آلودگی هوای آمریکا کجا رفت؟

تا چندی پیش بسیاری از شهرهای آمریکا به شدت آلوده بودند، به طوری که لس آنجلس «پایتخت مه دود جهان» نامیده می شد

به گزارش مجله سلامت طبق استانداردهای سازمان جهانی بهداشت، وجود بیش از ۱۰ میکروگرم ذرات معلق در هر مترمکعب هوا برای سلامت مضر شمرده می شود. براساس این استاندارد، بیشتر شهرهای آمریکا با متوسط آلاینده ۹.۶ میکروگرم در مترمکعب در محدوده ایمن قرار دارند ولی میزان آلاینده ها در ۳۳ درصد شهرهای بزرگ بیش از استاندارد سازمان جهانی بهداشت است. این شهرها در سراسر ایالات متحده پراکنده اند ولی همان طور که پیش بینی می شود، شهرهای شیکاگو، کلیولند، لس آنجلس و فیلادلفیا که صنایع سنگین در آنها وجود دارد یا با ترافیک سنگین مواجه اند، در زمره آلوده ترین ها قرار دارند. البته استاندارد آلودگی در ایالات متحده ۱۲ میکروگرم در نظر گرفته می شود که با این مقیاس فقط ۱۳ درصد شهرهای این کشور در تعریف آلودگی جای می گیرند.

در مورد اروپا قضیه فرق می کند؛ یک شهر اروپایی با تراکم صنعتی متوسط ۲ برابر استاندارد سازمان جهانی بهداشت، یعنی ۲۱.۷ میکروگرم در مترمکعب، ذرات معلق دارد. به این ترتیب ۹۳ درصد شهرهای اروپا طبق این استاندارد، آلوده اند.

استاندارد وضع شده به وسیله اتحادیه اروپا نسبت به همتای جهانی و آمریکایی اش بسیار آسان تر است؛ (۲۵ میکروگرم در متر مکعب). با توجه به این استاندارد فقط یک چهارم شهرهای اروپا آلوده هستند و در ایالات متحده فقط شهر فرستو در کالیفرنیا هوای آلوده دارد!

مشخصه دیگر در تعریف آلودگی هوا در شهرهای اروپایی، محدودبودن نسبی آلودگی به برخی مناطق خاص است، در حالی که میزان آلودگی در اروپا از آمریکا بیشتر است. کشورهای شمال اروپا یعنی اسکاندیناوی و کشورهای منطقه بالتیک، آلودگی کمتری نسبت به ایالات متحده دارند. اروپای غربی (آلمان و همسایگان غربی اش) با شاخص عددی ۱۶ و کشورهای شرق اروپا و مدیترانه با شاخص عددی ۲۶ میکروگرم در مترمکعب هوا دچار آلودگی هستند.

ترکیه بالاترین میزان آلودگی و کمترین درآمدسرانه را نسبت به شاخص های اروپا دارد و اگر سهم ترکیه را از آلودگی هوا در اروپا کنار بگذاریم، متوسط آلودگی هوا در اروپا به ۱۸.۷ میکروگرم در مترمکعب کاهش می یابد.

شاید بپرسید چرا نقشه آلودگی اروپا و آمریکا اینقدر متفاوت است؟ تاحدی می توان این امر را با زمان بندی هرکدام از آنها مرتبط دانست ولی تفاوت اصلی در انتخاب راهکارهای صحیح و بجا دیده می شود. تا چندی پیش بسیاری از شهرهای ایالات متحده به شدت آلوده بودند، به طوری که لس آنجلس «پایتخت مه دود جهان» نامیده می شد و کارمندان بخش های دولتی و خصوصی شهر گاری در ایالت ایندیانا یک پیراهن سفید تمیز اضافه با خود سر کار می بردند تا برای موقعیت های خاص بتوانند پیراهنشان را که طی چند ساعت کثیف شده بود، عوض کنند، اما از سال ۱۹۷۰ که قانون هوای پاک تصویب شد تاکنون، تغییرات قابل ملاحظه ای در بهبودکیفی هوا به وجود آمده؛ البته این تغییرات حاصل فرایندی یک شبه و اتفاقی نیست بلکه با رعایت جدی قوانین ایالتی و ملی ایجاد شده است. با مطالعه و مقایسه میزان آلودگی هوا در جهان مشاهده می کنیم در کشورهای کم درآمد میزان آلودگی هوا بیشتر است. مسلما این آلودگی نه ناشی از طبیعت خاص آن مناطق، بلکه بازتاب طبیعی اولویت های اجتماعی هر کشور است و اینکه هر دولتی تا چه حد حاضر باشد مخارج لازم را برای ارتقای منافع سلامت عمومی تامین کند. با گذشت ۴۵ سال از تصویب قانون هوای پاک، فواید هوای پاک و روش های ارزان جلوگیری از آلوده کردن هوا بیشتر و بهتر معلوم شده است.

منبع: مایکل گرین استون، نیویورک تایمز