صفا و مروه

پیش از ظهور اسلام، بت‏پرستان براى انجام مراسم حج به مكه مى‏آمدند و مراسم حج را كه اصل آن از زمان حضرت ابراهیم(ع) بود، ولى با خرافات و شرك آمیخته شده بود، انجام مى‏دادند.

آنان بالاى كوه صفا، بتى به نام «اساف» و روى كوه مروه، بت دیگرى به نام «نائله» قرار داده بودند و هر گاه از این دو كوه بالا مى‏رفتند به آن دو بت به عنوان تبرك دست مى‏كشیدند.

پیامبر اسلام مراسم حج را به شكل صحیح و بدون خرافات و شرك به مسلمانان آموخت، اما مسلمانان از سعى میان صفا و مروه كراهت داشتند و فكر مى‏كردند این كار صحیح نیست. در قرآن مى‏خوانیم:

به راستى صفا و مروه از شعائر خداست. پس هر كس حج خانه‌ی كعبه كند یا عمره به جا آورد، گناهى ندارد كه آن دو را سعى كند و هر كس به دلخواه كار نیكى كند، خدا شكرگزارِ داناست.

آیه‌ی 158

آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء دوم قرآن، آیات 142 الی 252 سوره ی بقره