خدا را به قیمت ناچیزى نفروشید. به راستى اگر بدانید، آن‏چه نزد خداست براى شما بهتر است. آن‏چه نزد شماست تمام مى‏شود و آن‏چه نزد خداست باقى مى‏ماند و حتماً كسانى را كه شكیبایى كردند به بهتر از آن چه عمل كرده‏اند پاداش مى‏دهیم.


    آیات 94 الى 96


 زندگى پاكیزه

پاداش مومنانى كه كارهاى شایسته مى‏كنند در قرآن چنین بیان شده است:

 هر كس از مرد یا زن، كار شایسته‏اى انجام دهد و مومن باشد حتماً به او زندگى مى‏بخشیم، زندگى‏اى پاكیزه. و حتماً بهتر از آن‏چه انجام مى‏دادند به آنان پاداش مى‏دهیم.

آیه‌ی 97


 به خدا پناه ببر

قرائت قرآن آداب دارد. ابتدا وضو مى‏گیریم و از شیطان رانده شده به خدا پناه مى‏بریم. آیات را آرام و شمرده مى‏خوانیم و در معناى آن اندیشه و دقت مى‏كنیم. افرادى كه به آیات قرآن گوش مى‏دهند نیز وظیفه دارند ساكت باشند و توجه كنند. امام صادق(ع) فرمودند: «نباید قرآن را تند تند خواند، بلكه باید به آرامى تلاوت كرد و هنگامى كه به آیه‏اى مى‏رسى كه در آن آتش دوزخ ذكر شده توقف مى‏كنى و از آتش دوزخ به خدا پناه مى‏برى.» خداوند مهربان فرموده است:

 پس هنگامى كه قرآن مى‏خوانى از شیطان رانده شده به خدا پناه ببر. به راستى او بر كسانى كه ایمان آورده‏اند و به پروردگارشان توكل مى‏كنند تسلطى ندارد؛ جز این نیست كه تسلط او فقط بر كسانى است كه او را به سرپرستى گرفته‏اند و كسانى كه به خدا شرك مى‏آورند.


    آیات 98 الى 100


 خدا داناتر است

هنگامى كه آیه‏اى نازل مى‏شد و دستور سختى در آن بود و سپس آیه‌ی دیگرى مى‏آمد و آن دستور را ساده‏تر مى‏كرد، مشركان بهانه‏جو مى‏گفتند: «محمد یاران خود را مسخره مى‏كند و دست مى‏اندازد، امروز دستورى مى‏دهد و فردا همان را نهى مى‏كند. این نشان مى‏دهد كه محمد همه را از پیش خود مى‏گوید نه از سوى خدا.» خداوند یگانه به آنان چنین پاسخ داد:

 و هنگامى كه آیه‏اى را به جاى آیه‌ی دیگرى قرار دهیم و خدا به آن‏چه نازل مى‏كند داناتر است، مى‏گویند جز این نیست كه تو افترا مى‏زنى؛ بلكه بیش‏ترشان نمى‏دانند. بگو: آن را روح‏القدس از سوى پروردگارت به حق نازل كرده است تا كسانى را كه ایمان آورده‏اند را استوار كند، و براى مسلمانان هدایت و بشارتى است.

آیات 101 و 102


 زبانش غیر عربى است

كافران و مشركان مكه مى‏گفتند: «محمد این سخنان را از سوى خدا نیاورده است، بلكه معلمى دارد كه به او آموزش مى‏دهد.» آنان براى این كه مردم را فریب دهند، مردى رومى را معلم پیامبر(ص) معرفى مى‏كردند؛ چون مى‏دانستند مردم نسبت به او شناخت زیادى ندارند. اما خداوند دانا به آنان چنین پاسخ داد:

 و به یقین ما مى‏دانیم كه آنان مى‏گویند: جز این نیست كه بشرى به او مى‏آموزد؛ زبان كسى كه به او اشاره مى‏كنند غیر عربى است و این زبان عربى روشن است. به راستى كسانى كه به آیات خدا ایمان نمى‏آورند، خدا آنان را هدایت نمى‏كند و عذابى دردناك دارند. فقط كسانى دروغ مى‏سازند كه به آیات خدا ایمان نمى‏آورند و آنان خود دروغگویانند.

آیات 103 الى 105

فرزانه زنبقی
نشر لک لک


منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء چهاردهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٢٨ سوره‌ی نحل

سوره ی نحل آیات ٧٣ الی ٨٧

سوره ی نحل آیات ٦٠ الی ٧٢

سوره ی نحل آیات ٤٨ الی ٥٩


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.