۳۵ سال سیاست خارجی انقلاب اسلامی با تبیان
نوذر شفیعی عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با تارنمای فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان، ۳۵سال سیاست خارجی کشور را بررسی کرد.
به گزارش روابط عمومی، بخش سیاسی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان در این گفتگوی اختصاصی به بررسی فعالیت سی و پنج ساله دست اندرکاران نظام اسلامی در سیاست خارجی پرداخت.
نوذر شفیعی با اشاره به تغییر تاکتیکی سیاست خارجی کشور در دولت های سازندگی، اصلاحات، مهرورزی و اعتدال گفت:« سیاست خارجی ایران به ادوار مختلف تقسیم می‌شود. در تمام این ادوار منهای دولت موقت، اصول و استراتژی ها یکسان بوده و تاکتیک ها و روش ها هم متفاوت با یکدیگر بوده است.در واقع آرمان های انقلاب جوهره اصلی سیاست خارجی نظام بوده ولی ممکن بود یکی آرمان های انقلاب را از طریق نظامی تعقیب کند، یکی از طریق سیاسی، یکی فرهنگی و یکی از طریق فکری تا جامعه ایران به یک جامعه الگو و مدل تبدیل شود و دیگران به لحاظ فکری از آن پیروی کنند. این یک روند کلی بوده است. اما سیاست خارجی امر ثابتی نیست. می‌گویند دیپلماسی هم هنر است و هم روش اجرا. ما نمی توانیم بگوییم تا ابد با ایالات متحده آمریکا قطع رابطه هستیم، در حقیقت باید روابط بین الملل را در یک محیط پویا ببینیم و نه یک محیط ایستا. یعنی یکسری متغیرها ممکن است ظهور و بروز پیدا کند و به قطع رابطه منجر شود و یکسری متغیرها هم ممکن است بروز پیدا کند و به برقراری رابطه منجر شود. اما در کل مقاومت، تاکید و ایستادگی بر این اصول و آرمان ها وجود داشته است. حالا گاهی این را آرمانگرایی خوانده اند، گاهی واقع گرایی، گاهی هم آرمانگرایی واقع گرا و گاه واقع گرایی آرمان گرا. اینها کلمات و واژه هایی است که در توصیف این رفتار به کار می بریم. به نظر من به طور طبیعی ما در حال حرکت از آرمان گرایی صرف به سمت واقع گرایی آرمان گرا هستیم به این معنا که باید آرمان ها را با توجه به واقعیت های موجود تعقیب کرد تا آن اصل هزینه و فایده رعایت شود.»
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی مهمترین آرمان انقلاب در سیاست خارجی را استکبارستیزی دانست و افزود:«اصول و آرمان هایی که سیاست خارجی نظام بر آن استوار بوده است یکی قاعده نفی سبیل یعنی نفی سلطه و زیر دستی است یا اینکه می‌گوییم نه ظلم می‌کنیم و نه تحت ظلم قرار می گیریم یکی از آنهاست. اصل دیگر عدالتخواهی است اینکه ما خواهان یک نگاه برابر در توزیع ثروت و رفاه در سطح جهان هستیم یا اینکه در تصمیم گیری های بین المللی خواهان متوازن شدن تصمیم گیری ها هستیم؛ چه در ساختار سازمان های بین المللی مثل سازمان ملل متحد، صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و.. . که موارد این چنینی جزو اصول ماست یا حمایت از نهضت های آزادی بخش؛ مثلا حمایت ایران از حزب الله، حماس و جهاد اسلامی فلسطین در این چارچوب است. یا حمایت از کشورهای مسلمان در گوشه و کنار جهان. اصل دیگر حمایت از ملل آزاده جهان است. مثلا اگر ما با کوبا یا ونزوئلا رابطه داریم آن ها را به‌عنوان یک ملت آزاده می بینیم. آزاده در این تعریف کسی است که در مقابل نظم نامتعادل و نامتوازن موجود قرار می گیرد. یا اهمیت دادن به کشورهای همسایه به‌ویژه کشورهای مسلمان که اینها جزو اولویت های سیاست خارجی ما بوده و از دل آرمان های انقلاب بیرون آمده و تعقیب شده است.»
وی سیاست های کنونی دولت در تعاملات خارجی را متناسب با ارمانهای نظام نامید و خاطرنشان کرد:« در دولت آقای روحانی هم با توجه به اینکه فشارهای مضاعفی وجود داشت و تحریم ها قرار بود شکننده شود، انعطاف در مواضع لازم بود. اینها کارهای تاکتیکی بود که دولتها انجام دادند و هر کدام در جای خودش معنا و مفهومی پیدا می‌کند.من معتقدم این حرکت ها که بعضا بسیار هم متفاوت به نظر می رسد همه در راستای همان محور اصلی قرار داشته است و متناسب با شرایط داخلی و خارجی طراحی شده است. ا یک ساختار و یک کارگزار داریم. ساختارها تغییری پیدا نمی کند این کارگزارها هستند که تغییر می‌کنند و متاثر از تغییر کارگزاران، ممکن است تکنیک ها و روش ها تغییر کنند. اما نهایتا کارگزارها و دولت ها موظفند در چارچوب کلی این ساختار حرکت کنند.»
سارا کیان این گفتگو را برای بخش سیاسی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان تهیه کرده و متن کامل آن در اینجا قابل مشاهده است.
