تبیان، دستیار زندگی
تربیت فرزندان از دیدگاه مولای ما کاری سهل و اتفاقی نیست و خانواده باید شرائطی را فراهم آورند که فرزندان شان بتوانند به آسانی افکار و تمایلات خویش و مشکلات و تعارضات خود را با والدین یا دیگر اعضای خانواده خویش در میان بگذارند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرا همه تقصیرها را از جوانان می بینید؟؟

تامین نیاز به حدّ جوانی

امروزه در میان بزرگان جامعه شناس و اساتید تعلیم و تربیت و رادیو و تلویزیون تنها معضلی که مرتب از آن یاد می کنند و آن را به عنوان درد جامعه فریاد میزنند روابط دختر و پسرهای امروز ماست! و ماشاالله هر کدام از این بزرگواران چه جامعه شناس و چه مربی و حتی خانواده آخرش باین نتیجه می رسند که مقصر اصلی جوانان اند!
اما به راستی چرا دوران جوانی و جوان كه با این عظمت از آن یاد شده برای جامعه دغدغه بزرگ و عامل استرس والدین است؟ شاید یكی از علل آن آگاه نبودن بعضی از جوانان نسبت به این موضوع است، مستى جوانى، قدرت تفكر و دوراندیشى را از جوان مى‏ستاند و او را به كارهاى نادرست مى‏كشاند. امام على علیه‏السلام در روایتى با بیان انواع مستى، مستى جوانى را همچون مستى مال، قدرت، علم و تمجید خواهى، از عوامل زوال عقل و اراده و نیز نابودى آرامش و طمأنینه انسان مى‏داند.
باید گفت: مسأله ارتباط با نامحرم و به تعبیری دیگر «ارتباط با جنس مخالف»، فقط به مسائل جنسی مربوط نمی شود. بلکه علت دیگر آن می تواند خلأهای روحی و عاطفی باشد. وقتی جوان در کانون خانواده از همه ابعاد تربیتی از جانب خانواده برخوردار باشد، هم نیازهای روحی و عاطفی او در کانون خانواده برطرف می گردد و هم نحوه تعامل با اجتماع و به خصوص مسائل مربوط به جنس مخالف را فرا می گیرد و از آفات اجتماعی ناشی از عدم آگاهی در این باره ایمن می ماند. البته نیاز به جنس مخالف هم از لحاظ عاطفی و هم از لحاظ جنسی یک امر طبیعی است و مقصود از کلام این نیست که این نیاز باید سرکوب شود. لکن دقت خانواده و پدر و مادر به امور تربیتی و آموزشی، می تواند این امر را تعدیل کند و فرزندان را از بحران های ناشی از آن بیمه کرده، در آرامش قرار دهد تا به موقع و به صورت صحیح و مشروع، آن را دنبال کنند.
امیرالمومنین(علیه السلام) نه تنها در سنین کم فرزندان به تربیت آنها می پرداخت، بلکه در سنین جوانی آنها نیز در این امر کوتاهی نمی کرد. در حالی که لحظات پایانی عمر امام سپری می شد به امام حسن و امام حسین(علیه السلام) وصیت فرمود و توصیه های فراوانی در مورد اخلاق معاشرتی ابراز داشت. از جمله: ایجاد صلح و آشتی در بین مردمان، رسیدگی به حال یتیمان، نیکی به همسایگان، بخشش همدیگر، ایجاد پیوند دوستی، امر به معروف و نهی از منکر و ....
امام علی(علیه السلام) بنا به گفته ی خود، یکی از حقوق فرزند بر پدر را تعلیم قرآن می داند، ایشان نسبت به آموزش فرزندان خود توجه خاصی داشتند، به طوری که به امام حسن(علیه السلام) می فرماید:

باید گفت: مسأله ارتباط با نامحرم و به تعبیری دیگر ارتباط با جنس مخالف»، فقط به مسائل جنسی مربوط نمی شود. بلکه علت دیگر آن می تواند خلأهای روحی و عاطفی باشد

ان ابتدئک بتعلیم کتاب الله عزوجل و تاویله، و شرائع الاسلام و احکامه، و حلاله و حرامه، لا اجاوزذلک بک الی غیره؛
در آغاز تربیت، تصمیم گرفتم تا کتاب خدا همراه با تفسیر آیات را به تو بیاموزم و شریعت اسلام و احکام آن را، از حلال و حرام، به تو تعلیم دهم و این همه توجه را به تو کردم و غیر تو را برنگزیدم.
بنابراین امام علی(علیه السلام) به تعلیم و تربیت فرزندانش بسیار اهمیت می داد. در این بین تعلیم آداب معاشرت نیز مورد اهتمام امام بود، به طوری که به امام حسن(علیه السلام) فرمود با افرادی مانند احمق، بخیل، فاسق، دروغگو دوستی نکند:
یابنی، ایاک و مصادقه الاحمق، فانه یرید ان ینفعک فیضرک. وایاک و مصادقه البخیل، فانه یقعد عنک احوج ماتکون الیه. وایاک و مصادقه الفاجر، فانه یبیعک بالتافه. وایاک و مصادقه الکذاب، فانه کالسراب: یقرب علیک البعید، ویبعد علیک القریب؛.
بنابراین امام علی(علیه السلام) مانند پدری مهربان به امور فرزندان می پرداختند:
رایت حیث عنانی من امرک ما یعنی الوالد الشفیق، واجمعت علیه من ادبک ان یکون ذلک؛ همان گونه که یک پدر مهربان بهترین نیکی ها را برای فرزندش می خواهد، من نیز صلاح دیدم که تو را بدین صورت تربیت کنم و همت خود را بر آن گماشتم.  
همانطور که ملاحظه میفرمایید تربیت فرزندان از دیدگاه مولای ما کاری سهل و اتفاقی نیست و خانواده باید شرائطی را فراهم آورند که فرزندان شان بتوانند به آسانی افکار و تمایلات خویش و مشکلات و تعارضات خود را با والدین یا دیگر اعضای خانواده خویش در میان بگذارند.

تربیت فرزندان از دیدگاه مولای ما کاری سهل و اتفاقی نیست و خانواده باید شرائطی را فراهم آورند که فرزندان شان بتوانند به آسانی افکار و تمایلات خویش و مشکلات و تعارضات خود را با والدین یا دیگر اعضای خانواده خویش در میان بگذارند

کاش قبل از شروع دعوا و پیدا کردن مقصر، هر کدام از ارگانها این حقیقت را به جوانان می آموختند که: دوران جوانى، دوران كار و تلاش، صحنه شور و هیجان، عرصه خستگى‏ناپذیر سازندگى و دوران درخشندگى و بالندگى است. جوانان، قلب تپنده زندگى اجتماعى، مغز همیشه فعال زندگى، یارى‏رسان دین خدا در طول تاریخ، یاوران ولایت و رهبرى، و گوش شنواى پیام وحى و معارف بلند الهى هستند. جوانان مومن و با اخلاق، گنج‏هاى نهفته اجتماع و كلید هر نیكى و قفل هر بدى هستند.
امیرمومنان حضرت على علیه‏السلام درباره اهمیت و ارزش جوانى مى‏فرمایند: «قدر و منزلت دو گوهر گران‏بها و دو چیز با ارزش را هیچ‏كس نمى‏شناسد، مگر كسى كه آن را از دست داده باشد: جوانى و سلامتى.»
پس کاش والدینی که سعی می کند سلطه خشونت بار خود را به هر قیمتی که شده، حفظ کنند و فرزندانی که در خانه، دوستی برای خود نمی یابند و کینه و خشونتی مستمر را در دل می پرورانند جذب روابط عاطفی با افرادی بیرون خانواده می شوند یا رابطه با جنس مخالف را ترجیح می دهند! و همچنین مسئولین هم به جای انداختن توپ تقصیرات در زمین یکدیگر یمقدار خود را در این قضیه قضاوت کنند!

فرآوری: زین الدینی  
بخش نهج البلاغه تبیان


منابع:
روش تربیت فرزند در نهج البلاغه نویسنده : محمد رضا احمدی
اخلاق علوی با تأکید بر نهج البلاغه نویسنده: مرجان باوفا
رابطه دختر و پسر، نویسنده: علی حسینعلی پور

مطالب مرتبط:

پاسخ به سئوالات ارتباط دختر و پسر

ارتباط دختر و پسر با چشم چرانی(3)

حوصله خانواده را ندارم! با جنس مخالف شادترم!

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.