٧) سوره ی انفال آیات ٣٤ الی ٤٠
سوت زدن عبادت نیست
گروهى از اعرابِ پیش از اسلام، به هنگام طواف خانهی كعبه، لخت مىشدند و سوت مىكشیدند و كف مىزدند و نام این كار را عبادت مىگذاشتند. این مشركان، در خانهی خدا، بتهاى زیادى قرار داده بودند و خود را سرپرست این خانهی بزرگِ خداپرستى مىدانستند. گفتهاند هر گاه پیامبر اكرم(ص) در كنار حجرالاسود در خانهی خدا مشغول نماز مىشد، دو نفر از مشركان یكى سمت راست و یكى سمت چپ او مىایستادند و با ایجاد سر و صدا و كف زدن او را آزار مىدادند.
در قرآن مىخوانیم كه مجازات این مشركان در جهان آخرت، عذاب سوزان آفریدگار یكتاست:
و چرا خدا عذابشان نكند، با این كه آنان مردم را از مسجدالحرام بازمىدارند و سرپرستان آن نیستند. به راستى كه سرپرستان آن به جز پرهیزكاران نیستند، ولى بیشترشان نمىدانند. و نمازشان در آن خانه جز سوت كشیدن و كف زدن نیست. پس به سزاى آن كه كافر بودید عذاب را بچشید.
آیات 34 و 35
زیانكاران
در سال دوم هجرى، هنگامى كه ابوسفیان به مردم مكه خبر داد كه سپاه اسلام قصد دارد در سرزمین بدر به كاروان تجارتى آنان حمله كند، مشركان مكه تمام نیروى خود را جمع كردند و هر چه توانستند از اموال و اسلحه و اسب و شتر در اختیار جنگجویان خود قرار دادند. اما مشركان در جنگ با مسلمانان شكست سختى خوردند. عدهاى كشته، عدهاى زخمى و تعدادى اسیر شدند. اموالشان از دست رفت و مایهی حسرت و اندوهشان شد. نتیجهی كمك به دشمنان اسلام را در قرآن چنین مىخوانیم:
به راستى، كسانى كه كافر شدند، اموال خود را خرج مىكنند تا از راه خدا بازدارند. پس، به زودى آن را خرج مىكنند، آنگاه حسرتى بر آنان خواهد شد؛ آنگاه شكست مىخورند و كسانى كه كافر شدند، به سوى جهنم محشور مىشوند. تا خداوند، ناپاك را از پاك جدا كند و ناپاكها را روى هم قرار دهد، سپس همه را جمع كند و در جهنم قرار دهد. آنان همان زیانكارانند.
آیات 36 و 37
به كسانى كه كافر شدند بگو
داستان زندگى مشركان در زمان پیامبران گذشته و نازل شدن عذابهاى الهى بر آنان، باید براى همه درس عبرتى باشد كه چنان چه از سرسختى و مخالفت با حق دست برندارند، باز این سنت الهى انجام مىگیرد. خداوند یگانه فرموده است:
به كسانى كه كافر شدند بگو: اگر دست بردارند، گذشتههایشان بخشیده خواهد شد و اگر به آن بازگردند، به یقین، سنّت پیشینیان گذشت.
آیهی 38
دستور جهاد
خداوند مهربان به مسلمانان دستور مىدهد با دشمنان جهاد كنند تا از دشمنى دست بردارند و علیه مسلمانان فتنه و آشوب به پا نكنند:
و با آنان بجنگید تا دیگر فتنهاى نباشد و دین یكسره از آنِ خدا گردد. پس اگر دست برداشتند، به راستى كه خدا به آنچه انجام مىدهند بیناست. و اگر روى گرداندند، پس بدانید كه خدا مولاى شماست. چه مولاى خوبى و چه یاور خوبى است.
آیات 39 و 40
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
سوره ی انفال- جزء نهم قرآن کریم
سوره ی انفال- آیات 25 الی 29سوره ی انفال- آیات 17 الی 24