بدتر از چهارپایان
خداوند مهربان انسان را آفرید و او را هدایت كرد و به او چشم و گوش و عقل و نعمتهاى فراوان دیگرى بخشید تا بیندیشد و راه سعادت و خوشبختى را پیدا كند. اما بعضى از مردم، گمراهى را به هدایت ترجیح مىدهند، به گناه مشغول مىشوند و گویى صداى راهنمایان را نمىشنوند. عقل و اندیشه خود را به كار نمىگیرند و به خودشان ستم مىكنند و خود را از نعمتهاى الهى محروم مىكنند در حقیقت انسانى كه از عقل و اندیشهاش استفاده نكند، همانند حیوان مىشود و شاید بدتر از حیوان؛ زیرا حیوان امكان اندیشه و تفكر را ندارد، ولى انسان این امكان را دارد و استفاده نمىكند. خداوند مهربان مىفرماید:
هر كه را خدا هدایت كند، پس او هدایت یافته است؛ و كسى را كه گمراه كند، پس آنان خودشان زیانكارند. و در حقیقت بسیارى از جن و انسان را براى جهنم آفریدهایم. دلهایى دارند كه با آن نمىفهمند و چشمهایى دارند كه با آنها نمىبینند و گوشهایى دارند كه با آنها نمىشنوند. آنان مانند چهارپایانند، بلكه گمراهترند. آنان غافلان هستند.
آیات 178 و 179
نامهاى نیكو
تمام نامهاى خوب و صفات پسندیده، مخصوص خداوند است و اصلِ همه‌ی نیكىها اوست. اگر كسى صفت خوبى دارد، خداوند به او بخشیده است. انسان چون جانشین خداوند در زمین است باید تلاش كند تا صفات الهى را در خود به وجود آورد. در روایات فراوانى آمده است كه خداوند نود و نه اسم دارد كه هر كسى او را به این نامها بخواند، دعایش پذیرفته مىشود. یگانه‌ی مهربان در قرآن مىفرماید:
و نامهاى نیكو مخصوص خداست، پس او را با آنها بخوانید و كسانى را كه در مورد نامهاى او كجروى مىكنند، رها كنید. به زودى براى آنچه انجام دادهاند، كیفر خواهند شد.
آیه‌ی 180
به آنان مهلت مىدهیم
گروهى از مردم، هم خودشان هدایت شدهاند و هم دیگران را هدایت مىكنند. اما افرادى هستند كه به جاى هدایت، گمراهى و گناه را انتخاب مىكنند و لذتهاى دنیا را به سعادت آخرت ترجیح مىدهند. آنان به نصیحتها و راهنمایىهاى دیگران توجه نمىكنند. خداوند مهربان به این بندگانش مدتى مهلت مىدهد. به آنان نعمت مىدهد، شاید پشیمان شوند و بازگردند. اما آنان نه تنها بازنمىگردند، بلكه با سوءاستفاده از نعمتهاى خدا، از انسانیت و پاكى فاصله مىگیرند و به تدریج به سوى هلاكت و بدبختى نزدیك مىشوند. خداوند مهربان مىفرماید:
و از كسانى كه آفریدهایم، گروهى هستند كه به حق هدایت مىكنند و به حق داورى مىكنند، و كسانى كه آیات ما را دروغ خواندند، به تدریج از جایى كه نمىدانند گرفتارشان مىكنیم. و به آنان مهلت مىدهیم. به راستى كه تدبیر من بسیار محكم است.
آیات 181 الى 183
مجنون نیست
مردم مكه، پیامبر اكرم(ص) را به خوبى مىشناختند. با فكر و تدبیر و امانتدارى او آشنا بودند. اما هنگامى كه او خود را به عنوان پیامبر خدا معرفى كرد، گفتند: «او دچار جنون و دیوانگى شده است.» مىگویند شبى حضرت محمد(ص) بالاى كوه صفا رفت و تمام مردم را صدا زد و آنان را به یگانهپرستى دعوت كرد و از مجازات الهى بیم داد. بتپرستان به جاى آن كه به سخنان او توجه كنند، گفتند: «او دیوانه شده، از شب تا صبح آرام ندارد.» قرآن به این كافران چنین پاسخ مىدهد:
آیا نیندیشیدهاند كه همنشین آنان جنون ندارد؟ او جز بیمدهندهاى آشكار نیست. آیا در ملكوت آسمانها و زمین و آن چه خداوند آفریده است نظر نمىكنند و این كه شاید زمان مرگشان نزدیك شده باشد؟ پس به كدامین سخن، بعد از آن ایمان مىآورند؟ كسى را كه خدا گمراه كند، هیچ هدایت كنندهاى ندارد و آنان را در سركشىشان سرگردان رها مىكند.
آیات 184 الى 186
نشر لک لک
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
سوره ی اعراف- آیات 88 الی 206-جزء نهم قرآن کریم
