افراد واکسینه‌شده هم سرخک می‌گیرند
کار‌شناسان سلامت در آمریکا می‌گویند از آنجا که احتمال ابتلا به سرخک در افراد واکسینه نیز وجود دارد، مصون‌سازی بیشتر برای مقابله شیوع این بیماری ضروری است.
در ماه دسامبر سال گذشته میلادی (2014) شیوع بیماری سرخک در چهارده ایالت آمریکا گزارش شد که بر اثر آن حداقل 84 نفر به سرخک مبتلا شدند و این در حالی است که از بین این افراد، پنج نفر واکسن سرخک را تزریق کرده بود.
کار‌شناسان سلامت معتقدند برای پیشگیری کامل از شیوع سرخک لازم است پروسه «ایمن‌سازی جامعه» (Herd Immunity) انجام شود.
به گفته پزشکان، ویروس سرخک یکی از آلوده‌کننده‌ترین و مسری‌ترین ویروس‌های موجود است و موجب می‌شود 90 درصد افراد مستعدی که در معرض آن قرار دارند به این ویروس مبتلا شوند.
این ویروس هوازی برای ساعت‌ها در هوا باقی می‌ماند و هر فرد مبتلا به این ویروس می‌تواند 18 نفر دیگر را مبتلا سازد.
دکتر «ویلیام شافنر» از مرکز درمانی دانشگاه واندربیلت گفت: پروسه ایمن‌سازی جامعه حائز اهمیت است، زیرا هیچ واکسنی فرد را به طور صددرصد در برابر ویروس مصون نمی‌کند.
طبق اعلام موسسه ملی سلامت آمریکا، شیوع ویروس سرخک حتی در بین افرادی که واکسن آن را تزریق کرده‌اند نشان‌دهنده ضرورت انجام پروسه «ایمن‌سازی جامعه» است.
این پروسه به شرایطی اطلاق می‌شود که بخش مهمی از جامعه در برابر یک بیماری مسری مصون می‌شوند و در نتیجه احتمال شیوع آن کاهش می‌یابد.
مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا اعلام کرد: برای جلوگیری از ابتلای فرد به بیماری سرخک، دو دوز واکسن MMR (سرخک، سرخجه، اوریون) فرد را در برابر این ویروس 99 درصد مصون می‌سازد در حالی که تزریق یک دوز آن اثرگذاری 95 درصدی دارد.
ویروس سرخک در سال 2000 در آمریکا به مرز ریشه‌کنی رسید و در سال 2004 به پایین‌ترین میزان مبتلایان یعنی 37 مورد رسید. هر چند موارد ابتلا به این ویروس در ایالات متحده به دلیل واکسینه نشدن برخی افراد و افزایش سفرهای بین المللی در حال افزایش است.
سال گذشته میلادی (2014) در آمریکا 644 نفر به ویروس سرخک مبتلا شدند.
حالا ببینیم اصلا بیماری سرخک چیست.
عامل سرخک، ویروسی بنام پارامیکسو ویروس است. اگر فرد مبتلا به سرخک، سرفه یا عطسه کند، ویروس سرخک در هوا پخش می‌کند. این ذرات تا دو ساعت در هوا یا روی سطح اجسام به صورت فعال باقی می‌مانند. کودکی که با این ذرات تماس داشته باشد، چه از طریق هوا یا اجسام، مبتلا خواهد شد.
اگر فرزند شما واکسن سرخک را نزده باشد و یا به بیماری سرخک مبتلا نشده باشد، در صورت تماس با فرد بیمار 90 درصد شانس ابتلا به این بیماری را دارد.
معمولا 18 روز طول می‌کشد تا فرد بعد از تماس با ویروس، اولین علامت بیماری را نشان دهد.
بیشترین احتمال سرایت این ویروس به دیگران، چهار روز قبل از بیرون ریختن دانه‌ها و جوش‌ها و چهار روز بعد از آن است.
علائم بیماری سرخک چیست؟
علائم سرخک در کودک‌ها معمولا با تب شروع می‌شود، آبریزش شدید بینی، قرمزی چشم‌ها و اشک ریزش از علائم مهم دیگر آن هستند.
بعد از چند روز ممکن است یک دانه یا لکه‌ای که نشانه سرخک است در دهان فرد مبتلا ظاهر شود که معمولا روی غشای مخاطی داخلی گونه دیده می‌شود.
بعد از دو روز دانه های پوستی سرخک بتدریج روی صورت و گردن بیمار ظاهر می‌شود و پشت بیمار را هم می‌پوشاند، سپس دانه‌های سرخک بازو‌ها و دست‌ها و در نهایت پاهای بیمار را فرا می‌گیرد.
دانه‌های سرخک در ابتدا بصورت لکه‌های قرمز و صاف هستند، اما ممکن است بصورت یک برآمدگی کوچک نمود پیدا کنند.
همینطور که بثورات پوستی ظاهر می‌شوند تب هم بالا‌تر می‌رود و گاهی اوقات تا 40 درجه سانتیگراد هم می‌رسد. دانه‌ها نیز ممکن است خارش داشته باشند.
ممکن است تهوع، استفراغ، اسهال و ورم غدد لنفاوی در سرخک دیده شود. بروز سرفه در کودک مبتلا به سرخک می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد.
دانه‌ها تا حدود پنج روز دوام خواهند داشت و پس از این مدت به تدریج ناپدید می‌شوند. اما قبل از اینکه کاملا از بین بروند قهوه‌ای رنگ خواهند شد. ترتیب از بین رفتن ضایعات پوستی در سرخک به همان ترتیبی است که ظاهر شده‌اند، یعنی دانه‌هایی که ابتدا در صورت و بالاتنه ظاهر شده بودند قهوه‌ای شده و بعد از آن در قسمت های دیگر بدن تیره رنگ و پوسته پوسته شده و نهایتا می‌ریزند.
اگر کودکم به سرخک مبتلا شد چگونه از او مراقبت کنم؟
اگر شک دارید که فرزندتان سرخک گرفته است یا خیر، فورا او را نزد پزشک ببرید.
وقتی پزشک بیماری سرخک فرزندتان را تایید کرد، باید اسباب راحتی او را فراهم سازید.
او باید استراحت کافی داشته باشد و به مقدار کافی مایعات (شامل آب و آب میوه) دریافت کند تا بدین ترتیب از کم آبی ناشی از تب جلوگیری شود. استفاده از دستگاه بخور ممکن است برای سرفه فرزندتان مفید باشد.
می‌توانید برای کاهش درد و تب کودک، از شربت استامینوفن استفاده کنید. اگر فرزندتان کوچک‌تر از سه ماه است، برای دریافت هر دارویی حتما با پزشک وی مشورت کنید.
هرگز به کودکتان آسپیرین ندهید، زیرا می‌تواند موجب سندرم ری شود. این بیماری نادر، اما کشنده است.
آیا راهی برای پیشگیری از این بیماری وجود دارد؟
کودکان باید واکسن MMR را بزنند. این واکسن تا 95 درصد از بیماری‌های سرخک، سرخجه و اوریون جلوگیری می‌کند.
طبق برنامه واکسیناسیون، اولین واکسن MMR در یک سالگی (دوزاده ماهگی) زده می‌شود و تکرار آن حدود 4 تا 6 سالگی است.
در سال اول زندگی، سیستم ایمنی بدن کودک آنقدر کامل نیست که در مقابل ویروس واکسینه شده، واکنش کامل نشان دهد. در طول این زمان آنتی بادی‌هایی که فرزندتان در بدو تولد از شما دریافت کرده است او را در مقابل بیماری محافظت خواهد کرد.
واکسن MMR ویروس زنده ضعیف شده است و از آنجایی که ویروس به کار رفته در واکسن ضعیف شده است، باعث بروز بیماری در بدن فرزندتان نمی‌شود.
در عوض ویروس ضعیف شده در سلول های بدن موجب پاسخ ایمنی می‌شود که می‌تواند از ابتلای او به بیماری سرخک هنگام تماس یا در معرض بودن با ویروس جلوگیری کند.
واکسن بهترین و تنها راه شناخته شده برای پیشگیری از بیماری سرخک است.
منابع:
ایسنا
پارسه گرد - نغمه خالقی
مطالب مرتبط:
سرخك در کودکان
ویروس سرخک و تومورهای مغزی کودکان
بیماری های عفونی فصل بهار
آشنایی با 17 بیماری در کودکان
9 توصیه سنتی غلط درباره نوزادان
بیماری سرخجه و عوارض آن
بچه مبتلا به اوریون نباید مدرسه برود
