٧) جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ١٤ الی ٢٢ سوره ی رعد
دعاى گمراهان
كسى كه براى دعا و انجام خواستههایش به سوى غیر از خدا برود، مانند كسى است كه كف دستانش را باز و به سوى آب دراز مىكند و انتظار دارد آبى به دهانش برسد. خداوند مهربان، این مثال را در قرآن آورده است:
دعوت حق مخصوص اوست و كسانى كه جز او را مىخوانند هیچ جوابى به آنان نمىدهند، مانند كسى كه دو كف دستش را به سوى آب بگشاید كه به دهانش برسد، اما به او نخواهد رسید و دعاى كافران جز در گمراهى نیست.
آیهی 14
سجده مىكنند
هر چه در آسمانها و زمین است، چه بخواهد، چه نخواهد، تحت فرمان خداوند است. یگانهی بىنیاز مىفرماید:
و هر كه در آسمانها و زمین است و سایههایشان خواه و ناخواه بامدادان و شامگاهان براى خدا سجده مىكنند.
آیهی 15
آیا تاریكى و نور برابرند؟
مقایسه مشركان و مومنان، مانند مقایسهی تاریكى و نور یا نابینا و بیناست. مشركان در تاریكى نادانى و جهل زندگى مىكنند، و مومنان در نور ایمان و دانایى. مشركان چشم خود را بر آیات و نشانههاى الهى بستهاند، اما مومنان به هر سو نظر مىكنند آیات الهى را مىبینند. خداوند مهربان به پیامبر(ص) مىفرماید: «از مشركان بپرس كه آیا چیزهایى كه مىپرستند، تا كنون چیزى آفریدهاند یا سود و زیانى برایشان داشتهاند؟ پس چگونه به اشتباه افتادهاند؟» خداوند یگانه چنین مىفرماید:
بگو: چه كسى پروردگار آسمانها و زمین است؟ بگو: خدا.
بگو: پس آیا به جز او سرپرستانى گرفتهاید كه اختیار سود و زیان خودشان را ندارند؟
بگو: آیا كور و بینا مساویند یا آیا تاریكىها و نور برابرند؟ یا براى خدا شریكانى قرار دادهاید كه مانند آفرینشِ او آفریدهاند و آنان دربارهی آفرینش به اشتباه افتادهاند؟ بگو: الله آفرینندهی هر چیز است و او یگانهی قهار است.
آیهی 16
حق و باطل
خداوند مهربان، براى مقایسه حق و باطل، مثالى زیبا و روشن آورده است: كف روى سیلابهایى كه با شدت مىگذرند و كف روى فلزاتى كه در حال ذوب هستند، مثالِ باطل، و آب و فلز، مثال حق هستند. هنگامى كه آب و فلز از جوش و خروش بیفتند، كفها از بین مىروند، اما آب و فلز باقى مىمانند. این مثال نشان دهندهی این است كه باطل، هر چند خودنما و بالانشین باشد، اما به زودى تهى بودنِ آن ثابت مىشود و چیزى از آن باقى نمىماند. مثال را در قرآن چنین مىخوانیم:
از آسمان، آبى فرو فرستاد. پس سیلابهایى به اندازهی خودشان روان شدند و سیل، كفى چرخان روى خود حمل كرد. و از آنچه براى به دست آوردن زینتى یا كالایى در آتش مىگدازند هم مانند آن، كفى پدید مىآید. این چنین خداوند حق و باطل را مثال مىزند. پس اما كف به كنار افتاده نابود مىشود و اما چیزى كه به مردم سود مىرساند در زمین مىماند. این چنین خداوند مثالها مىزند.
آیهی 17
فایدهاى ندارد
كسانى كه ایمان نیاورند و دعوت پروردگارشان را نپذیرند، در روز قیامت با عذابى سخت و خواركننده روبرو مىشوند. آنان وقتى عذاب را مشاهده كنند و متوجه زشتى اعمالشان شوند، حاضرند تمام دارایىهاى روى زمین و حتى بیشتر از آن را بپردازند و عذاب را از خود دور كنند؛ اما این كار فایدهاى ندارد و جایگاهشان جهنم است. خداوند یگانه مىفرماید:
كسانى كه پروردگارشان را اجابت كردند سرانجام نیكى دارند و كسانى كه او را اجابت نكردند، اگر هر چه در زمین است و همانندِ آن را همراه داشته باشند، حتماً براى بازخرید خود خواهند داد. آنان حساب بدى دارند و جایشان جهنم است و جایگاه بدى است.
آیهی 18
بىخردان
بىخردان عقل دارند، اما آن را به كار نمىگیرند و از آن سودى نمىبرند. آنان مانند نابینایان هستند كه چشم دارند، اما نمىبینند. خداوند دانا مىفرماید:
پس آیا كسى كه مىداند آنچه از سوى پروردگارت به تو نازل شده حق است، مانند كسى است كه كور است. به راستى فقط خردمندان پند مىگیرند.
آیهی 19
خردمندان
خردمندان، اهل اندیشهاند و در فهم مسایل، عقل خود را به كار مىگیرند. خداوند رحمان آنان را در قرآن چنین معرفى مىفرماید:
آنان كه به پیمان خدا وفا مىكنند و پیمان را نمىشكنند و كسانى كه به آنچه خداوند به پیوستن آن فرمان داده مىپیوندند و از پروردگارشان مىترسند و از بدىِ حساب بیم دارند و كسانى كه براى طلب خشنودى پروردگارشان صبر كردند و نماز برپا داشتند و از آنچه به آنان روزى دادیم، پنهانى و آشكارا انفاق كردند و بدى را با نیكى دور مىكنند. آنان سراى آخرت را دارند.
آیات 20 الى 22
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ١ الی ٤٣ سوره ی رعد