عیسى(ع) همانند آدم(ع)
چند نفر از بزرگان مسیحیان كه به عنوان نماینده به مدینه رفته بودند، از رسول اكرم(ص) پرسیدند: ما را به چه چیز دعوت مىكنى؟ پیامبر اكرم(ص) فرمود: به سوى خداوند یگانه و این كه از طرف او رسالت دارم و مسیح(ع) بندهاى از بندگان او بود و حالات بشرى داشت و مانند دیگران غذا مىخورد. اما مسیحیان حرف پیامبر(ص) را نپذیرفتند و معتقد بودند كه چون حضرت مسیح(ع) پدرى نداشته است، پس فرزند خداست و از حضرت رسول(ص) پرسیدند: آیا هرگز دیدهاى فرزندى بدون پدر متولد شود؟
پاسخ قرآن را اینگونه مىخوانیم:
مَثَل عیسى در نزد خدا، مانند مَثَل آدم است كه او را از خاك آفرید سپس به او گفت: باش، پس موجود شد. حق از جانب پروردگار تو است، پس از تردید كنندگان نباش.
مُباهَلَه
مسیحیانى كه براى بحث و گفتوگو و نتیجهگیرى به مدینه نزد پیامبر اكرم(ص) رفته بودند، استدلال و حرفهاى منطقى آن حضرت را نمىپذیرفتند و بر اعتقادات خود پافشارى مىكردند. به امر خداوند، پیامبر اكرم(ص) به مسیحیان پیشنهاد كرد كه اگر حرفهایش را نمىپذیرند براى مباهله آماده شوند. یعنى یكدیگر را نفرین كنند و از خدا بخواهند كه دروغگو را مجازات و رسوا كند. مسیحیان از پیامبر اكرم)ص) مهلت خواستند تا در این مورد مشورت كنند. نتیجه‌ی مشورت این بود كه گفتند: اگر محمد(ص) با سر و صدا و جمعیت زیادى براى مباهله آمد، نترسید و مباهله كنید؛ اما اگر با نزدیكان و فرزندانش آمد، بدانید كه او پیامبر خداست و مباهله با او خطرناك است. وقتى قرار مباهله گذاشته شد، پیامبر(ص) همراه با حضرت على(ع) و حضرت فاطمه(س) و حسن (ع) وحسین(ع) بر سر قرار رفتند. در روایتى آمده است كه بزرگ مسیحیان به آنان گفت: من صورتهایى مىبینم كه اگر از خداوند تقاضا كنند كوهها را از جا بركند، چنین خواهد كرد. هرگز با آنان مباهله نكنید كه هلاك خواهید شد و یك نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند.
سرانجام مسیحیان از مباهله خوددارى كردند و حاضر شدند با مسلمانان صلح كنند. در قرآن چنین مىخوانیم:
پس هر كس در این مورد، پس از دانشى كه به تو رسیده با تو مجادله كند، بگو بیایید پسرانمان و پسرانتان، و زنانمان و زنانتان و خودمان و خودتان را فراخوانیم. آنگاه نفرین كنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. به راستى این داستان حق است و جز الله هیچ خدایى نیست. و به راستى فقط الله، شكستناپذیر حكیم است. پس اگر رویگردان شدند، خداوند مفسدان را مىشناسد.
آیات 61 الى 63
ما مسلمانیم
پیامبر اكرم(ص)، ابتدا مسیحیان را با استدلال و منطق دعوت به اسلام كرد. اما مخالفت و لجاجت مسیحیان باعث شد كه آنان را به مباهله دعوت كند. این موضوع تأثیر زیادى در روحیه و اعتقاد آنان گذاشت و حاضر به مباهله نشدند و تصمیم گرفتند تا با صلح و آشتى در كنار مسلمانان زندگى كنند. خداوند رحمان به رسول اكرم(ص) فرمود:
بگو اى اهل كتاب! بیایید به سوى سخنى كه میان ما و شما مشترك است كه جز خداوند را نپرستیم و چیزى را شریك او قرار ندهیم و بعضى از ما، بعضى دیگر را به جاى الله به خدایى نگیرد پس اگر رویگردان شدند بگویید: گواه باشید كه ما مسلمانیم!
آیه‌ی 64
آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
سوره ی آل عمران
