بنزین
متداول‌ترین سوختی که در خودروها مورد استفاده قرار می گیرد، بنزین می‌باشد. بنزین ترکیبی از پنتان، هگزان، هپتان، اکتان، نونان و دکان می‌باشد.
بنزین هم از طریق پالایش نفت خام در طبقات بالایی برج تقطیر بدست می آید و هم از روش کراکینگ بدست می‌آید. در روش کراکینگ، با شکستن مولکول هیدروکربن‌های سنگین و بزرگ، مولکول های هیدروکربنی کوچکتری به وجود می‌آید. گاهی اوقات نیز از روش پلی مریزاسیون استفاده میآ‌شود که در آن، اتم های کوچکتر با یکدیگر ترکیب شده و اتم‌های هیدروکربنی بزرگتری را به وجود می‌آورند.
با توجه به این که سبک ترین ماده موجود در بنزین، پنتان با نقطه جوش درجه سانتیگراد می‌باشد. تبخیر بنزین در دماهای بالاتر از درجه شروع می‌شود. بنابراین فراریت بنزین و قابلیت تبخیر شدن آن جزء یکی از خصوصیات بارز آن می‌باشد. آخرین ماده‌ای که از بنزین تبخیر می‌شود، دکان با نقطه جوش می‌باشد.
خاصیت فراریت بنزین، در هنگام روشن کردن موتور یک مزیت محسوب می شود که به روشن شدن موتور کمک می‌نماید. ولی توجه داشته باشید که تبخیر بیش از حد بنزین مخصوصاً در هوای گرم، ممکن است باعث خفه کردن موتور شود. میزان فراریت بنزین معمولاً با افزایش درجه حرارت، بیشتر و با افزایش فشار، کاهش می‌یابد.
از سوی دیگر لازم است که بنزین در برابر خودسوزی و اشتعال خود به خود دارای مقاومت کافی باشد. در بسیاری از اوقات به منظور افزایش عدد اکتان بنزین، به آن تترا اتیل سرب اضافه می‌نمایند. مقدار تترا اتیل سرب اضافه شده کمتر از یک هزارم حجم بنزین است. با این کار مقاومت بنزین در مقابل خودسوزی افزایش یافته و می‌توان از نسبت تراکم‌های بالاتری در سیلندر استفاده نمود. البته توجه داشته باشید که این ماده به شدت باعث آلودگی محیط زیست گردیده و برای انسان بسیار مضر است. زیرا در این حالت با سوختن بنزین، ترکیبات آروماتیک تولید می‌شود. هر چقدر مقدار این ترکیبات آروماتیک در بنزین بیشتر باشد، چگالی (دانسیته) آن نیز افزایش خواهد یافت.
یکی دیگر از موادی که به منظور افزایش عدد اکتان بنزین مورد استفاده قرار می‌گیرد، متانول می‌باشد. با افزودن 10 درصد متانول به بنزین، می‌توان عدد اکتان بنزین را در حدود سه درجه افزایش داد. البته یکی از مشکلات متانول نیز، مقاومت تبخیر سریع آن می‌باشد.
معمولاً عدد اکتان بنزین بین 90 تا 100 می‌باشد و حتی گاهی اوقات بیشتر از 100 هم می‌باشد. مقدار عدد اکتان بنزین بستگی به روش تولید بنزین و موادی که به آن افزوده گردیده است، دارد. بطور مثال بنزین هایی که با روش کراکینگ تولید می‌شوند، نسبت به بنزین‌های استخراج شده از برج تقطیر، دارای عدد اکتان بالاتری هستند.
همچنین عدد اکتان بنزین سوپر نسبت به بنزین‌های معمولی بالاتر می‌باشد. علت این مطلب، وجود تترا اتیل سرب درون بنزین سوپر است. به طوریکه در اغلب اوقات عدد اکتان بنزین سوپر بیش از 100 می‌باشد.
توجه داشته باشید که بنزین‌های با کیفیت پایین که عدد اکتان آن ها در حدود 90 است، برای نسبت تراکم‌های پایین‌تر مثل نسبت 7:1 مناسب است. ولی بنزین‌های با کیفیت بالاتر که عدد اکتان آن ها در حدود 100 و یا بالاتر است، می‌توانند برای نسبت تراکم‌های بالاتر تا حدود 12:1 نیز مورد استفاده قرار گیرند.
از مشخصه‌های دیگر بنزین، می‌توان به ارزش حرارتی آن که 32300 کیلوژول بر لیتر است، اشاره نمود. این عدد بدین معناست که با سوختن یک لیتر بنزین، می‌توان به اندازه 32300 کیلوژول انرژی تولید نمود. (این مقدار معادل 10500 کیلو کالری بر کیلوگرم می‌باشد).
همچنین با توجه به این که بنزین همواره با قطعات سیستم سوخت رسانی در تماس است، لازم است که به آن موادی اضافه شود تا هم قابلیت پاک‌کنندگی و رسوب‌زدایی بنزین افزایش یابد و هم از زنگ‌زدگی و خوردگی قطعات جلوگیری نماید. مثلاً برای جلوگیری از رسوب نمودن سرب در کناره‌های شمع و سوپاپ‌ها، اتیلن دی برومید به بنزین اضافه می کنند.
