محجبه های ساپورت پوش

عبارت «چادر، حجاب برتر» را زیاد شنیده و در جای جای دیوارها و دیوارکوب های شهر و کشور دیده ایم. عبارتی که گاه از فرط تکرار، خسته کننده و عادی و شاید بی معنا شده است.

دختر امروزی، دوست دارد دیده شود؛ زیبا به نظر برسد؛ عقب مانده و ساده و... لقب نگیرد. به همین خاطر است که حتی اگر با اصرار خانواده، جبر محیط و یا انتخاب خود نیز حجاب برتر را انتخاب کند، به آن قانع نخواهد بود. سیاهی یک رنگ چادر، چیزی نیست که حس زیبایی خواهی دختر جوان امروزی را ارضا کند.

سادگی چادرهای سنتی نیز آنقدر زیاد و کارکردن با آنها دشوار است، که دختر وارد اجتماع شده امروز، چنین چادری جزو الویت های انتخابی اش نباشد.

دختر امروز، دختر با حجاب برتر امروز، تحت تأثیر آموخته های رسانه ای، در پس زمینه ذهنی اش عبارتی فراتر از این حجاب برتر می درخشد: «تو با حجاب زیباتر خواهی بود.»

اینکه این عبارت تا چه حد درست است، نیازمند نگاهی دوباره به تحولات و اتفاقات میدانی و موجود پیرامونمان است. نگاهی به آنچه به عنوان حجاب و در قالب زیبایی دیده و بعضاً ارائه می شود.

دخترکان چادر به سری که آرایش هایی به زنده ترین و زننده ترین صورت های ممکن بر صورت دارند که تضاد جالب و زیبایی را نیز در کنار رنگ مشکی چادرشان به وجود می آورد. چادری هایی که مانتوهای تنگ و چسبان شان که از میان چادر به کنار رفته شان، هر چشمی را به دنبال خود می کشد. محجبه هایی که زیر چادرهایشان از مد این روزهای جامعه غافل نشده و ساپورت پوش به خیابان می آیند. خانم هایی که آرایش غلیظ  را برای رنگ و لعاب دادن به بی حالی و بی حسی صورتشان، مجاز دانسته و نمی خواهند بیمار به نظر برسند!

از منظر بسیاری از روشنفکران امروزی، تمام اینها آزادی ها و عادیات زندگی یک دختر است؛ دختری که می خواهد در کنار حجابش، زیبا هم باشد؛ دختری که می خواهد حجابش زیباترش کند؛ دختری که می خواهد با حجاب زیبا باشد!

اما اگر نگاهی به قرآن و آموزه های دینی مان داشته باشیم، با عباراتی در تضاد با این روند برمی خوریم:

«وَلا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا.» از زینت های خود جز آن مقدار که معلوم است را آشکار نکنید. (نور/31)

«وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الأولَى.» همچون دوران جاهلیت نخستین در میان مردم ظاهر نشوید. (احزاب/33)

«وَلا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ.» هنگام راه رفتن پاهای خود را به زمین نزنید، تا زینت های پنهانتان آشکار نشود. (نور/31)

آنچه در یکایک آیات قرآن به چشم می خورد، تأکید بر حفظ و حراست از زیبایی های ظاهری و باطنی و عدم جلوه گری در انظار است. این بدان معناست که حجاب و پوشش تنها یکی از ارکان حفظ حیاست، گفتار و رفتار و حرکات نیز نیازمند حیا هستند. در برخوردهای اجتماعی عدم خودنمایی و نشان دادن زیبایی ها و جلوه گری نیز به میزان پوشش مهمند و مورد تأکید.

با این ملاک، مشخص می شود که حجاب تنها به معنای پوششی مانند چادر نیست که با سرکردن آن بتوان هر طور که می خواهیم در انظار ظاهر شویم؛ حجاب سپری است برای دفع نگاه ها و جلب توجه ها. پس انتخاب ظواهری که این سپر را بی اثر کند و ما را همچنان در معرض توجه قرار دهد، به معنای بی حجابی است.

می توان گفت آنچه امروزه به عنوان چادر در انواع طرح ها و نقش ها، با زر و زیور فراوان عرضه می شود، نه تنها حجاب و مانع خود نمایی و جلوه گری نیست که خود عاملی است برای جلوه گری و تبرج بیشتر. البته مسلم است که اسلام مانع زیبایی و زیبایی خواهی نیست؛ اسلام دین رهبانیت و تفریط نیست؛ اسلام همانقدر که به این مسائل اهمیت می دهد به آراستگی و تمیزی و... نیز اهمیت می دهد. اما آنچه برای خالق ما از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیبا بودن در کنار جلب توجه نکردن است؛ که بهترین مصداق آن، زیبا بودن برای خانواده است: «وَلَا یبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ.» زینت خود را جز برای همسرانشان آشکار نکنند. (نور/31)

از منظر اسلام، خانواده محلی است برای ارضاء همه نیازها و خواست های جسمی و روحی، خانواده امن ترین و زیباترین کانونی است که می توان در آن بهترین بود.

اسماء جیران پور

بخش زیبایی تبیان

مطالب مرتبط: