غفلتی که باعث پریشانی است
بد نشستن، طولانی نشستن، کم تحرکی و... می‌تواند عامل بسیاری از بیماری‌ها باشد که به راحتی می‌توان از آن‌ها برای همیشه دور شد؛ پس با کمی مطالعه و دقت از بیماری‌های ناخواسته جلوگیری کنید.
ساعت شش صبح است و باید از خواب برخیزد و خود را برای مدرسه آماده کند. شب گذشته به خاطر حجم زیاد تکالیف تا دیر وقت بیدار بوده و هنوز خستگی شب در جسمش سنگینی می‌کند! امروز باید تعداد زیادی از کتاب و دفترهایش را با خود تا مدرسه حمل کند، خمیده کفش‌ها را به پا می‌کند، کیف را روی دوشش می‌اندازد و راه می‌افتد ...
نرم و آهسته می‌آید
خیلی آرام و آهسته شروع می‌شود طوری که اصلاً احساس نمی‌کنید. هر روز که فرزندتان از منزل به سمت مدرسه و از مدرسه به سمت خانه در حرکت هست؛ کیف یا کوله‌ای را که بر سر شانه‌اش می‌گذارد؛ کفش‌ها را به پا می‌کند و روزانه بیشتر از پنج ساعت روی صندلی مخصوص مدرسه می‌نشیند. با مرور زمان ناگهان متوجه می‌شوید که در اوایل نوجوانی همان زمان که استخوان‌ها و قامتش شکل می‌گیرد، کمی قوز پیدا کرده، احساس کمر درد دارد و یا صاف که می‌ایستد یکی از شانه‌ها نسبت به دیگری پایین‌تر است؟
به همین سادگی متوجه می‌شوید؛ درست همان لحظه‌ای که شما به فکر نمره بالا و استعداد یابی از فرزندتان بودید و مرتب درس‌هایش را چک می‌کردید اتفاقی افتاده است که حالا باید برای جبرانش هر چه زودتر اقدام کنید.
پس بهتر است قبل از هر چیز ناهنجاری‌های قامتی را بشناسید:
پایین بودن یك شانه نسبت به شانه دیگر را شانه نامتقارن یا افتادگی شانه می‌نامند. این ناهنجاری بر اثر عواملی چون اتخاذ وضعیت‌های نادرست هنگام نشستن، حمل كیف و كتاب با یك دست و استاندارد نبودن میز، نیمكت و در نتیجه خم شدن بیشتر به یك سمت هنگام نوشتن بروز می‌کند.
افزایش گودی كمر به نحوی كه از حد طبیعی بیشتر باشد را گودی كمر می‌نامند. افراد مبتلا به گودی كمر معمولاً با عوارضی چون افزایش قوس كمر، افزایش فشار وارده بر مهره‌های تحتانی كمر و كاهش انعطاف پذیری و تحرك در ناحیه كمری مواجه می‌شوند این افراد همچنین مستعد ابتلا به كمردرد و كوتاهی قد هستند، حتی ممكن است گوژپشت شوند.
پشت گرد نیز یكی دیگر از این مشكلات اندامی است. گوژپشتی را می‌توان نام آشناترین ناهنجاری ساختار قامتی نامید، قرار دادن تنه در وضعیت غلط، ضعف عضلانی، افزایش گودی كمر و برخی بیماری‌ها علل اصلی وجود این ناهنجاری هستند.
استفاده از کیف‌های سنگین، نشستن پشت میز و نیمکت‌های غیراستاندارد، پوشیدن كفش تنگ، بی حركتی و بد حرکتی، تغذیه نامناسب، بی توجهی به ورزش مدارس و نبود معلم متخصص در زنگ تربیت بدنی، از جمله دلایل بروز ناهنجاری‌های قامتی می‌باشد.
کوله بهتر است
امروزه بیشتر افراد، به ویژه جوانان و کودکان ترجیح می‌دهند از کیف‌هایی استفاده کنند که اصطلاحاً به آن کوله پشتی می‌گویند؛ استفاده از کوله مناسب بهترین وسیله برای حمل کتاب‌ها و وسایل دانش آموزان است. تحقیقات بی شماری در سراسر دنیا از جمله در کشور ما نشان داده که استفاده نادرست از کیف و کوله پشتی، حمل غلط و وزن بالای آن‌ها می‌تواند صدمات بسیاری به گردن، کمر، ماهیچه‌ها و ستون فقرات وارد کند.
استفاده از کیف و کوله نامناسب یا حمل نامناسب آن می‌تواند چه در کودکی چه نوجوانی و چه بزرگسالی سبب بروز مشکلاتی شود، اما به هر حال بروز این ناراحتی‌ها در سن پایین به دلیل آنکه استخوان‌ها در حال رشد و شکل گیری است و تاندون ها انعطاف پذیرتر هستند می‌تواند شدیدتر باشد. خم کردن سر به جلو برای تحمل وزن کیف و کوله و متعاقب آن عوارض گردن و گردی پشت، افتادگی شانه‌ها، بد شکلی ستون فقرات، تنها بخشی از مشکلاتی است که می‌تواند گریبان گیر فرزند شما باشد.
پس بهتر است بین کیف یا کوله، کوله را انتخاب کنید؛ کوله پشتی را نباید خیلی سنگین کرد و از انداختن آن روی یک شانه باید خودداری نمود. توجه داشته باشید که کوله خیلی پایین نیفتد و روی کمر قرار نگیرد (وزن کودکتان را تقسیم بر 10 یا 15 کنید عدد بدست آمده باید مقدار وزن کوله به همراه محتویاتش باشد).موقع برداشتن کوله نباید آن را از روی شانه پرتاب کرد، بلکه باید روی زمین نشست یا کوله را روی میز قرار داد و با هر دو دست آن را از روی کمر انداخت...
اما اگر فرزندتان کیف یا کلاسور را دوست دارد؛ حتماً باید با دو دست حمل کند و اگر روی شانه می‌اندازد تذکر دهید که مرتباً جای کیف را عوض کند. به او بگویید که جلو را نگاه کند و سرش را بالا بگیرد به گونه‌ای دیگر همیشه به 5 متر جلوتر نگاه کند.
زمانی که حرف از کفش مناسب می‌شود بیشتر افراد فکر می‌کنند که باید کفش گران بخرند؛ اما این طور نیست، کفشی را برای فرزندتان انتخاب کنید که حتما 3 سانتی متر پاشنه داشته باشد و بتواند انگشتان پاهایش را در کفش تکان دهد، ساق دار باشد و مچ پای او را به خوبی بپوشاند. دقت کنید که کاملاً اندازه پای فرزندتان باشد و بزرگ یا کوچک نباشد.
اما درباره نحوه نشستن پشت میز چه در کلاس چه در منزل هنگام نوشتن تکالیف به فرزندتان بیاموزید که اولاً تحرک داشته باشد؛ یعنی گاهی روی میز و یا نیمکت جا به جا شوند و زنگ‌های تفریح حتماً قدم زدن را در هوای باز فراموش نکند. به نیمکت یا صندلی کلاس تکیه بدهد و هنگام نوشتن مطالب روی دفتر و کتاب خود خم نشود.
نتیجه گیری
چندی پیش مطلبی خواندم با این مضمون که درد و بیماری وجود ندارد، این خود انسان‌ها هستند که درد و بیماری را به وجود می‌آورند. این که درد را خود آدمی برای خود به ارمغان می‌آورد چندان دور از ذهن نیست؛ بد نشستن، طولانی نشستن، کم تحرکی و... می‌تواند عامل بسیاری از بیماری‌ها باشد که به راحتی می‌توان از آن‌ها برای همیشه دور شد؛ پس با کمی مطالعه و دقت از بیماری‌های ناخواسته جلوگیری کنید.
