٩) جزء چهاردهم قرآن کریم، آیات ٣٥ الى ٤٧ سوره‌ی نحل
سزاوار گمراهىاند
مشركان، بسیارى از چیزهاى حلال را بر خود حرام كرده بودند؛ مثلاً بعضى از چهارپایان را حرام مىدانستند. آنان پرستش بتها و حلال و حرامهایى را كه خودشان قرار داده بودند، از جانب خدا مىدانستند و به پیامبر(ص) مىگفتند: «اگر خدا مىخواست، ما را هدایت مىكرد كه غیر از او را عبادت نكنیم و حلالها را حرام نگردانیم.» اما خداوند مهربان براى هدایت انسانها اجبار قرار نداد، بلكه پیامبرانى را برگزید تا مردم را راهنمایى كنند. او به مردم عقل و قدرت تشخیص حق و باطل بخشید و به آنان اختیار داد تا راه زندگى خود را انتخاب كنند. خداوند به مشركان چنین پاسخ داد:
و كسانى كه مشرك بودند گفتند: اگر خدا مىخواست نه ما و نه پدرانمان جز او چیزى را نمىپرستیدیم و بدون او چیزى را حرام نمىشمردیم. كسانى كه قبل از آنان بودند، این چنین رفتار كردند. آیا جز پیام رساندن آشكار، چیزى بر عهده‌ی پیامبران است؟ و به یقین، در هر امتى پیامبرى برگزیدیم كه خدا را بپرستید و از طاغوت دورى كنید. پس خدا بعضى از آنان را هدایت كرد و از آنان كسانى هستند كه سزاوار گمراهىاند. پس در زمین بگردید و ببینید سرانجام دروغگویان چگونه بوده است! اگر بر هدایت آنان حریص باشى، پس خدا كسى را كه گمراه كرده هدایت نمىكند و آنان یاورانى ندارند.
آیات 35 الى 37
باش
مشركان و كافران قسم مىخوردند كه كسى پس از مرگ زنده نخواهد شد و روز قیامتى وجود ندارد. خداوند مهربان به همه‌ی كسانى كه قیامت را باور ندارند مىفرماید:
و با سختترین سوگندهایشان، سوگند یاد كردند كه خدا كسى را كه مىمیرد زنده نمىكند. بله، این وعده بر او حق است، ولیكن بیشتر مردم نمىدانند. تا آنچه را در آن اختلاف دارند برایشان توضیح دهد و تا كسانى كه كافرند بدانند كه خودشان دروغگو بودهاند. به راستى سخن ما به هر چیزى كه اراده كنیم این است كه به او مىگوییم: باش پس موجود مىشود.
آیات 38 الى 40
پاداش مهاجران
مسلمانان در مكه مورد آزار و اذیت قرار داشتند. آنان را شكنجه مىكردند و تعدادى از آنان شهید شدند. مشركان و كافران مكه، مسلمانان را سه سال در درهاى خشك محاصره كردند تا از ایمانشان دست بردارند. سرانجام، پیامبر(ص) به مسلمانان فرمان هجرت داد. آنان خانه و زندگى خود را در مكه رها كردند و براى گسترش دین اسلام، به مدینه مهاجرت كردند. خداوند مهربان در مورد كسانى كه در راه خدا هجرت مىكنند مىفرماید:
و كسانى كه پس از آن كه ستم دیدند، در راه خدا هجرت كردند، در دنیا جایگاهى نیكو به آنان مىدهیم و اگر بدانند حتماً پاداش آخرت بزرگتر است. كسانى كه صبر كردند و بر پروردگارشان توكل مىكنند.
آیات 41 و 42
از اهل كتاب بپرسید
مشركان مىگفتند هیچ انسانى نمىتواند پیامبر خدا باشد و اگر خدا مىخواست پیامبرى داشته باشد، فرشتهاى را به زمین مىفرستاد. خداوند به پیامبر(ص) فرمود كه به آنان بگوید پیامبران همیشه مردانى از میان مردمشان بودهاند و اگر نمىدانند از پیروان ادیان پیشین بپرسند. وحى الهى چنین است:
و پیش از تو به جز مردانى كه به آنان وحى مىكردیم نفرستادیم. پس اگر نمىدانید از اهل كتاب بپرسید. با دلایل آشكار و نوشته، و این قرآن را به تو نازل كردیم تا براى مردم آنچه را به آنان نازل شده بیان كنى و شاید آنان بیندیشند.
آیات 43 و 44
در زمین فرو مىروند
خداوندِ قهار، به مردمى كه پس از دیدن این همه نشانهها به پروردگارشان ایمان نمىآورند و در مورد دین خدا بداندیشى مىكنند، هشدار مىدهد:
آیا كسانى كه تدبیرهاى بد اندیشیدهاند ایمن شدهاند از این كه خدا آنان را در زمین فرو ببرد یا از جایى كه نمىدانند، عذاب بر آنان بیاید؛ یا در حال رفت و آمدشان، آنان را بگیرد و نتوانند كارى بكنند؛ یا آنان را در حالى كه وحشتزدهاند، بگیرد؟ پس به راستى پروردگارتان رئوفِ مهربان است.
آیات 45 الى 47
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء چهاردهم قرآن کریم، آیات ١ الى ١٢٨ سوره‌ی نحل
