٩) جزء دهم قرآن کریم، سوره ی توبه آیات ٢٨ الی ٣٣
مشركان ناپاكند
خداوند مهربان به مسلمانان دستور داد كه اجازه ندهند مشركان به مسجدالحرام نزدیك شوند و به آنان وعده داد كه اگر چنین كنند دچار فقر نخواهند شد. همانطور كه مىبینید، وعده خدا حق است و مكه، با آن كه در صحرایى بىآب و علف واقع شده، امروزه شهرى آباد و ثروتمند و مركز مهمى براى تجارت و داد و ستد است، دستور خداوند را در قرآن چنین می خوانیم:
اى كسانى كه ایمان آوردهاید، به راستى كه مشركان ناپاكند. پس نباید بعد از این سال، به مسجدالحرام نزدیك شوند و اگر از فقر مىترسید، پس به زودى خداوند اگر بخواهد به فضل خویش شما را بىنیاز مىكند. به راستى كه خداوند داناى حكیم است.
آیه‌ی 28
جزیه بدهند
جزیه مالیاتى است كه دولت اسلامى از مردان غیر مسلمان مىگیرد و در عوض مسئولیت دارد در مقابل دشمنان از آنان حمایت كند.
مشركان و كافرانى كه در كشورهاى اسلامى زندگى مىكنند، یا باید آیین حق را بپذیرند و مسلمان شوند و یا در صلح و آرامش، طبق دستورات و قوانین اسلام كنار مسلمانان زندگى كنند و جزیه بپردازند. خداوند مهربان مىفرماید:
با كسانى از اهل كتاب كه به خدا و روز قیامت ایمان نمىآورند و آنچه را كه خدا و پیامبرش حرام كردند، حرام نمىدانند و دین حق را نمىپذیرند، بجنگید تا با خوارى به دست خود، جزیه بدهند.
آیه‌ی 29
پسر خدا؟!
زمانى كه «بختالنصر» پادشاه بابل بود، به سرزمین یهودیان حمله كرد و تمام مردان یهود را كشت و زنان و كودكان و مردانِ ضعیف را اسیر كرد و به بابل برد. آنان حدود یك قرن در بابل زندگى مىكردند تا آن كه كورش، پادشاه ایران، به آنجا حمله كرد و بابل را فتح كرد.
عُزَیر كه یكى از بزرگان یهود بود، نزد كورش رفت و از او خواست كه اجازه دهد یهودیان به سرزمین خود بازگردند و توراتشان دوباره نوشته شود. كورش این درخواست را پذیرفت. با این كه نسخههاى تورات به كلى از بین رفته بود، عزیر توانست مجموعهاى به نام تورات بنویسد و حدود سال 457 قبل از میلاد، آن را در اختیار یهودیان قرار داد. از آن پس، یهودیان به عزیر بسیار احترام مىگذاشتند و به او لقب «پسر خدا» دادند.
بعضى از مسیحیان نیز به حضرت عیسى(ع) «پسر خدا» مىگفتند، اما این را از روى احترام و به عنوان لقب نمىگفتند، بلكه اعتقاد داشتند كه مسیح پسر خداست. خداوند یگانه در قرآن مىفرماید:
و یهود گفتند: عُزَیر پسر خداست؛ و نصارى گفتند: مسیح پسر خداست. این سخن آنان است كه به زبان مىآورند و شبیه سخن كسانى است كه پیش از این كافر شدهاند. خدا آنان را بكشد. چگونه منحرف مىشوند؟
آیه‌ی 30
جز خداى یگانه را نپرستید
یهودیان و مسیحیان به دانشمندان و راهبان خود بسیار احترام مىگذاشتند و از دستورات آنان اطاعت مىكردند. این بزرگان و دانشمندان گاه دستوراتى مىدادند كه با دین سازگار نبود، اما مردم كوركورانه اطاعت مىكردند تا جایى كه عزیر و عیسى(ع) را پسران خدا نامیدند و مردم نیز از آنان پیروى كردند. در قرآن مىخوانیم:
اینان به جاى الله، دانشمندان و راهبانشان و مسیح پسر مریم را به خدایى گرفتند، با آن كه دستور داشتند كه جز خداى یگانه را نپرستند، هیچ خدایى جز او نیست، از آنچه شریك او قرار مىدهند، منزه است.
آیه‌ی 31
پیروزى بر تمام دینها
تلاش مشركان براى از بین بردن نور الهى مانند این است كه بخواهند با فوت كردن، خورشید را خاموش كنند. آنان می خواهند با سخنان خود دین خدا را تحریف كنند، ولى خداوند مهربان، دین خود را محافظت مىكند. دین اسلام، آخرین دین الهى است و تمام مردم، عاقبت پیرو این دین خواهند شد. خالق یكتا در قرآن وعده داده است:
مىخواهند با دهان خود، نور خدا را خاموش كنند، ولى خداوند نمىگذارد، تا آن كه نور خود را كامل كند؛ اگر چه كافران دوست نداشته باشند. اوست كه پیامبرش را با هدایت و دین حق فرستاده است تا آن را بر تمام دینها پیروز كند، اگر چه كافران دوست نداشته باشند.
آیات 32 و 33
فرزانه زنبقی
نشر لک لک
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء دهم قرآن کریم- آیات 41 الى 75 سوره‌ی انفال- آیات 1 الى 93 سوره‌ی توبه
