1) جزء دهم قرآن کریم، سوره ی انفال آیات ٤١ الی ٤٧ 

غنایم

اختیار غنایمى كه مسلمانان به دست مى‏آورند، به دست پیامبر(ص) است و در نبود او، این اختیار به جانشینان او داده مى‏شود. روش تقسیم غنایم را در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 و اگر به خدا و آن‏چه بر بنده‏مان در روز فرقان، روز برخورد دو گروه، نازل كرده‏ایم ایمان دارید، بدانید كه هر چیزى كه غنیمت گرفتید یك پنجم آن براى خدا و پیامبر و خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راه ماندگان است، و خدا بر هر چیزى تواناست.

    آیه‌ی 41

 خواست خدا

در میدان جنگ بدر، مسلمانان در ضلع شمالى كه به مدینه نزدیك‏تر است، مستقر شده بودند و دشمنان در ضلع جنوبى كه از مدینه دورتر بود و در سطح بالاترى قرار داشت، صف‏آرایى كرده بودند. كاروان تجارى كافران از منطقه دور شده بود و به مكه نزدیك مى‏شد. شرایط به گونه‏اى بود كه اگر مسلمانان، بر اساس قرار قبلى، با سپاه دشمن روبرو مى‏شدند، حتماً بین آنان اختلاف به وجود مى‏آمد و شاید عده‏اى حاضر به مبارزه نمى‏شدند؛ اما خداوند یگانه مى‏خواست كه مسلمانان بر كافران پیروز شوند. در قرآن مى‏خوانیم:

 آن‏گاه كه شما در طرف نزدیك‏تر بودید و آنان در طرف دورتر، و سواران پایین‏تر از شما بودند؛ و اگر با یكدیگر قرار گذاشته بودید، حتماً در انجام وعده اختلاف مى‏كردید؛ ولیكن براى این كه خداوند كارى را كه انجام شدنى بود به انجام برساند، تا كسى كه باید هلاك شود با دلیلى روشن هلاك شود و كسى كه باید زنده بماند با دلیلى روشن زنده بماند، و به راستى كه خدا شنواى داناست.

    آیه‌ی 42

 كاروان یا لشگر قریش

پیش از جنگ بدر، پیامبر اكرم(ص) خواب دید كه مسلمانان بر یكى از دو گروه كاروان یا لشكر قریش پیروز خواهند شد. در آن خواب تعداد لشكر قریش بسیار كم و غیرقابل اعتنا بود. رسول خدا(ص) خوابش را براى مومنان بازگو كرد و به آنان مژده داد كه در جنگ با كافران پیروز خواهند شد. روحیه‌ی مسلمانان با این مژده قوى شد و آماده‌ی نبرد گشتند. در قرآن مى‏خوانیم:

 آن‏گاه كه خداوند، در خوابت آنان را به تو اندك نشان داد؛ و اگر آنان را به تو بسیار نشان مى‏داد، حتماً سست مى‏شدید و حتماً در آن امر اختلاف مى‏كردید؛ ولیكن خداوند به سلامت داشت. به راستى كه او از درون دل‏ها آگاه است.

    آیه‌ی 43

كارى كه باید انجام مى‏شد

وقتى سپاه اسلام و سپاه كفر با هم روبه‏رو شدند، كافران تعداد مسلمانان را بسیار كم مى‏دیدند، ولى هنگامى كه جنگ شروع شد، آنان مومنان را بسیار زیاد دیدند؛ و این یارى و لطف خدا به مومنان بود. ابتدا مسلمانان را اندك جلوه داد تا دشمنان مغرور شوند و كار را آسان بگیرند، ولى هنگام جنگ، تعدادشان را چنان زیاد نشان داد كه ترس و وحشت به دل دشمنان افتاد. از طرفى، لشكر هزار نفرى دشمن به نظر مسلمانان بسیار كم مى‏آمد. ابن‏مسعود پس از جنگ مى‏گفت: «روز جنگ بدر، لشكر كافران به نظر ما كم مى‏آمدند. من به كسى كه كنارم بود گفتم: به نظر تو هفتاد نفر هستند؟ گفت: فكر مى‏كنم صد نفر باشند.» این موضوع را در قرآن چنین مى‏خوانیم:

 و آن‏گاه كه با هم برخورد كردید، آنان را در چشمان شما اندك نمود و شما را در چشمان آنان اندك نمود تا خداوند كارى را كه انجام شدنى بود، به انجام رساند؛ و كارها به سوى خدا بازگردانده مى‏شود.

    آیه‌ی 44

 دستورات جهاد

 خداوند مهربان، به مسلمانان اجازه نمى‏دهد كه در مقابل ظلم و تجاوز دشمن، آرام بنشینند. جهاد و ایستادگى در مقابل دشمن و دفاع از محرومان و ستمدیدگان بر مسلمانان واجب است. استوارى در مقابل دشمنان، جنگیدن با یاد خدا و در راه خدا، اطاعت از رهبرى دینى، پرهیز از پراكندگى و اختلاف، صبر و استقامت و دورى از غرور و خودنمایى، از دستورات مهم جهاد است كه در قرآن آمده است:

 اى كسانى كه ایمان آورده‏اید، وقتى با گروهى روبه‏رو شدید، پایدارى كنید و خدا را بسیار یاد كنید، شاید رستگار شوید. و از خدا و پیامبرش اطاعت كنید و اختلاف نكنید كه سست مى‏شوید و قدرتتان از بین مى‏رود؛ و صبر كنید، به راستى كه خدا با صابران است. و همانند كسانى نباشید كه با غرور و خودنمایى به مردم، از دیار خود خارج شدند و از راه خدا بازمى‏داشتند و خدا به آن‏چه مى‏كنند احاطه دارد.

    آیات 45 الى 47