لامپ خلاء
دانش پژوهان گرامی در این جا قصد داریم شما را با وسیله ای به نام لامپ خلاء آشنا نماییم.
لامپ خلأ در آمریکای شمالی تیوب الکترون، یا لامپ ترمیونیک، وسیلهای است که حرکت الکترونها را در محیط نزدیک به خلأ تشدید میکند یا تغییر میدهد و یا سیگنال الکترونیک در حرکت الکترونها بوجود میآورد.
به زبان ساده لامپ خلأ، وسیلهای است که جریان الکتریکی را کنترل (تقویت یا کاهش) میکند. معایب لامپهای خلأ، اندازه بزرگ آنها و عد م اطمینان و گرمای زیادی است که هیتر یا فیلمن داخل آن ایجاد میکند.
لامپهای خلأ در پیدایش فناوری الکترونیک که باعث تجارتی شدن رادیو، تلویزیون، رادار، دستگاههای تقویت صوت، شبکههای بزرگ تلفنی، گونههای مدرن کامپیوترهای دیجیتالی و پردازشگرهای صنعتی شد نقش مهمی داشتند. در بسیاری از کاربردها، عناصر حالت جامد مانند ترانزیستورها و عناصر نیمههادی دیگر، جایگزین لامپهای خلأ شدهاند.
لامپهای خلأ در دو حالت زیر هستند:
1- دیود
2- ترایود
ترایودها در واقع لامپ خلأی هستند که یک اتصال الکتریکی که گاهی به صورت یک مشبکه فلزی است با ورودی دلخواه به آن وارد میشود. اگر به این اتصال قطب منفی وصل شود جریان را کاهش و اگر قطب مثبت متصل شود جریان الکتریکی افزایش می یابد و بدین صورت جریان الکتریکی کنترل میشود.
لامپ خلأ درکامپیوترهای اولیه به عنوان سویچ استفاده میشد به این معنی که ماژول یا بخشی را روشن و خاموش میکرد.
اگر لامپ خلاء را در مدار یک باتری یا چشمه جریان دیگری قرار دهیم بطوری که آند آن به قطب مثبت چشمه و کاتد به قطب منفی وصل باشد و کاتد را بوسیله چشمه کمکی گرم کنیم. الکترون هایی که از رشته (کاتد) تبخیر میشوند به طرف آند حرکت میکنند، و در مدار جریانی ظاهر میشود. ولی اگر مدار را چنان ببندیم که منفی چشمه الکترونی به آند و مثبت به کاتد وصل باشد، الکترون هایی که از کاتد تبخیر میشوند توسط میدان الکتریکی به کاتد برگردانده میشوند و در مدار جریانی وجود نخواهد داشت. پس، دیود دارای این خاصیت است که جریان را در یک جهت عبور میدهد و مانع عبور آن در جهت مخالف میشود. وسایلی که جریان را فقط در یک جهت عبور میدهند به لامپ های یکسو کننده معروف هستند.