تبیان، دستیار زندگی
پس از اعلام بیزارى از مشركان و باطل شدن پیمان ها با آنان، پیامبر(ص) اعلام فرمود كه مشركان و كافران اجازه ندارند در ساختن مسجدها همكارى داشته باشند. شرایط كسانى را كه مى توانند مسجدها را آباد كنند در قرآن چنین مى خوانیم:
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

قرآن کریم

٨) جزء دهم قرآن کریم، سوره ی توبه آیات ١٧ الی ٢٧

فقط مومنان

پس از اعلام بیزارى از مشركان و باطل شدن پیمان‏ها با آنان، پیامبر(ص) اعلام فرمود كه مشركان و كافران اجازه ندارند در ساختن مسجدها همكارى داشته باشند. شرایط كسانى را كه مى‏توانند مسجدها را آباد كنند در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 مشركان حق ندارند مسجدهاى خدا را آباد كنند؛ در حالى كه بر كفر خود شاهد هستند. آنان اعمالشان نابود شده و همیشه در  جهنم مى‏مانند. مسجدهاى خدا را فقط كسانى آباد مى‏كنند كه به خدا و روز قیامت ایمان دارند و نماز مى‏خوانند و زكات مى‏دهند و از هیچ كس جز خدا نمى‏ترسند. پس امید است كه آنان از راه‏یافتگان باشند.

آیات 17 و 18

 كدام با ارزش‏تر است؟

آب دادن به حاجیان براى اعراب افتخار بزرگى بود. عباس، عموى پیامبر، این مسئولیت را به عهده داشت و به این موضوع بسیار افتخار مى‏كرد. روزى او در مورد افتخارش با شیبه صحبت مى‏كرد. شیبه گفت: «كار من مهم‏تر و با ارزش‏تر است، زیرا تعمیر مسجدالحرام به عهده‌ی من است.» در این میان، حضرت على(ع) به آنان رسید و گفت: «ایمان به خدا و جهاد از این كارها مهم‏تر است.» آنان این موضوع را خدمت پیامبر اكرم(ص) عرض كردند. آیات زیر نازل شد و حق را به على(ع) داد:

 آیا آب دادن به حاجیان و آباد كردن مسجدالحرام را مانند كسى قرار مى‏دهید كه به خدا و روز آخرت ایمان آورده و در راه خدا جهاد مى‏كند؟ نزد خدا یكسان نیستند و خدا ستمكاران را هدایت نمى‏كند. كسانى كه ایمان آوردند و هجرت كردند و در راه خدا با مال‏هایشان و جانشان جهاد كردند، نزد خدا بلند مرتبه‏ترند و اینانند كه رستگارند. پروردگارشان به آنان رحمت و خشنودى خود و بهشت‏هایى كه در آن‏ها نعمت‏هاى پایدار است، مژده مى‏دهد. همیشه در آن مى‏مانند. به راستى نزد خدا پاداشى بزرگ است.


    آیات 19 الى 22

 ستمكار نباشید

بعد از این كه در مراسم حج اعلام شد مشركان حق ندارند به مسجدالحرام بروند، عده‏اى از مسلمانان نگران شدند؛ زیرا بعضى از افراد خانواده و خویشانشان مسلمان نشده بودند. از طرفى گمان مى‏كردند اگر مشركان براى مراسم حج به مكه نروند، تجارت و داد و ستدشان از رونق مى‏افتد. خداوند مهربان به آنان و تمام مومنان براى همیشه اعلام فرمود:

 اى كسانى كه ایمان آورده‏اید، اگر پدران و برادرانتان كفر را بیش‏تر از ایمان دوست دارند، آنان را دوستان خود قرار ندهید و هر یك از شما، آنان را دوست بدارد، ستمكار است. بگو: اگر پدرانتان و پسرانتان و برادرانتان و همسرانتان و خویشاوندانتان و اموالى كه به دست آورده‏اید و تجارتى كه از كسادى‏اش مى‏ترسید و خانه‏هایى كه دوست دارید، در نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راهش محبوب‏تر است، منتظر باشید تا خداوند فرمانش را بیاورد؛ و خداوند مردم نافرمان را هدایت نمى‏كند.

آیات 23 و 24

 غزوه حُنین

وقتى خبر فتح مكه به مردم حُنین رسید، رئیس قبیله «هوازن» مردم را جمع كرد و گفت: «ممكن است مسلمانان بعد از فتح مكه به حنین بیایند و قصد جنگ با ما را داشته باشند. بهتر است پیش از آن كه آنان به جنگ ما بیایند، ما به جنگ آنان برویم.» مردم موافقت كردند و براى نبرد با مسلمانان آماده شدند.
 خبر به پیامبر(ص) رسید. پیامبر(ص) سپاه بزرگى فراهم آورد. در این سپاه، ده هزار نفر از مهاجرین و انصار و دو هزار نفر از جوانانِ تازه مسلمان، شركت داشتند. بعضى از مسلمانان با دیدن این سپاه بزرگ مغرور شدند و گفتند: «هیچ كس نمى‏تواند این سپاه را شكست دهد.»
 از آن‏سو، «مالك بن عوف» كه مردى شجاع بود، به قبیله‏اش دستور داد در دره‏اى كه گذرگاه حنین بود كمین كنند و در شكاف كوه‏ها و دره‏هاى اطراف و لابه‏لاى درختان آماده باشند تا وقتى سپاه مسلمانان به آن‏جا رسید، ناگهان به آنان حمله كنند.
 سپاهیان اسلام بعد از آن كه نماز صبح را با پیامبر(ص) خواندند، به فرمان او وارد گذرگاه حنین شدند. در این هنگام، سپاه دشمن از هر سو به آنان حمله كرد و گروهى كه جلودار سپاه بودند و بیش‏ترِ آنان جوانانِ  تازه مسلمان بودند، به وحشت افتادند و فرار كردند. این موضوع باعث شد سپاه اسلام متفرق شود و عده‌ی زیادى پا به فرار بگذارند. پیامبر(ص) به عمویش عباس فرمود با صداى بلند سپاه را صدا بزند و برگرداند و به پایدارى و استقامت دعوت كند. پیامبر(ص) و حضرت على(ع) و تعدادى از یاران فداكارشان به سوی دشمن حمله كردند. تعداد زیادی از به مهاجرین و انصار، وقتى صداى عموى پیامبر(ص) را شنیدند، به سرعت بازگشتند و سرانجام با شجاعت و فداكارى مسلمانان، دشمن شكست خورد و پا به فرار گذاشت.
 پس از پایان جنگ، نمایندگان قبیله «هوازن» خدمت پیامبر(ص) رفتند و اسلام را پذیرفتند. پیامبر(ص) اموال و اسیرانشان را برگرداند. در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 به راستى خداوند شما را در جاهاى بسیارى یارى كرد و روز حُنین كه از زیادى تعدادتان تعجب كرده بودید، ولى به حالتان سودی نداشت؛ و زمین با همه‌ی گستردگى‏اش بر شما تنگ شد. سپس پشت كرده، فرار كردید. آن‏گاه خداوند بر پیامبرش و مومنان آرامش نازل كرد و سپاهیانى كه شما نمى‏دیدید، فرو فرستاد و كافران را عذاب كرد و سزاىِ كافران همین است. سپس خداوند بعد از آن، توبه‌ی هر كس را كه بخواهد مى‏پذیرد و خداوند آمرزنده‌ی مهربان است.

آیات 25 الى 27

فرزانه زنبقی
نشر لک لک



منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء دهم قرآن کریم- آیات 41 الى 75 سوره‌ی انفال- آیات 1 الى 93 سوره‌ی توبه

سوره ی توبه آیات ٧ الی ١٦

سوره ی توبه آیات ١ الی ٦

سوره ی انفال آیات ٧٠ الی ٧٥

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.