احكام طلاق
همان طور كه ازدواج یك امر حیاتى و ضرورى است، طلاق هم در شرایط خاصى، ضرورت پیدا مىكند و گاه پیش مىآید كه دو نفر به هیچ صورت، قادر به ادامه زندگى با یگدیگر نیستند. به این دلیل، در اسلام، طلاق در مواردى جایز است ولى از آنجا كه از هم پاشیدن خانوادهها، زیانهاى بسیارى براى افراد و اجتماع دارد، احكام طلاق به گونهاى است كه آن را به حداقل مىرساند.
خداوند مهربان بعضى از احكام طلاق را چنین بیان مىفرماید:
و زنانِ طلاق داده شده باید به مدت سه پاكى منتظر شوند. و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارند، بر آنان روا نیست كه آنچه را خدا در رحمهاى ایشان آفریده پنهان دارند. و در این مدت، شوهرانشان اگر بخواهند آشتى كنند براى بازگرداندن آنان سزاوارترند. و زنان همانند وظیفهاى كه بر عهده دارند حقوق شایستهاى دارند. و مردان بر آنان برترى دارند و خداوند عزیز حكیم است.
طلاق دو بار است. پس از آن، به شایستگى نگه داشتن یا به نیكى رها كردن. و بر شما روا نیست از آنچه به آنان دادهاید، چیزى پس بگیرید مگر آن كه هر دو از برپا داشتن حدود خدا بیمناك باشند. پس اگر از رعایت نشدن حدود خدا بترسید، مانعى ندارد كه زن فدیه(10) بدهد. این حدود خداست. پس از آن تجاوز نكنید. هر كس از حدود خدا تجاوز كند ستمكار است. پس اگر بار دیگر او را طلاق داد، دیگر بر او حلال نیست تا این كه با شوهرى غیر از او ازدواج كند. پس اگر او را طلاق داد، اگر آن دو فكر مىكنند، حدود خدا را برپا مىدارند، گناهى بر آنان نیست كه به یكدیگر بازگردند. این است حدود خداوند كه براى دانایان بیان مىشود. هنگامى كه زنان را طلاق دادید و مهلتشان تمام شد، یا به شایستگى آنان را نگه دارید یا به نیكى رهایشان كنید و براى این كه به آنان زیان برسانید یا ستم كنید، نگاهشان ندارید، و هر كس چنین كند به خود ستم كرده است. و آیات خدا را به مسخره نگیرید و به یاد آورید نعمتى را كه خدا به شما داده است و آنچه را كه از كتاب و حكمت بر شما نازل كرده و به شما پند مىدهد و از خدا بترسید و بدانید كه خدا به همه چیز داناست. و هنگامى كه زنان را طلاق دادید و مهلتشان تمام شد، اگر به طور شایستهاى با یكدیگر توافق كردند، مانع ازدواج آنان با همسرانشان نشوید. این پندى است براى هر كس كه به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشد. این براى شما پاكیزهتر است و خدا مىداند و شما نمىدانید.
آیات 228 الى 232
آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء دوم قرآن، آیات 142 الی 252 سوره ی بقره
