سوره ی مائده - آیات 76 الی 81
خداوند شنوا و داناست
خداوند مهربان به مشركان براى همیشه یادآورى مىفرماید كه پرستش هر چیزى غیر از خدا باطل است و سودى به حال كسى ندارد. پرستش مخصوص خدایى است كه دعاها را مىشنود و به اسرار درونِ همه آگاه است. در قرآن چنین مىخوانیم:
بگو: آیا چیزى غیر از خدا را مىپرستید كه مالك سود و زیان شما نیست و خداست او كه شنواى داناست.
آیه‌ی 76
زیادهروى نكنید
مسیحیان معتقد بودند كه حضرت عیسی (ع) فرزند خداست كه براى بازخرید گناهان بشر آمده است و به او لقب «فادى»، یعنى فدا شونده در برابر گناهان بشر داده بودند و در توصیف حضرت مسیح(ع) بسیار زیادهروى مىكردند. بنىاسرائیل هم، خود را قوم برتر مىدانستند و معتقد بودند فرزندان خدا هستند و آتش جهنم جز چند روزى به آنان نخواهد رسید. خداوند مهربان مىفرماید:
بگو: اى اهل كتاب در دین خود به ناحق زیادهروى نكنید و از خواستههاى گروهى كه پیش از این گمراه شدند و بسیارى را گمراه كردند و از راه راست گمراه شدند، پیروى نكنید.
آیه‌ی 77
امر به معروف و نهى از منكر
در حدیثى از پیامبر اكرم(ص) مىخوانیم: «باید امر به معروف و نهى از منكر كنید و دست افرادِ نادان را بگیرید و به سوى حق دعوت كنید وگرنه خداوند قلبهاى شما را مانند یكدیگر مىكند و شما را از رحمت خود دور مىكند؛ همانگونه كه آنان را از رحمت خود دور كرد.»
حضرت عیسى(ع) و حضرت داوود(ع)، قوم بنىاسرائیل را نفرین كردند؛ زیرا عدهاى از آنان گناهكار بودند و دیگران هم آنان را از گناه بازنمىداشتند و به ایمان و كارهاى شایسته دعوت نمىكردند. خداوند مهربان مىفرماید:
از بنىاسرائیل، آنان كه كافر شدند به زبان داوود و عیسى پسر مریم لعنت شدند؛ به این دلیل كه سركش و متجاوز بودند. آنان از كارهاى زشتى كه مرتكب مىشدند، یكدیگر را نهى نمىكردند. چه كار بدى مىكردند.
آیات 78 و 79
دوستى با كافران ممنوع
كافران، مردم را از خداپرستى بازمىدارند و به گناه و كارهاى بد تشویق مىكنند. خداوند مهربان به مومنان اجازه نمىدهد كه با كافران دوست باشند و مىفرماید:
بسیارى از آنان را مىبینى كه با كافران دوستى مىكنند. به راستى آنچه از پیش براى خود مىفرستند چه بد است. خداوند بر آنان خشم گرفت و همیشه در عذاب مىمانند. و اگر به خدا و پیامبر و آنچه به او نازل شده ایمان مىآوردند، آنان را به دوستى نمىگرفتند، ولى بسیارى از آنان نافرمانند.
آیات 80 و 81
آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء ششم - سوره‌ی مائده
