تبیان، دستیار زندگی
روزگار درازی است که میان کسانی که موافق حضور زن در اجتماع هستند و کسانی که زن را پرده نشین می دانند، بحث های طولانی و صحبت های زیادی است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جنسیتت را دربیاور


روزگار درازی است که میان کسانی که موافق حضور زن در اجتماع هستند و کسانی که زن را پرده نشین می دانند، بحث های طولانی و صحبت های زیادی است.

حضور زن در اجتماع

البته اگر بخواهیم واقعیت جهان امروز را در نظر بگیریم، آیا می توان نیمی از جامعه را خانه نشین کرد و نادیده گرفت؟ می توان پزشک زن نداشت؟ آیا زنان برای خصوصی ترین مشکلاتشان باید پیش مشاور مرد بروند؟ زنان نباید آموزش ببینند؟ فرزندانی که حاصل زنان پرده نشین هستند، چگونه فرزندانی اند؟ بد نیست که این گروه از دوستان که باور دارند زن باید خانه نشین گردد، نگاهی به تاریخ بیندازند تا یک اشتباه را هزار دفعه تکرار نکنند.
در روزگار ما کفه به نفع  گروهی سنگینی می کند که موافق حضور زن در جامعه اند و هر چه بیشتر می رویم سنگینی این گروه افزایش پیدا می کند. آنهایی که نسبت به حجاب و دین و احکام الهی لاقید و بی خیالند که هیچ!( چون با آزادی کامل مشغول تبرج اند آن هم به سبک و سیاق فوق جاهلیت اولی) اما آنهایی که ریشه مذهبی دارند و اهل دین و شریعتند، روز به روز به موافقان حضور زن در جامعه می پیوندند.


انسان باش
نکته اساسی در حل این مسئله مقوله جنسیت و انسانیت است! در نظر اسلام "انسان" است که باید حضور اجتماعی – سیاسی پیدا کند نه زن یا مرد! مخاطب قرآن در قریب به اتفاق آیات قرآن "ناس"  است و "الذین آمنوا"! در قرآن یا ایها الرجال و یا ایها النساء نداریم! خطاب به مومنین و مومنات هست اما زن و مرد خیر! اگر هم در برخی آیات به زنانگی و مردانگی و جنسیت اشاره شده خطاب قرآن به وظایف و تکالیف خاص نقش های جنسیتی افراد بوده است!

اگر بتوانیم شأن انسانیت را از شأن جنسیت (زنانگی و مردانگی) جدا کنیم آنگاه حضور افراد در جامعه، حضور انسانی خواهد بود ( و نه حضور زن یا حضور مرد! ) در این صورت مرد یا زن نیست که در جامعه ظاهر می شود ، بلکه انسان است که نقش آفرینی می کند! تازه جامعه کمتر درگیر سهم خواهی ها یا وزن کشی های زنانه و مردانه و فمنیسم و توابع و لوازم و لواحق آن خواهد شد.
صدیقه طاهره(س) به عنوان یک انسان در جامعه ظاهر می شود همان گونه که امیر مومنان هم در جامعه به عنوان یک انسان و نه یک مرد، حضور پیدا می کند! صدق گفتار ما را در رسیدگی حضرت به خانواده هایی که سرپرستان خود را در جنگ از دست داده بودند، دریابید، جنسیت در اسلام مختص خانه و خانواده است ، چرا که بدون جنسیت اصولا خانواده و نقش هایی مانند پدر و مادری و همسری بی معنی می شود، زن یا مرد جهت انجام تکالیف شرعی در قبال جامعه بایستی جنسیت خود را در خانه جا بگذارند و با عنوان انسان و با صفات انسانی مانند تفکر، عقلانیت،علم، ایمان در صحنه های سیاسی – اجتماعی  حاضر شوند! در چنین حالتی است که جامعه می تواند سعادت مند شود، چرا که بانوان، کسانی که حداقل نیمی از جامعه را تشکیل می دهند، هیچ گاه به عنوان زن و با متعلقات و صفات زنانه مانند جذابیت، زیبایی و ... در برابر نامحرم حاضر نمی شود و در عین حال زنانگی و مادری را برای خانه بگذارد و بعنوان یک انسان وبا صفات انسانی در جامعه حاضر شود! جامعه در منظر اسلام صرفا هنگامی سلامت خود را پاس خواهد داشت که افراد با انسانیت خود در آن حاضر شوند نه با جنسیت!

نظر اسلام، یك نظر میانه است. یعنی زن اگر فرصت و فراغت داشته باشد، بچه داری مانع او نگردد، شوق و علاقه و نیرو و توان جسمانی داشته باشد و بخواهد وارد فعالیتهای اجتماعی، سیاسی یا اقتصادی شود، مانعی ندارد. اما اینكه او را مجبور كنند و بگویند باید حتماً شغلی بپذیری، روزی فلان قدر كار كنی تا با درآمد آن بتوانی در تأمین هزینه ی خانوار، سهمی به عهده بگیری، نه

نکاتی جالب توجه
شخصی که هم در دین و شریعت وارد است و هم سابقه کار اجرایی و مدیریت دارد، (نه مانند کسانی که از دور هم دستی بر آتش ندارند.) جملات و نکاتی در مورد همراهی حجاب و حضور زن در اجتماع را بیان کرده که دانستنش خالی از لطف نیست. «اسلام با كاركردن زن موافق است. نه فقط موافق است، بلكه كار را تا آن‏جا كه مزاحم با شغل اساسی و مهمترین شغل او، یعنی تربیت فرزند و حفظ خانواده نباشد، شاید لازم هم می‏داند. »
مقام رهبری شرط مهم کار کردن زنان را حفظ غرور در مقابل نامحرمان می داند و بر این عقیده است که «یك كشور كه نمی‏تواند از نیروی كار زنان در عرصه‏های مختلف بی‏نیاز باشد! اما این كار نباید با كرامت و ارزش معنوی و انسانی زن منافات داشته‏باشد. نباید زن را تذلیل كنند و او را وادار به تواضع و خضوع نمایند. تكبر از همه انسانها مذموم است، مگر از زنان در مقابل مردان نامحرم! زن باید در مقابل مرد نامحرم متكبّر باشد. «فلا تخضعن بالقول»؛ در حرف‏زدن مقابل مرد نباید حالت خضوع داشته ‏باشد. این، برای حفظ كرامت زن است. اسلام این را می‏خواهد و این الگوی زن مسلمان است.»
ایشان در ادامه جملاتی را مد نظر قرار می دهند که بد نیست فمنیست ها به آن توجه کنند«نظر اسلام، یك نظر میانه است. یعنی زن اگر فرصت و فراغت داشته باشد، بچه داری مانع او نگردد، شوق و علاقه و نیرو و توان جسمانی داشته باشد و بخواهد وارد فعالیتهای اجتماعی، سیاسی یا اقتصادی شود، مانعی ندارد. اما اینكه او را مجبور كنند و بگویند باید حتماً شغلی بپذیری، روزی فلان قدر كار كنی تا با درآمد آن بتوانی در تأمین هزینه ی خانوار، سهمی به عهده بگیری، نه. این را هم اسلام از زن نخواسته است. این را هم یك نوع تحمیل بر زن به حساب میاورد. »
رهبر انقلاب حضور زن در عرصه فعالیت های اجتماعی را عرصه دوم زندگی او می داند و تصریح می کند:«عرصه ی دوم، عرصه ی فعّالیتهای اجتماعی است؛ اعم از فعّالیت اقتصادی، فعّالیت سیاسی، فعّالیت اجتماعی به معنای خاص، فعالیت علمی، درس خواندن، درس گفتن، تلاش كردن در راه خدا، مجاهدت كردن و همهی میدان های زندگی در صحن جامعه. در اینجا هم میان مرد و زن در اجازهی فعّالیت های متنوّع در همه ی میدان ها، هیچ تفاوتی از نظر اسلام نیست. اگر كسی بگوید مرد میتواند درس بخواند، زن نمیتواند؛ مرد میتواند درس بگوید، زن نمیتواند؛ مرد میتواند فعالیت اقتصادی انجام دهد، زن نمیتواند؛ مرد میتواند فعّالیت سیاسی كند، زن نمیتواند، منطق اسلام را بیان نكرده و بر خلاف سخن اسلام حرف زده است. از نظر اسلام، در همهی این فعّالیت های مربوط به جامعه ی بشری و فعّالیت های زندگی، زن و مرد دارای اجازه ی مشترك و همسان هستند.»

فرآوری: زینب عشقی

بخش زیبایی تبیان


منابع: مجاهد313 و مشرق نیوز

مطالب مرتبط:
محجبه های ساپورت پوش
تو و نگاه سنگین پسر مغازه دار
مادر مینی زوپ پوش و دختر چادری

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.